Hoe kun je dat beeld het beste onderstrepen? Door je laatste product te openen met Helicopters. Iedere muzikant met gezond verstand zou dit nummer in de prullenbak gegooid hebben. Mochten de simpele (en dus saaie) riffs je niet overtuigen, luister dan eens naar de teksten. Op de basisschool kom je hier nog mee weg, maar als muzikant zet je jezelf nogal voor het blok. Door naar John The Tiger, dat stukken beter in elkaar steekt. Hier krijgt Theo Mindell veel meer gelegenheid om te schitteren, want dat hij een begaafde zanger is, staat buiten kijf. Ook het gitaarwerk klinkt een stuk genspireerder. De titeltrack zet de stijgende lijn voort, middels de heerlijke hoofdriff. Hoewel ik tevergeefs mijn Black Sabbath-collectie doorgespit heb, ben ik er zeker van dat die gejat is. Bij deze wil ik de vinder vriendelijk verzoeken het nummer in een reactie hieronder te vermelden.
Afsluiter Strange Winds vind ik dan weer nauwelijks het vermelden waard. Waar Orchid vooral Black Sabbath kopieert, wordt hier de liefde verklaard aan The Doors. Deze rocklegende werkte in elk geval nog steevast naar een climax toe, maar Orchid verzuimt dat met een flauwe afsluiter als gevolg. Als je The End wilt nadoen, doe het dan goed. Die vlieger gaat voor Orchid toch net te vaak op. De live-reputatie buiten beschouwing gelaten, lijkt Orchid af te haken in de strijd om een van de beste retrorockbands van het moment te worden. Het klinkt op het eerste gehoor best aardig, maar de muziek doet uiteindelijk te weinig.
Tracklist:
1. Helicopters
2. John The Tiger
3. Sign Of The Witch
4. Strange Winds
