Het goede nieuws voor de liefhebbers van Woods Of Ypres is echter dat Woods V: Grey Skies And Electric Lights in ieder geval een waardige afsluiter van de carrire van deze band is. Het is ook een enorme stap vooruit ten opzichte van de ietwat teleurstellende voorganger Woods IV: The Green Album, waar vooral de zeikerige teksten een doorn in het oog en oor - waren. Dit album is een enorme stap vooruit wat dat betreft: de teksten zijn, haast zoals vanouds, potisch en bij vlagen diepzinnig. Ook vanuit muzikaal oogpunt laat Woods Of Ypres weer ouderwetse kwaliteit horen.
Dat begint al met de heerlijke, groovende openingstrack Lightning & Snow, die fris en overtuigend klinkt. De band weet wederom veel afwisseling en dynamiek in de muziek aan te brengen en laveert behendig tussen sfeervolle, klagerige depri-rock en zware, sombere doompassages. Bij vlagen klinken de blackmetalroots van de band nog een klein beetje door in de muziek, zoals op het wat fellere Adora Vivos, maar het tempo is over het algemeen laag en plechtig.
Op veel momenten weet Woods Of Ypres door kleine effecten een nummer extra fraai te maken. Zo geven de subtiele strijkers Death Is Not An Exit een mooi dramatisch effect mee en werkt het weemoedige, uitgesponnen Kiss My Ashes (Goodbye) naar een schitterende climax toe. Ook het haast rockende, uptempo Career Suicide (Is Not Real Suicide), gebracht met een zwoel en zwaar stemgeluid, is een eersteklas nummer. Slechts Modern Life Architecture sleept zich iets te lang voort om echt te overtuigen, maar afgezien daarvan is Woods V: Grey Skies And Electric Lights een zeer sterke zwanenzang van een band die de afgelopen jaren veel mooi materiaal heeft uitgebracht. Aan alles komt echter, hoe spijtig ook, een einde.
Tracklist:
1. Lightning & Snow
2. Death Is Not An Exit
3. Keeper Of The Ledger
4. Traveling Alone
5. Adora Vivos
6. Silver
7. Career Suicide (Is Not Real Suicide)
8. Modern Life Architecture
9. Kiss My Ashes (Goodbye)
10. Finality