Pagan metal is een genre dat bijna instinctief wisselende reacties oproept. Veel metalfans hekelen met name het platte feestgedruis dat onder de paraplu van dit genre is ontstaan in de eerste tien tot vijftien jaar van deze eeuw, in tijden dat Finntroll, Korpiklaani, Turisas en � recenter � Alestorm en Amon Amarth - furore maken met hun olijke mengelmoes van drink-of-ik-schiet-carnavalsfolk en vikingplatituden. Hele volksstammen lopen echter ook met dergelijke toegankelijke klanken weg en voor veel metalliefhebbers zullen dit soort groepen gefungeerd hebben als �instapbands� in het magische universum der zware metalen.

Toch zijn er ook groepen in deze hoek die voor een grimmigere en progressievere aanpak kiezen. Moonsorrow, Thyrfing en Helheim zijn slechts enkele voorbeelden. Ook het Noorse Kampfar valt in deze traditie. De groep draait al bijna dertig jaar mee en is met Til Klovers Takt toe aan zijn negende langspeler. De combinatie van pagan metal en black metal is weliswaar bij vlagen melodieus, maar vooral rauw en authentiek. Geen overbodige franje en wars van moderne invloeden ploegt het gezelschap rondom frontman, drummer en het enige overgebleven bandlid Dolk (Per-Joar Spydevold) zich door zes lange composities vol wrevelige riffs heen.

De buitengewoon stoere openingstrack Lausdans Under Stjernene zorgt voor een uitstekende aftrap. Het nummer is tot aan de nok toe gevuld met machtige, uitgestrekte riffs en kan bogen op zeer solide drumwerk. De vioolpartij zorgt voor subtiele ondersteuning, terwijl de langgerekte screams van frontman Dolk voor een priemende en gure sfeer zorgen. Het zijn de verweerde midtempo�s, waarin Kampfar regelmatig doorbikkelt, die de muziek van de band het krachtigst laten klinken. Regelmatig kiezen de mannen echter voor een paar versnellingen erbij. Fandens Trall en Flammen Fra Nord staan bijvoorbeeld vol korzelig gitaarwerk en blastbeats die aan de Scandinavische blackmetalgrootmeesters uit de eerste helft van de jaren negentig herinneren. Toch onderscheidt de muziek zich op die momenten iets minder.

Het krachtigste nummer is het afsluitende D�dens Aperitiff. Wat een heerlijk, slepend midtempo-epos is dit! De track gaat live ongetwijfeld voor een zee aan headbangende hoofden zorgen. Het is dit soort momenten waarop de oerkracht van de muziek van Kampfar goed hoorbaar wordt, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de vaak massieve, in graniet gegoten mammoetriffs van Enslaved. Er staan echter helaas iets te weinig van dit soort grootse nummers op Til Klovers Takt. Daardoor blijf ik met het gevoel achter dat er meer in had gezeten. Zeker verdienstelijk qua uitvoering, maar niet het beste album uit de collectie van deze Noorse oudgedienden.

Tracklist:
1. Lausdans Under Stjernene
2. Urkraft
3. Fandens Trall
4. Flammen Fra Nord
5. Rekviem
6. D�dens Aperitiff