De tijden dat je geen nieuw plaatwerk van Lake Of Tears meer hoeft te verwachten, zijn voorbij. De laatste cd uit 2004 Black Brick Road was namelijk de eerste sinds de band eventjes kort uit elkaar was. Het was een prima schijfje en dus waren we met z'n allen blij dat Lake Of Tears weer bestond. Als ze op deze manier door zouden gaan, dan konden Depeche Mode en Paradise Lost binnenkort wel inpakken.

Toch valt de nieuwste cd Moons And Mushrooms wat tegen. Je kan horen dat de songs duidelijker meer gitaargericht zijn en dat komt het totaalplaatje wel ten goede. Het organische geluid dat er gecre�erd word is ook een pluspunt. Maar de composities zijn zo kinderlijk simpel. Makkelijk verzonnen gitaarriffs volgen elkaar op en zijn niks vergeleken met wat ze 'vroeger' op Black Brick Road waren.

Het is duidelijk een cd geworden die enigzins te genieten zal zijn als je wat mushrooms op hebt gehad. Dan ga je zeker uit je dak met het ultra-zware Children Of The Grey of het rustige Like A Leave. Eenmaal weer met je geest in de bewoonde wereld, zul je meer de neiging hebben naar de nieuwste van Paradise Lost.

Tracklist:
1. Last Purple Sky
2. Island Earth
3. You Better Breathe While There's Still Air
4. Waiting Counting
5. Like A Leaf
6. Children Of The Grey
7. Head On Phantom
8. Planet Of The Penguins