Opeth krijgt concurrentie uit eigen land. In Mourning brengt op haar debuutalbum alles wat je van een progressieve, melodieuze death metal formatie kunt verlangen: van de logge openingsakkoorden tot snel voortrazende passages, van een diepe demonische grunt of ijzige schreeuw tot gepassioneerde zuivere vocalen, van melancholiek akoestisch gitaarspel of een Oosterse melodielijn tot een frontale aanval met drie gitaristen en van korte bondige songs tot lange epische meesterwerken.

Elk nummer boeit van de eerste tot de laatste seconde en laat horen dat het vijftal al sinds 2000 vanuit het Zweedse platteland minitueus de verovering van de wereld aan het voorbereiden is. Shrouded Divine klinkt niet als een debuut, maar er gingen dan ook maar liefst vijf demo�s aan vooraf. Het beste bewaart de band tot het laatst, in de vorm van het tweeluik The Black Lodge en Past October Skies (The Black Lodge Revisited), waarmee het album besluit.

Ik zou nu in detail kunnen beschrijven hoe elke minuut van deze drie kwartier durende cd is opgebouwd, maar dan is het plezier van het zelf ontdekken natuurlijk verdwenen. Mijn advies luidt daarom: Als je van progressieve death metal houdt, schaf dit album dan zo snel mogelijk aan, duik in het �omhulde goddelijke� en geniet van de morbide schoonheid om je heen.

Tracklist:
1. The Shrouded Divine
2. Amnesia
3. In The Failing Hour
4. By Others Considered
5. Grind Denial
6. The Art Of A Mourning Kind
7. The Black Lodge
8. Past October Skies (The Black Lodge Revisited)