Langs een kant is het een interessant album met verrassende melodien, bij vlagen interessante teksten, subtiel gebruik van elektronica (waarvoor John Bechdel verantwoordelijk is) en gedurfde naakte, akoestische momenten. Maar langs de andere kant zijn er veel betere albums in het genre te vinden en als we niet wisten dat Burton in deze band zat, dan zouden we het album wellicht na enkele songs stopzetten en iets anders gaan luisteren. Eerlijk is eerlijk.
Daarnaast heeft Burton natuurlijk ook niet de beste cleane stem, zeker niet als de kunstmatige effecten op zijn zanglijnen worden stopgezet. Dan klinkt het vaak gewoon vals. Toch straalt Numinosum een speciaal en aantrekkelijk sfeertje uit en zal het album wel genietbaar zijn voor een klein publiek. Maar een rasechte aanrader is het absoluut niet geworden.
Tracklist:
1. Ascendant
2. Evading
3. Residual Presence
4. Canon For My Beloved
5. Moon Shine
6. Becoming Mars
7. On The River
8. Violent Morning
9. Like Falling Snow
10. Sounds Of Silence
11. Quintessence