De groep speelt al jaren dezelfde vorm van black metal. Vrij thrashy qua inkleuring met hier en daar een gillende gitaarsolo. Ook voor wat melodie blijkt op deze jongste telg Nekroza ruimte. Het is een stijl die de mannen inmiddels goed in de vingers hebben. Zo valt direct het goede spel op. Toegegeven, ingewikkeld wordt het bij The Stone nooit, maar de compromisloze en energieke muziek is strak ingespeeld. Opener Kamenolom en de tweede track Komar hakken er zodoende lekker in. Op gezette tijden is er een heel licht toetsentapijtje te horen, maar die klanken liggen zo diep in de mix dat het eigenlijk alleen met koptelefoon waar te nemen is.
Diezelfde mix vormt ook direct het grootste minpunt van deze op zich goede cd. Want zowel de toetsen als de zang en spaarzame gitaarsolo's verzuipen in de ietwat doffe sound. Terwijl juist die elementen eruit moeten springen en niet roemloos aan de luisteraar voorbij mogen gaan. Zanger Nefas moest het al nooit van nuance en dynamiek hebben, maar klinkt mede door de mix monotoner dan ooit. Nu lijkt het alsof de man veelal compleet wegzakt in de distortion van de gitaren. Dat is jammer, want hoewel de nummers redelijk tot goed in elkaar steken, ontbreekt het de band hier en daar wel wat aan variatie. Juist een punt waarop Nefas het verschil had kunnen en misschien wel moeten maken.
Door het matige geluid lukt het The Stone waarschijnlijk weer niet om aansluiting te vinden bij de blackmetaltop van Europa. Met mooie episch opgebouwde krachtpatsers als het titelnummer en Mrak bewijzen de mannen namelijk dat ze wel degelijk mee kunnen in die eredivisie. Dat de productie deze enthousiastelingen niet het benodigde zetje omhoog geeft, is vooral voor de mannen zelf een treurig doch waar gegeven.
Tracklist
1. Kamenolom
2. Komar
3. Crno Zrno
4. Dani Crni
5. Lov Na Vetice
6. Sunovrat
7. Nekroza
8. Mrak
9. Pesimizam
10. Predgroblje
