Het zijn weer kazige weken bij Metalfan.nl. Rond deze tijd verschijnen de reviews van de nieuwe van Sabaton, Axel Rudi Pell en Enforcer, en nu is het in ieder geval de beurt aan het (hoe kan het eigenlijk ook anders?) Duitse Kissin� Dynamite. Addicted To Metal is het tweede album van de band, maar feitelijk al de derde van deze heren, omdat ze onder de naam Blues Kids al We Go The Way Of Rock �N� Roll uitbrachten. De titels liegen er niet om. Met dergelijke cheesy acts kun je vaak maar twee kanten op: het is goed of het is slecht. Origineel is het al helemaal niet.

Gelukkig bevat dit schijfje een aantal behoorlijk aanstekelijke songs. De sterk door Helloween/Gamma Ray be�nvloede traditionele metal is simpel, maar o zo doeltreffend. De titelsong klapt er al heerlijk op los. Niemand minder dan Udo Dirkschneider krijst mee op dit nummer. In het begin slaat de twijfel nog toe, want door de hamerslagen verwacht je eigenlijk de riff van Anvil�s Metal On Metal. Op Supersonic Killer en Love Me Hate Me bevatten sterke en nog tamelijk originele riffs. High Enough is een uitstekend uitgevoerde cover van Damn Yankees. Ome Ted mag er nog best trots op zijn. Kissin� Dynamite heeft met Johannes Braun dan ook een prima zanger in huis. Zonder twijfel in staat om er live een feest van te maken.

Je snapt al waar ik heen wil. Addicted To Metal is een uitstekende plaat geworden die niet snel verveelt. De plaat is zo vreselijk clich� en onorigineel dat 80 punten het maximale is dat je mag geven, maar eigenlijk wil en kun je je daar niet aan houden. De fans die na al die jaren nog geen genoeg hebben van het genre kunnen deze dan ook rustig in huis halen.

Tracklist:
1. Addicted To Metal
2. Run For Your Life
3. Supersonic Killer
4. High Enough (Damn Yankees cover)
5. Love Me Hate Me
6. Hysteria
7. All Against All
8. In The Name Of Iron Fist
9. Assassins Of Love
10. Why Can't You Hear Me
11. We Want More
12. Metal Nation