Hoewel Nachtmystium in het begin van dit decennium begonnen is als een nogal standaard USBM-band, zijn er de afgelopen jaren steeds meer genrevreemde invloeden in de sound geslopen. Deze evolutie resulteerde twee jaar geleden in het beste album van 2008 � in de vorm van het ronduit geniale Assassins: Black Meddle Pt. I, waarop Nachtmystium een perfect uitgevoerde symbiose van black metal en Pink Floyd-achtige psychedelica liet horen. Twee jaar later is het tijd voor de opvolger � een album waar menig liefhebber van innovatieve extreme metal likkebaardend naar zal hebben uitgekeken.

Zoals de titel al doet vermoeden, is de opvolger van Assassins een album dat met behulp van de nodige geestverruimende substanties tot stand is gekomen. Wie daar door de muziek zelf nog niet van overtuigd is, hoeft maar ��n blik op de doorsnoven, gegroefde en met dikke wallen omrandde gezichten van de muzikanten te werpen. Gelukkig heeft het drugsgebruik een betere invloed op de muzikaliteit dan op het uiterlijk van de bandleden, want Addicts is net als zijn voorganger een origineel en innovatief album geworden, waarop de band nog verder onbekende wateren verkend.

Na de korte intro Cry For Help trapt Nachtmystium uitstekend af met High On Hate: een catchy, haast rockend nummer met een pakkend refrein. Sowieso is Addicts bij vlagen wat steviger en �rockender�: pas bij No Funeral komen de psychedelische keyboards die het vorige album zo kenmerkten weer prominent naar voren. Wat echter grotendeels hetzelfde is gebleven, is het niveau waarmee de band te werk gaat. Het mooiste voorbeeld daarvan is het sublieme Blood Trance Fusion, dat zowel in tekstueel als muzikaal opzicht erin slaagt om de luisteraar een drugstrip te laten ervaren. Het nummer is doorspekt met psychedelica en kent halverwege een fantastische versnelling die zelfs even doet denken aan Venom�s Black Metal. Met afstand het beste nummer van het album!

Een enigszins afwijkend nummer is Them Fires, een zich traag voortslepend nummer dat met enige fantasie zelfs als ballad bestempeld kan worden, maar zich wel gaandeweg ontpopt tot ��n van de beste nummers op het album. Het nummer kent een heerlijke solo en een bezwerende keyboardonderlaag. Een ander verschil met het vorige album is dat er nog wat meer ge�xperimenteerd wordt met de zang van Blake Judd, die regelmatig op een prettige manier vervormd wordt.

Als ik de eindbalans opmaak, moet ik concluderen dat Nachtmystium met Addicts: Black Meddle Pt. II uiteindelijk niet helemaal voldoet aan de verwachtingen die zijn briljante voorganger veroorzaakte. Desondanks is dat absoluut geen schande. De band levert namelijk w�l �gewoon� een ijzersterke opvolger af, waarop de band laat horen dat extreme metal anno 2010 nog genoeg onontgonnen terrein heeft dat erom vraagt verkent te worden. Niet het beste album van dit jaar dus, maar zeker een kandidaat voor menig eindlijstje.

Tracklist:
1. Cry For Help
2. High On Hate
3 Nightfall
4. No Funeral
5. Then Fires
6. Addicts
7. The End Is Eternal
8. Blood Trance Fusion
9. Ruined Life Continuum
10. Every Last Drop