Met dit album worden geen nieuwe paden bewandeld. Spijtig genoeg is het materiaal niet interessant genoeg om het gebrek aan originaliteit helemaal te doen opheffen, waar dat bij Mirror of Madness en Death Unlimited wel nog lukte. Met Throwing my Life Away en Drowning opent de band weliswaar sterk als gebruikelijk, maar naarmate het album voortgaat, komen we hier en daar enkele vullers tegen die het gemiddelde niveau omlaag halen.
Vooral de nummers Evil Ladies (wat een belachelijke titel trouwens) en Omen zijn met recht matig te noemen, laatstgenoemde vooral wegens de misplaatste cleane zang. Met het hieropvolgende Scream en het wellicht nogal puberale, maar wl effectieve Fuck You (waarom ook niet, Overkill komt er ook mee weg) herpakt Norther zich gelukkig weer en ook de rest van het album is van een redelijk constant niveau.
Desondanks bevat Till Death Unites Us te weinig nieuws om van een echte topper te kunnen spreken, en bij een vierde album hoort een band zich toch wel wat verder te ontwikkelen. Productioneel en technisch gezien zit het allemaal uitstekend in elkaar en er staan ook zeker enkele prima nummers op dit album, maar desondanks zit er ditmaal niet meer dan een redelijke voldoende in. Grappig detail: het nummer Norther zit vol verwijzingen naar eerdere albumtitels en nummers.
Tracklist:
1. Throwing My Life Away
2. Drowning
3. Norther
4. Everything
5. Evil Ladies
6. Omen
7. Scream
8. Fuck You
9. Alone In The End
10. Die
11. Wasted Year
12. The End of Our Lives
