Soms stuit je op een band die interessant is om te volgen, maar die nog niet weet te overtuigen. Voor mij was dat het geval bij de Duitse thrashmetalband Cripper. In meerdere opzichten heb ik deze band altijd vergeleken met Izegrim. Beide bands hebben de laatste jaren eenzelfde soort ontwikkeling doorgemaakt, waaronder de Europese tour met Onslaugt. Maar waar Izegrim mij direct greep met hun agressieve thrash/death combinatie, deed Cripper dat niet.
Twee jaar geleden bracht Cripper haar derde album uit, Antagonist. Het album werd goed ontvangen en maakte duidelijk dat de band een behoorlijke groei had doorgemaakt. Solos waren beter uitgewerkt, tempowisselingen waren logischer en er was meer variatie in de grunts van Britta Grtz te horen. Veelbelovend, maar nog niet overtuigend. Wel bleek de band voldoende potentie te hebben om te worden opgenomen in de stal van Metal Blade.
Het nieuwe album Hyena laat horen dat Cripper volwassen is geworden. Snelle thrash metal, met veel oldschool-invloeden, wordt afgewisseld met groove metal. Door de vele tempowisselingen worden de strakke riffs extra krachtig. Een nummer als Patterns In The Sky laat horen dat deze band zeker zo goed kan thrashen als Izegrim, maar verder laat Cripper echt een ander geluid horen. Het zijn juist rustige tracks als 7 en Pure waar de band de meeste indruk maakt, vooral wat betreft de opbouw van de nummers.
Het album is gevarieerd en weet van het begin tot het eind te boeien. De band lijkt volledig op elkaar ingespeeld en Britta heeft vocaal een topprestatie neergezet. Vernieuwend is het allemaal niet, maar dat doet niets af aan het feit dat Hyena gewoon een prima plaat is geworden.
Tracklist:
1. Hyena
2. Tourniquet
3. Bloodshot Monkey Eye
4. A Dime For The Establishment
5. 7''
6. Animated Flesh
7. The Origin
8. Patterns In The Sky
9. The Jackhammer
10. Patronized
11. Pure
