Towards The Firmaments Verge Of Life is in basis een stap vooruit op Cry To me, River.... Het is nog steeds redelijk melodieuze folky black metal, maar de tracks doen ditmaal een stuk rijker en voller aan. De inzet van meer ongebruikelijke blaasinstrumenten heeft daar vast iets mee te maken. Onder andere een mondharp en een sopilka horen we met positief effect langskomen. Da's weer eens wat anders dan een dwarsfluit. Alleen de trembita waarmee Pathways Of Fate aanvangt is afgrijselijk. Wat is dat, een panfluitende olifant?
De productie is deels beter, helderder. Deels ook niet. In de extremere (blastbeat) partijen fungeert de studioruimte als galmbak voor de ruis die de instrumenten moet voorstellen. Ongetwijfeld iets waar tepeltrekkende blackmetalfetisjisten een harde van krijgen, maar het trekt de muziek behoorlijk onderuit. Dat is jammer, want het muzikale niveau ligt verder zo veel hoger dan Kroda's vorige.
Ondanks de wisselvallige productie valt er nog genoeg te genieten. Een nummer als Wolfish Rage behoort gewoon aan de folktop en ook de creatieve riffs van In The Smoke Breathe kunnen me bekoren. Of de echte Oekranse folklore middels deze muziek tot leven komt durf ik niet te zeggen, maar de sfeer die gecreerd wordt in heldere (dus betere) stukken doet me vermoeden dat het daar in het Oosten best goed vertoeven is.
Of je de ruisklank die blastbeat heet kan weerstaan bepaalt voor een groot deel het luisterplezier. Ik vond het moeilijk. Neem je genoegen met de fabuleuze stukken, of is de ruis die blastbeat heet overtuigend genoeg voor een 'nee-advies'? De keus laat ik vandaag liever aan de luisteraar.
Tracklist:
1. Trizna
2. Pathways Of Fate
3. Wind From The Mountains
4. From Behind The Horizon
5. A Memory In Blood
6. How Steel Was Singing Through The Flames Of Fire
7. Wolfish Rage
8. In The Smoke Breathe
9. Wrath
