Na een aantal felle discussies over de te volgen koers wordt besloten om het tot dan toe opgenomen materiaal voor de voorlopig als Reinkaos gedoopte plaat op de plank te laten liggen en opnieuw te beginnen. De sound van het nieuwe album dient volgens Nödtveidt meer aan te sluiten bij het oude materiaal waarmee Dissection groot is geworden: kil, maar zeer melodieus gitaarwerk, een ijzige productie en krachtige, groots klinkende nummers met kop en staart. Na enkele jaren vertraging ziet dit jaar eindelijk het nieuwe album Fallen Angel’s Dominion het levenslicht en het lijkt erop dat de band in zijn opzet is geslaagd.
Met nummers als Night Eternal en Frozen Kingdom (voorzien van schitterend akoestisch gitaarwerk) herleven de hoogtijdagen van weleer. Het zijn nummers die vooral opvallen door hun uitmuntende gitaarwerk en souplesse. Hoewel de band buitengewoon melodieus klinkt, is de dreigende en donkere ondertoon altijd aanwezig. Het lijkt erop dat Nödtveidt er alles aan heeft gedaan om Fallen Angel’s Dominion tot een waardig nieuw Dissection-album te maken, dat niet alleen als mosterd na de maaltijd verschijnt, maar met recht naast zijn twee klassieke voorgangers staat. De fans van de band – die zo lang op dit album hebben moeten wachten – kunnen niet anders dan tevreden zijn.
De bovenstaande tekst zou zomaar afkomstig kunnen zijn van de recensie van een nieuw Dissection-album, ware het niet dat de zaken natuurlijk anders zijn gelopen. Nödtveidt bracht Reinkaos uit, stelde daarmee veel fans teleur, verloor zich in antikosmisch geneuzel en maakte vervolgens een eind aan zijn eigen leven. Gelukkig is er sinds dit jaar het Duitse Thulcandra. Zoals wel uit de rest van de recensie blijkt, stelt deze band zich als doel om zijn grote voorbeeld Dissection in alle mogelijke aspecten op te volgen.
Fallen Angel’s Dominion is het debuutalbum van deze jongelingen en lijkt als twee druppels water op Storm Of The Light’s Bane en The Somberlain. Pessimisten kunnen het afdoen als een schaamteloze kloon, maar wat mij betreft past dit album qua niveau net zo goed tussen bovengenoemde albums. Sterker nog: dit album is wat mij betreft het enige ‘echte’ Dissection-album dat na Storm Of The Light’s Bane is uitgebracht. Dissection is dood, lang leve Thulcandra!
Tracklist:
1. In The Realm Of Thousand Deaths
2. Night Eternal
3. Fallen Angel's Dominion
4. Frozen Kingdom
5. Everlasting Fire
6. Spirit Of The Night
7. Legions Of Darkness
8. In Silence We Eternally Sleep
9. The Somberlain (Dissection Cover)
