Opener Vino Verso maakt al duidelijk dat we de riemen moeten vastsnoeren, want vanaf de eerste tonen wordt koers gezet naar interstellaire oorden. U dacht dat Voyager 1 het eerste door mensen gemaakte object is dat ons zonnestelsel heeft verlaten? Oranssi Pazuzu flikt het voor de derde keer! Vanaf de eerste seconde wordt de luisteraar bedolven onder de bedwelmende keyboardlagen en monsterlijk ronkende baspartijen, die voor een heerlijk psychedelische sfeer zorgen (een sfeer die nog eens versterkt wordt door het vaak tribal-achtige drumwerk).
Het zal geen verbazing wekken dat Oranssi Pazuzu op zijn sterkst is in de langere, meer uitgesponnen nummers. Zo is het bijna twaalf minuten durende Uraanisula met zijn woeste en onstuimige versnelling halverwege een absolute uitschieter. Maar ook in de kortere nummers gebeurt er steeds van alles: op de achtergrond duiken voortdurend allerlei vage geluidjes en effectjes op (het beste voorbeeld is de voortreffelijke, eerder genoemde opener). Bovendien wordt Valonielu gekenmerkt door een zeer prettige retro-vibe: een warme, volle, open sound met een tevreden knorrende bas en wijd uitwaaierende keyboards.
Het allerbeste wordt voor het laatst bewaard. Het afsluitende Ympyr On Viiva Tomussa verdient namelijk absoluut een aparte vermelding als het meest uitgesponnen en best opgebouwde nummer op Valonielu. Het is een waanzinnig nummer dat zich heel traag ontvouwt, maar halverwege ineens volledig los gaat en culmineert in een psychedelische trance die tot aan het eind van het album wordt vastgehouden. Als Oranssi Pazuzu dat niveau op een volgende full-length weet door te trekken, dan wordt dat ongetwijfeld een van de hoogtepunten van het jaar. Maar ook met Valonielu zet deze band zich in n klap op de kaart.
Tracklist:
1. Vino Verso
2. Tyhj Temppeli
3. Uraanisula
4. Reik Maisemassa
5. Olen Aukaissut Uuden Silmn
6. Ympyr On Viiva Tomussa
