Voordat deze zomer echt voorbij is, pen ik daarom nog snel even een review. Blues Pills wist mijn hart te veroveren met warme bluesrock en uiteraard de zalige stem van Elin Larsson. En dat doet het nog steeds. Nummers als High Class Woman doen het gewoon erg lekker. Het zou niet mijn keuze zijn als eerste single, maar het is direct en nestelt zich snel in je hoofd. Echt goed wordt het bij Jupiter en Black Smoke. De eerste is zweverig, doch snel. Een vreemde combinatie, maar het heeft iets prettig dromerigs. De zangpartijen zijn misschien wel de beste die je van Elin gehoord hebt. Dit kan ik makkelijk een tijdje op repeat draaien. Black Smoke is ook zon voltreffer. Het subtiele en soms erg knappe gitaarwerk wordt plotseling vervangen door een garage rockgeluid. De swingende toon mag er eveneens wezen en toont des te meer aan dat Blues Pills een veelzijdige band is.
Tot dan toe ben ik eigenlijk razend enthousiast over het debuutalbum van Blues Pills. Een schoolvoorbeeld van de wedstrijd uitspelen. Je staat tenslotte met 5-0 voor en er kan simpelweg niets meer misgaan. Dat dacht ik totdat ik River hoorde. Deze is voor de gelegenheid bijgeschaafd, maar een succes kan ik dat niet noemen. Geen idee ook waarom het lidwoord weggelaten is, maar dat maakt ook niet uit. Wat wel uitmaakt, is dat er van de akelig perfecte uitvoering op de Devil Man EP geen schim over is. Onbegrijpelijk! De ware schok komt bij Devil Man. Hier had Blues Pills zich onsterfelijk kunnen maken. Als je dacht dat The River al verminkt was, dan is Devil Man gegangraped. De opbouw is helemaal omgegooid, waardoor alle energie weggezogen is en het echt nergens meer naar klinkt. Blues Pills had het perfect voor elkaar en uitgerekend op de plaat die iedereen wil hebben, krijg je deze bedroevend slechte versie. Ik was werkelijk verbijsterd toen ik dit voor het eerst hoorde. Astralplane is er niet direct slechter op geworden, al kan ik de ruwere versie van de Bliss EP meer waarderen. Enkel Little Sun is er beter op geworden.
Dit had een droomdebuut kunnen zijn en had met de juiste keuzes gemakkelijk een score van meer dan negentig punten kunnen krijgen. Het voelt dan ook onwerkelijk aan en wellicht dat drummer Cory Berry hierdoor opgestapt is. Hoe dan ook, we zullen absoluut nog van Blues Pills horen. Ik hoop alleen dat ze weer de goede weg inslaan.
Tracklist:
1. High Class Woman
2. Ain't No Change
3. Jupiter
4. Black Smoke
5. River
6. No Hope Left For Me
7. Devil Man
8. Astralplane
9. Gypsy
10. Little Sun
