Het is altijd maar een beetje afwachten wat je voor je snuffert krijgt als je een plaat uit een niet-metalland uit je speakers moet laten stromen voor een review. Ik wacht de veel te lange intro (bijna drie minuten slap gelul met een sinister synthesizergeluidje op de achtergrond) dan ook af met een berg scepsis waar je u tegen zegt. Maar wat daarop volgt, doet al die scepsis verstommen. Als sneeuw voor de zon verdwijnt mijn argwanende houding en maakt plaats voor blijdschap.
Inquisitor uit Vilnius (Litouwen) kom er maar in! Met de subtiliteit van een tank beukt hun symfonische black metal met avant-gardistisch tintje, door de kamer. De loepzuivere productie doet mij de volumeknop nog een paar tandjes bijschakelen, zodat ook de buren mee kunnen genieten van deze bak herrie met gebrek aan mededogen. Gelukkig is er hier en daar ook ruimte voor een wat rustigere, melodische aanpak, zodat het agressieve ramwerk nog meer cachet krijgt.
Je zou dan ook niet verwachten dat deze heren hier erg diep over nagedacht hebben, maar de titels suggereren heel wat anders. De typo in track twee daargelaten, komen de heren behoorlijk doordacht en belezen uit de hoek. Met werk van Newton, Shopenhauer en een pleidooi tegen determinisme, lijkt dit muziekstuk zelfs haast een sessie filosofische beschouwingen te zijn. Track vier gaat dan ook nog eens over een verzameling oude Griekse teksten die voornamelijk over religie, alchemie, astrologie en verwante onderwerpen reppen, en het geheel wordt geopend en gesloten met termen uit de verzamelingenleer. Geen simpele kost om zo voor het slapen gaan even weg te lezen. Laat staan te luisteren.
Of ze nou echt een boodschap hebben of niet, ik zou het niet weten. Met enige moeite valt misschien nog best te horen wat de beste man ons grunt, maar dat is slechts bijzaak. Vocals zijn hier simpelweg een extra instrument. The Quantum Theory Of Id is een heerlijke plaat om onderuit gehangen in je luie stoel, met kaarsen aan en ogen dicht, bezit van je te laten nemen. En dat gaat perfect zo met die vroege duisternis van december. Met de kennis dat dit de eerste release van dit label is, ben ik erg benieuwd wat Forgotten Path ons nog meer uit Litouwen gaat brengen.
Tracklist:
1. Infimum
2. Pricipia Mathematica Philosophiae Naturalis
3. Die Welt als Wille und Vorstellung
4. Corpus Hermeticum
5. The End of Certainty; Supremum