Albumopener "intolerance" zet onmiddellijk de tton. Je hoort dat de band gegroeid is ten opzichte van "Opiate". Alles is net een tikkeltje subtieler, Keenans zang is verbeterd, zacht en smekend wanneer het moet, soms hard uithalend.
De twee volgende tracks zullen bij veel mensen wel bekend zijn, namelijk "prison sex" en "Sober". Deze songs verschenen ook als single, bijgestaan door werkelijk verbluffende videoclips (zie mijn "Salival"-review). Het zijn beide zeer mooie songs, en met name "sober" bevat een huiveringwekkend middenstuk (met de onvergetelijke lyrics: "I am just a worthless liar, I am just an imbecile...").
Hierna volgt "bottom", een lange, harde song met lekker vette riffs, fantastisch werk van de ritmesectie en een middenstuk met Henry Rollins-spoken word. Zeer cool om te horen.
De ene supersong na de andere blijft volgen: "crawl away", "swamp song", "undertow" (lekker heavy met een fantastisch einde) en "4". Ik kan ze uren ophemelen, maar dat is niet nodig, de meesten weten wel waar deze band voor staat: Kwaliteit met een grote K.
Na de song "Flood" ( met de eveneens fantastische lyric "This stone is not the rock I thought it would be") volgt "disgustipated". Ik vertel niet waarover deze "song" gaat, check de lyrics op hun website na en kom zelf tot een conclusie. Geef deze song tijd, laat hem groeien, eens je er mee weg bent, is hij een drug van de gevaarlijkste soort.
Tool is gewoon een unieke band. Je kan al hun albums achter elkaar plaatsen en je ziet hun evolueren zonder hun roots te verwaarlozen. Echte kunstenaars.
Tracklist:
1. Intolerance
2. Prison Sex
3. Sober
4. Bottom
5. Crawl Away
6. Swamp Song
7. Undertow
8. 4
9. Flood
10. Disgustipated
