Om acht uur begint The Machine met zijn uur durende set. De reden waarom de Rotterdammers mogen optreden, is natuurlijk wat triest, maar voor de groep is het een leuke gelegenheid waarmee het zich in de kijker kan spelen. Well be there to soften or increase your disappointment aldus The Machine. Nou, deze avond is het absoluut het eerste, want het trio zet een heerlijk spontaan optreden neer. De band bestaat al sinds 2006 en is internationaal geen onbekende in de scene. Vooral met de eerste jammende psychalbums heeft de groep al aardig wat bekendheid opgebouwd.
Deze eerste albums komen deze avond echter niet aan bod. Op de laatste platen is de muziek meer verschoven naar ongepolijste stonerrock met noisy elementen. Alle songs die gespeeld worden, komen dan ook van de laatste twee albums en de splitrelease met Sungrazer. Vooral Kamikaze doet het erg goed met zijn lekkere rammende baslijn en fraaie gitaarsolo. Dat The Machine al een tijd aan de weg timmert, is goed te merken. De heren staan lekker zelfverzekerd te spelen en het publiek smult ervan. De band wisselt korte, noisy nummers (The Norm) af met langere, uitgesponnen tracks. Een betere en geschiktere vervanger dan The Machine had Doornroosje niet kunnen vinden.
Voor Monkey3 betekent het wegvallen van de hoofdact meer speeltijd. De Zwitsers brengen twee weken na het concert in Nijmegen hun nieuwe plaat uit. Sphere is het vijfde studioalbum. De groep pakt het optreden professioneel aan. Er wordt gebruikgemaakt van een videoscherm waarop specifiek op de tracks afgestemde beelden worden vertoond. Ook heeft de band aardig wat aandacht besteed aan de belichting. Aan weerszijden van het podium staan extra lampen, waaronder twee ronde waarop het logo van het nieuwe album wordt weergegeven. Daarnaast maakt de groep regelmatig gebruik van rookmachines. Dit alles om de lange, psychedelische composities nog meer sfeer mee te geven.
Monkey3 opent het optreden met de prachtige nieuwe track Spiral. In dit nummer komt de kracht van Monkey3 goed naar voren. Het nummer bouwt langzaam op, zwakt af en bouwt weer op. Die structuur hoor je in veel nummers van de Zwitsers terug. Voor de aanwezigen die de band niet goed kennen, is het wat verwarrend, maar het geeft de composities veel dynamiek en sfeer. Behalve af en toe een knikje en een glimlach van gitarist Boris is er weinig interactie met het publiek. Dan heeft deels te maken met het feit dat de muziek instrumentaal is, maar het is deels ook een bewuste keuze. Het geeft het publiek de kans zonder afleiding helemaal in de soms trippy, soms duistere passages op te gaan.
Hoogtepunten in de set deze avond zijn het al genoemde Spiral, Birth Of Venus en Mass (ook van het nieuwe album). Maar het absolute hoogtepunt blijft toch het bijna vijftien minuten durende Icarus. Het nummer heeft een prachtige opbouw en brengt zowel een melancholische als euforische sfeer teweeg. Een perfect afsluiting. Ondanks de afzegging van Samsara Blues Experiment is het een geslaagde avond. Complimenten voor Doornroosje voor het regelen van The Machine als uitstekende invaller. Metalfan.nl wenst Christian Peters veel sterkte en beterschap.
