The L.A. Caffeine Machine, zoals de band ook wel genoemd werd (vanwege de overactieve stijl) stond samen met onder andere Metallica, Exodus, Slayer, Testament en Death Angel aan de wieg van de Bay Area thrash. Dark Angel, opgericht als Shellshock in 1981, nam in zijn eerste jaren een viertal demos (inclusief die van Shellshock) op, tekende een contract met Metal Storm Records en speelde destijds in het voorprogramma van bijvoorbeeld Slayer, Venom, Possessed en Megadeth.
Van bovengenoemde bands zijn het vooral Slayer en Metallica die de sound van Dark Angel op het debuutalbum hebben benvloed. Zo hebben de ritmiek en riffs in de veel gecoverde klassieker Merciless Death en met name het titelnummer erg veel weg van Show No Mercy (1983) en Haunting The Chapel (1984) van Slayer. Op kant B is het vooral Kill Em All (1983) wat de klok slaat. Het voornaamste voorbeeld daarvan is de Hit The Lights-riff in No Tomorrow.
Origineel is het dus niet, maar er staan toch wel aardige tracks op deze full-length. Het zijn vooral de snellere tracks als Merciless Death, Welcome To The Slaughterhouse en Hell On Its Knees die erbovenuit springen en aankondigen wat er een jaar later zou gebeuren op Darkness Descends. Het mag bekend zijn dat daarop het tempo een stuk hoger ligt. Luister alleen maar eens naar het verschil in uitvoering van Merciless Death.
Het pretentieus getitelde debuut toont een Dark Angel dat nog op zoek is naar zijn eigen identiteit en dat technisch en productioneel de boel nog niet op orde heeft. Qua productie is het wat mat. Met name het gitaargeluid komt niet mooi naar voren en wordt soms overstemd door de bas. De verstaanbare vocalen inclusief hoge uithalen van Don Doty zijn acceptabel, maar leggen het af tegen die van zijn collegas. Desondanks is We Have Arrived een cultplaat geworden met een half uur aan rauwe thrash die de fans van het eerste uur weten te waarderen.
We Have Arrived is een wereld van verschil met Darkness Descends. Ongelooflijk knap hoe de heren zich in een jaar verbeterd hebben. Dark Angel voegde zich in 1986 bij de beste thrashmetalbands en tot op heden is de tweede full-length een van de belangrijkste thrashplaten. Het debuut mag echter niet ontbreken in de collectie van de echte fan, omdat deze de sterke ontwikkeling van de band toont, die zich doorzet op later werk. Nadat de band in 1992 werd opgeheven na het uitbrengen van Time Does Not Heal (met zijn wereldrecord aan 246 riffs), waren er nog een aantal renie-optredens, waaronder die op Neurotic Deathfest 2014. De Amerikanen besloten tussentijds om te werken aan nieuw materiaal, waarvan het nog niet bekend is wanneer het zal verschijnen. Een mooie gelegenheid om We Have Arrived eens af te stoffen.
Tracklist:
1. We Have Arrived
2. Merciless Death
3. Falling From The Sky
4. Welcome To The Slaughter House
5. No Tomorrow
6. Hell's On Its Knees
7. Vendetta
