Opener Gavranovo begint met een typische blackmetalriff en bouwt op naar een steeds agressiever geheel. De stem van zanger Nefas klinkt lekker boos, maar je hoort er ook een tikkeltje wanhoop in. Hij wordt ondersteund door de zuivere achtergrondstem van gitarist Kozeljnik. Ook in andere nummers, zoals Moj Grob, komt deze achtergrondstem duidelijk terug. Soms zuiver en soms net zo hard gruntend als Nefas, voegt hij telkens een nieuwe dimensie toe aan de muziek. Het album gaat verder met redelijk standaard, doch goede black metal. Hier en daar komt er een koor langs, zoals in Mrtvog Negativ en Harmonija U Haosu. In Ja, Car I Bog komt er een grootste back and forth tussen Nefas en een (in productie gemaakte) mensenmassa voor, wat het nummer een eigen karakter geeft.
Zoals eerder genoemd is de black metal op Teatar Apsurda niet per se vernieuwend. De riffs klinken zoals ze horen te klinken, de drumpartijen raggen er goed op los en de stem gaat door merg en been. The Stone weet de muziek echter continu boeiend te houden en het album klinkt nooit clich. Wat hierbij een grote rol speelt, is de goede, moderne productie. Het album klinkt gebalanceerd. De gitaar- en drumpartijen liggen op het zelfde niveau en iets daaronder hoor je de smerige baspartijen van Vrag. De stem van Nefas klinkt duidelijk en overweldigend. Doordat de achtergrondstem ook wat harder staat, komen de vocalen nog harder binnen.
Teatar Apsurda heeft eigenlijk alles in huis om een fan van agressieve, snelle black metal tevreden te kunnen stellen. Alle benodigdheden voor een moderne blackmetalplaat komen op een goede manier samen en het Servisch geeft dit alles een mooi mystiek randje. Dit is een aanrader voor zowel fans van The Stone, als mensen die deze band nog moeten ontdekken.
Tracklist:
1. Gavranovo
2. Mrtvog Negativ
3. Moj Grob
4. Nuklearan
5. Ja, Car I Bog
6. Harmonija U Haosu
7. Teatar Apsurda
