Nu moet ik er direct bij zeggen dat deze band niet altijd even consistent lijkt te zijn als we het over de kwaliteit van de werkstukken hebben. Op de langere termijn blijken het vooral de albums Pitch Black Brigade en Milorg te zijn die in positieve zin boven de rest van de discografie uit springen. Het vorige album V bleek toch wat minder te beklijven de plaat maakt relatief weinig rondjes in mijn CD-speler en de nummers blijven ook niet echt hangen. De vraag is dan ook of Vreid zich met Welcome, Farewell weet te revancheren voor zijn ietwat vlakke voorloper.
Opener The Ramble belooft veel: het is een lekker pakkend en opzwepend nummer dat doorspekt is met een vette groove. Als het gedreven Way Of The Serpent dan ook nog eens uit de speakers komt knallen, ga ik toch wel even rechtop in mijn stoel zitten. Dit klinkt zowaar als het beste materiaal dat de band tot nu toe heeft opgenomen! Gelukkig weet Vreid ditmaal het niveau wel consistent te houden. Het is alleen uitgerekend het iets te lange titelnummer dat de vaart een klein beetje uit het album haalt, maar met The Reap (met hoekige riffs en een lekker log, pompend mid-tempo) en het lange, afwisselende Sights Of Old revancheren de heren zich direct.
Welcome, Farewell laat een band horen die zijn draai heeft gevonden en perfect weet waar zijn sterke punten liggen. De nummers zijn weliswaar niet al te complex, maar zitten stuk voor stuk goed in elkaar en belangrijker weten ook na meerdere luisterbeurten te beklijven. De stuwende black n roll van Vreid zal vooral live goed tot zijn recht komen, maar intussen is deze zesde langspeler sterk genoeg om ook in de woonkamer overeind te blijven.
Tracklist:
1. The Ramble
2. Way Of The Serpent
3. The Devils Hand
4. Welcome Farewell
5. The Reap
6. Sights Of Old
7. Black Waves
8. At The Brook
