Revocation neigt naar de eerste categorie. De Amerikanen leverden in 2008 al een aardig debuut af, maar de heren verslikten zich regelmatig in de songstructuren, waardoor bepaalde nummers samenhang misten. Slechts een jaar later is er dan Existence Is Futile. De band is muzikaal gezien meer en meer opgeschoven naar de technische thrash en wisselt dit nog maar sporadisch af met death metalpassages. Alleen de zang doet nog echt denken aan death metal.
Allereerst valt op dat de productie een stuk beter is geworden. De plaat klinkt fris, heavy en transparant, zodat alle details goed te horen zijn. Dat mag ook wel met dit soort drukke en knap gespeelde muziek. Wat betreft de opbouw van de nummers lijkt de band ook vooruitgang te hebben geboekt. In de vorm van Pestilence Reigns en het titelnummer staan er zelfs twee onbetwiste krakers op. Op een prachtige manier koppelt de band virtuoze muzikaliteit aan interessante songstructuren en vooral het fenomenale gitaarwerk van David Davidson is om de vingers bij af te likken.
Helaas kakt het album na de eerste drie vier nummers behoorlijk in. Hoewel het muzikale niveau verbazingwekkend blijft, weet de band de hoge compositorische kwaliteit niet vast te houden. Ik moest zelfs even een gaap onderdrukken toen de zoveelste ellenlange gitaarsolo de ruimte in werd gestuurd. Het ontbreekt het album simpelweg aan hooks om het interessant te houden. Waar in de eerste paar nummers spannende en spontane momenten de boel flink weten op te zwepen, klinkt het tijdens de tweede helft van de cd allemaal net wat te bedacht. Zodanig dat je in een nummer als Dismantle The Dictator (wel een gave titel) de breaks en tempowisselingen al van mijlenver hoort aankomen. Het boze zangwerk zorgt daar helaas niet voor de broodnodige variatie.
Existence Is Futile is een lastige plaat. De bandleden zijn absoluut enorm getalenteerd en men smijt met ingewikkelde riffs, tempo's en leads alsof het niets is, maar vaak komen deze elementen over als een soort willekeur. 'Laten we hier nog even een extra lick gebruiken'. Het blijft allemaal nog niet echt hangen. De mannen zijn nog jong, dus ik verwacht in de toekomst nog wel een absolute kraker, maar nu beheerst men de kunst van het weglaten nog net niet genoeg om van een geweldige cd te spreken. Feit blijft dat liefhebbers van de hardere Nevermore, Sylosis, Obscura en zelfs Testament dit plaatje absoluut even moeten gaan beluisteren, want muzikaal gezien valt er zeker wel wat te genieten. Nu maar hopen dat ze de volgende keer met betere nummers op de proppen komen.
Tracklist
1. Enter The Hall
2. Pestilence Reigns
3. Deathonomics
4. Existence Is Futile
5. The Brain Scramblers
6. Across Forests And Fjords
7. ReaniManiac
8. Dismantle The Dictator
9. Anthem Of The Betrayed
10. Leviathan Awaits
11. Tragedy Of Modern Ages
