Wat zou er gebeuren wanneer ik ongegeneerd alle lezers van Metalfan.nl ga oproepen om te luisteren naar Razend op Soundcloud. Witte gij t? Zou het leiden tot veel reacties, of een flink aantal volgers op de Facebookpagina van Razend? Zouden daardoor promotors enthousiast worden, waarna iemand ervoor gaat zorgen dat we deze band op de podia door het hele land kunnen zien?
Deze vragen spelen door mijn hoofd sinds ik van onze chief een berichtje ontving of ik eens wilde luisteren naar Razend. Tijdens onze chat was ik met van alles bezig, maar had ik het linkje naar Soundcloud aangeklikt en luisterde naar I Know, de eerste track op de promo White Goat (Witte Gij t) uit 2013. Op de chat verscheen dat het om het tweede album gaat, maar ik was inmiddels razend enthousiast over wat ik luisterde en de nieuwe nummers zouden vanzelf volgen. Wat meteen opviel, was de markante stem van een dame die zo ongeveer alle zangstijlen lijkt te beheersen. Daarnaast was meteen duidelijk dat Razend geen beginnend bandje is, maar een stel muzikanten met ervaring.
Nieuwsgierig geworden, las ik de bandbeschrijving op Soundcloud en mijn mond zakte open van verbazing. De zangeres is Corinne van den Brand en haar naam is mij zeker bekend. Zij was eind jaren 80 n van de eerste vrouwelijke grunters van Nederland, misschien zelfs van de hele wereld. Met haar broer Jos (gitarist) zat ze in Acrostichon, de doom/deathband die in 1993 de full-length Engraved In Black uitbracht, maar nooit de waardering heeft gekregen die de band verdiende. Acrostichon werd Outburst toen Corinne in 1998 de band verliet, met Tjerk Maas als zanger.
De (uitverkochte) promo White Goat is een lekker furieus plaatje, maar Razend speelt geen pure thrash en is daarom een aanrader voor een veel breder publiek. De recent verschenen ep White Goat II bevat nog meer afwisseling. Zo begint Time, met een speeltijd van bijna acht minuten, als een ingetogen nummer, maar wanneer in het midden het tempo omhoog gaat en naast cleane zang ook grunts en screams gebruikt worden, blijkt deze track het hoogtepunt van de plaat te zijn. Deze gaat naadloos over in FYAG, eveneens een aanrader. Na een mooi instrumentaal rustpunt met de titel The Promise Of Hope, gevolgd door de thrasher Substantia Nigra, is de ep ten einde, maar de uitverkochte promo White Goat staat volledig als bonus op dit schijfje.
White Goat II bevat dus geen zeven tracks, maar twaalf heerlijke nummers. Naast het feit dat Razend gewoon goed is, heeft deze band ook een gunfactor. Ze verdienen het om overal in Nederland een lekkere show te kunnen geven en waardering te krijgen voor datgene wat ze nu in eigen beheer hebben uitgebracht. Deze band verdient het te tekenen bij een label, zodat ze lekker de studio in kunnen voor een echte full-length. Dan witte gij t.
Tracklist:
1. Girl In The Mirror
2. Wingless
3. Boktor Of Horror
4. Time
5. FYAG
6. The Promise Of Hope
7. Substantia Negra
White Goat (bonus)
8. I Know
9. Pain Of Loss
10. Stop Pressuring Me
11. No Cure For Dementia
12. You And I As One
