We hebben er maar liefst zeven jaar op moeten wachten, maar eindelijk zijn deze Tolkienisten terug aan het front van Helmsdiepte. Geen andere band op deze planeet weet de wereld van Lord Of The Rings immers zo goed in klanken te vangen. De hype rond de trilogie mag dan enigszins afgezwakt zijn, Summoning put nog steeds naar hartelust uit de epossen van de Britse schrijver.

Ondanks de lange tussenpauze is er eigenlijk bar weinig veranderd bij deze Oostenrijkers. Opnieuw komen Protector en Silenius met groots opgezette strijdliederen op de proppen. Wat geeft het ook. De formule werkt en is weer erg effectief. Luid galmende pauken, trommels, een handvol zwartgallige riffs, typerende krijszang en een dikke laag synthesizers. Een recept waarmee acht ware krachtpatsers zijn gekookt. De melodie�n zijn weer schitterend en de composities geven blijk van veel gevoel voor dramatiek. Komt bij dat Silenius nog altijd over ��n van de meest sinistere strotten van het genre beschikt. Hij mag dan al jaren niet meer in Abigor zitten, de man kan nog steeds angstaanjagend uit de hoek komen.

Kleven er dan geen minpunten aan dit werk? Jawel. Hoewel de plaat op zich prima klinkt, vraag ik me ieder nummer af hoe het had geklonken met �chte instrumenten en orkestratie in plaats van keyboards. Ondanks de productionele galm op de cd zou dat pas echt voor meerwaarde zorgen. Nu klinkt de muziek weliswaar groots en episch, maar toch ietwat kunstmatig.

Tegelijkertijd is Summoning ��n van de meest originele groepen binnen het genre. De mix van epische darkwave, black metal en middeleeuwse klanken zuigt je eenvoudig op. Bovendien sluit Summoning de plaat weer af met een meesterwerk, zoals ze dat op voorgaande albums al met Farewell en Land Of The Dead deden. Nu is het Earthshine dat de meeste indruk achterlaat. Prachtige koren, schitterende vertragingen en bloedmooie overgangen zijn gedurende dit nummer constant in 'strijd' met de krijszang en het kille gitaarwerk.

Dat geldt overigens voor de hele cd. Het is een plaat die risico's omzeilt, maar toch ook weer heel mooi en spannend klinkt. Weliswaar blijft Summoning muziek voor liefhebbers, maar de fan van dergelijke klanken kan hiermee ongetwijfeld weer een hele tijd uit de voeten. Het artwork is zoals gebruikelijk fantastisch, dus aan alles is gedacht. Old Mornings Dawn is zodoende een schijf die af is.

Tracklist:
1. Evernight
2. Flammifer
3. Old Mornings Dawn
4. The White Tower
5. Caradhras
6. Of Pale White Morns And Darkened Eves
7. The Wandering Fire
8. Earthshine