Op 1 juni was het dan zover, het rondtrekkende festival van Ozzy Osbourne stond voor het eerst in Nederland, op de plek waar twee jaar geleden nog Dynamo Open Air werd gehouden.Ik kwam om half twaalf aan op de Goffert, en raakte daar meteen iedereen met wie ik was kwijt. De eerste band die speelde was Drowning Pool, ze speelden wel goed op zich, niet mijn favo band maar wel een goeie set neergezet, de pit was ook lekker hard, enthousiast publiek, enthousiaste band, heel lekker om de dag mee te beginnen.

Daarna een beetje over het terrein lopen zoeken naar de andere mensen, en kwam zo in de tent-stage terecht waar ik een deel van het optreden van Otep heb mogen aanschouwen, maar omdat de muziek me niet echt boeide en het veel te warm was in de tent ben ik maar teruggelopen naar Ill Niño, om te wachten op After Forever. Ill Nino is dus precies zoals ik van ze verwacht had, een net-niet band qua muziek (de goede bands kwamen later pas), maar ook zij speelden lekker.
After Forever speelde jammer genoeg ook in de tent, die veel te klein (die vrienden waar ik mee was zeiden dat ze iets later dan ik kwamen en helemaal niet naar binnen kwamen en dus niks gezien hadden) en veel te warm was. After Forever kwam veel beter over dan ik veracht had, de muziek die me op cd niet zo kan boeien klonk live wel interessant, en ondanks dat de pit een meter of 30 voor me was heb ik staan genieten.
Daarna was het qua bands een beetje rustig, een keuze tussen Kittie en Wyked Mystic. Ik besloot via de metal-markt naar Kittie te lopen en als dat niks was naar Wicked Mystic te gaan. De metalmarkt was leuk, had graag een paar Iron Maiden lp's gekocht, maar om nou de hele dag met zo'n plaat te zeulen is ook niks.
Kittie viel bar tegen. Het geluid was bagger, de bas stond zo hard dat de rest niet te verstaan was, en de muziek klonk dan ook uitermate kut. Gezien het aantal toeschouwers was ik niet de enige die er zo over dacht. Net toen ik naar Wicked Mystic wou lopen kwam ik mijn verloren maten tegen, die Kittie ook bagger vonden. Van Wycked Mystic hebben we alleen de laatste twee nummers gezien, de eerste een acoustisch dingetje, gevolgd door een muzikaal in orde zijnde cover van Iron Maiden - Iron Maiden.

Daarna hebben we een uur lang een beetje rond gelopen, niet speciaal een band gezien maar relax de biertent verkend, en toen naar Within Temptation gegaan. Ikzelf had liever Callenish Circle gezien, maar ik had geen zin om iedereen weer kwijt te raken en ben maar mee naar Within Temptation gegaan. Net als After Forever kan ook deze muziek me niet echt boeien op cd, maar ook deze band kwam live uitermate goed over. Het decor werd gesierd door drie 'bomen met punten' zoals een gozer achter me opmerkte, en het laatse nummer, Ice Queen, werd opgevrolijkt door een mega-hoeveelheid witte snippers papier die de lucht in werden geslingerd. Een paar nummers lang kwam de zanger van Orphanage meegrunten, samen met de sopraan van Sharon klonk het goed afwisselend.

Daarna hadden we het idee ff snel wat te eten en naar voren te sprinten voor Slayer, maar de rij was zo lang dat het eerste nummer, Disciple, al was begonnen toen wij ons achteraan het onmetelijke publiek sloten en langzaam een weg naar voren baande. Slayer, met Dave Lombardo (!!), speelde een redelijk te voorspellen setlist. Een goede mix van oude (Angel Of Death, South Of Heaven, Postmortem) en nieuwe (Bloodline, Warzone, Payback) nummers. Dit was de eerste keer dat ik Slayer live zag, maar zeker niet de laatste. Vooral Tom Araya kwam heel goed op me over. Na Slayer nog verder naar voren gegaan voor Tool. Tool speelde, op de reacties van het publiek afgaande, heel goed, de zanger kwam rood-grijs geverfd het podium op en dat deed het dus goed. Tool kende ik niet echt en de muziek die ik kende kwam niet heel goed over, en zo was het ook op Ozzfest. Leuk voor de mensen die er van houden, maar aan mij niet besteed.

En daarna de klapper van de avond, Ozzy fucking Osbourne. Ik had het geluk midden in de pit te staan, zodat ik alles goed kon zien, horen en voelen en serieus, ik heb nog nooit zo genoten tijdens een concert als tijdens Ozzy. Ozzy zelf ook geloof ik. Hij rende maar heen en weer met waterpistolen en te klappen en zwaaien, iedereen had er lol in. Het dolenthousiaste publiek werd getrakteerd op Black Sabbath klasiekers als Iron Man en War Pigs en Ozzy nummers zoals Crazy Train en Mamma I'm Coming Home. Zakk Wylde speelde een geweldige solo van minstens een kwartier, waarbij hij achter zijn rug speelde, met z'n tanden, met z'n tong, het kon niet op.

Daarna doodmoe naar huis gegaan, maar het was elke cent waard. Volgend jaar weer??!!