Ergens schaam ik me (misschien onnodig) als ik in een bijgeleverde biografie lees dat een band al x jaar bestaat en grote successen heeft behaald in een groot aantal landen, maar ik verder nog nooit van de band zelf heb gehoord. Zo ook bij het Franse Nightmare dat kennelijk in 1979 begon als heavy metal band, uit elkaar ging wegens muzikale meningsverschillen en vervolgens in 1999 weer bij elkaar kwam om door te gaan als power metal band. Is mijn kennis weer eens tekort geschoten, of ging er bij een aantal lezers onder u ook geen lichtje branden?
Laten we de schaamte opzij schuiven en The Dominion Gate eens nader onder de loep nemen. Al meteen bij de eerste tonen laat zanger (en voormalig drummer) Jo Amore ons kennis maken met zijn rauwe, Dio-achtige stemgeluid die verbazingwekkend goed past bij de duistere nummers die ons gehoor passeren. Naast de gebruikelijke gitaarsolos en dubbele basdrums horen we ook een aantal industrial en gothic metal-invloeden voorbijkomen waardoor Nightmare een stuk minder blij en springerig klinkt dan een aantal bands uit het genre.
Vooral nummers als The Dominion Gate en The Watchtower laten een band in topvorm horen: snel en melodieus, maar ook krachtig en donker. Als Floor Jansen dan ook nog eens haar engelenstem laat horen naast de screams en grunts van mede After Forever lid Sander Gommans neemt een licht euforisch gevoel bezit van me. Dit mag kwaliteit van de bovenste plank genoemd worden! Helaas geldt dit niet voor alle nummers. Zo is Haunting Memories, ondanks de uitstekende zangpartijen, een niet bijster interessante ballad en klinkt Paranormal Magnitude Part II precies als een doorsnee After Forever of Therion intro. Ook openingsnummer Temple of Tears luistert op zich goed weg, maar ontbeert die ene x-factor om lang te blijven hangen.
Ondanks deze minpuntjes weet ik zeker dat de liefhebbers van dark power metal (en de After Forever fetisjisten) dit album zonder problemen kunnen aanschaffen. Naast onze eigen Floor en Sander kunnen we namelijk ook nog genieten van een gastbijdrage van Ricky Marx (ex-Pretty Maids). Daarnaast is de productie uitstekend en zijn de zangpartijen om van te smullen. Nu alleen nog zien te achterhalen hoe de band in hun vroege stadium klonk
Tracklist:
1. Temple Of Tears
2. A Taste Of Armageddon
3. Messenger Of Faith
4. Secret Rules
5. The Dressmaker
6. Endless Agony
7. Paranormal Magnitude Part II
8. Circle Of The Dark
9. Haunting Memories
10. Heretic
11. The Dominion Gate
12. The Watchtower
13. K-141
