De muziek van de Baskische formatie kent net als op de voorganger The Wanderer overeenkomsten met Epica. Toch heeft Diabulus In Musica wel een sterkere eigen identiteit ontwikkeld met dit derde album, dat heel direct, gevarieerd, diep en gepassioneerd klinkt. Tijdens het mooie intro Et Resurrexit (Libera Me) valt net als bij het intermezzo Sed Diabolus en Maitagarri (een godin uit de Baskische mythologie) het zeer fraaie gebruik van traditionele instrumenten op. Deze natuurlijke, sfeervolle toevoeging is een groot pluspunt van Argia. Je waant je direct een aantal eeuwen terug in de tijd. Plots word je wakker geschud met moderne metal in From The Embers, dat de hartslag doet verhogen. Ad Sluijter (ex-Epica) heeft hier nog een aantal riffs voor aangedragen. Het adrenalinegehalte wordt verder verhoogd met Mechanical Ethos, dat hysterische Prodigy-keyboardelementen bevat. De power wordt nog eens overtroffen in het furieuze Spoilt Vampire, waarin de woede van Zuberoa over iemand in haar privéleven wordt geuit. De power wordt in de stevigere nummers geaccentueerd door de grunts van Gorka.
Naast woede is er ook ruimte voor positivisme. Met het melodieuze Inner Force (over het omzetten van negativisme naar positivisme) hebben we al kennis kunnen maken via de officiële video. In het volledig Spaanstalige Furia De Libertad (opgedragen aan de mensen die lijden onder de crisis in Spanje) wordt de bombastische, symfonische metal op een prima manier gecombineerd met melodie. In dit nummer horen we de zwoele stem van Ailyn Giménez van Sirenia, die prima samen gaat met het zuivere stemgeluid van Zuberoa. Ook het duet met Thomas Vikström (Therion) in het zware Encounter At Chronos’ Maze klinkt zeer geslaagd. De invloed van Phantom Of The Opera is duidelijk te horen. Het nummer past zo in een musical en wordt net als veel andere nummers voorzien van goede orkestrale bewerkingen met een grote variatie aan koren, samples en instrumenten.
Wegdromen kun je met Eternal Breeze en Indigo (met harp en fluit). Prachtige ballads waarin melodie hand in hand gaat met glaszuivere engelenzang van Zuberoa, die haar Engels aanzienlijk heeft verbeterd. Jammer genoeg wordt de climax van Eternal Breeze wat abrupt afgerond. Een ander minpunt is de af en toe wat te opgepoetste zang, met name tijdens de gedubte passages. Ook mag wat mij betreft het vertraagde gedeelte van het refrein van Maitagarri weggelaten worden en de overgang naar het traditionele gedeelte aan het einde van het nummer wat soepeler verlopen. Verder valt er zowel muzikaal als productioneel weinig op aan te merken.
Diabulus In Musica laat met het nieuwe album bijna een uur aan indrukwekkende, eclectische muziek horen. De symfonische metal en klassieke muziek met traditionele elementen versterken elkaar goed. Argia staat voor een grote variatie aan emoties. Van woede, vertaald in directe en furieuze metal tot verdriet, vertaald in gevoelige en epische ballads die als soundtrack voor een film of een musical kunnen fungeren. De band uit Pamplona solliciteert met dit juweel naar een hoge positie binnen de female fronted metal. Argia is een aanrader voor zowel fans van Epica als fans van andere female fronted metalbands. Gracias Zuberoa y Gorka!
Tracklist:
1. Et Resurrexit (Libera Me)
2. From The Embers
3. Inner Force
4. Furia De Libertad
5. Maitagarri
6. Sed Diabolus
7. Spoilt Vampire
8. Eternal Breeze
9. Mechanical Ethos
11. Indigo
12. Healing
13. Horizons