Op 26 februari speelt Blood Incantation in het Gothic Theatre in Englewood (Californi). Dat wordt een bijzondere avond. Niet alleen omdat de show seated is, maar ook omdat daar de premire van Timewave Zero plaatsvindt, een ep met twee nummers van twintig minuten.
Timewave Zero bestaat louter uit ambient synth. Het is veertig minuten lang relaxen en wegdromen bij de rustgevende klanken. De Amerikaanse band heeft in het verleden al vaker laten horen zich niet te beperken tot old school death metal (hoewel de bandnaam juist een cliche-aanpak doet vermoeden). Luister maar eens naar Inner Paths (To Outer Space) op Blood Incantations meest recente album Hidden History Of The Human Race (2019).
Wie zich wat verder verdiept heeft in de projecten van de bandleden, weet dat gitarist/zanger Paul Riedl de man is achter het project Hoverkraft. Onder die naam brengt hij muziek uit die hij maakt op verschillende analoge synthesizers. Datzelfde doet hij nu onder de noemer van Blood Incantation. Timewave Zero. Daarop gaat het er nog ruimtelijker en atmosferischer aan toe dan bij Hoverkraft. Geen percussie, geen elektronische drums, alleen verschillende soorten synthesizers. Je waant je als het ware in de ruimte, in het oneindige. Je zweeft en ontdekt.
De volgorde waarin je de tracks beluistert, maakt eigenlijk niet veel uit. Beide composities sluiten goed op elkaar aan. Io begint doomy, voordat na ruim drie minuten zich ruimtelijke geluiden aandienen. Pas na zeven en een halve minuut komt er een melodielijn. Voordat deze track aan het einde steeds rustiger en minimalistischer wordt, krijgen we een lange, experimentele, psychedelische, gelaagde sectie. Ea begint met een melodielijn die zeven minuten duurt, zonder een seconde te vervelen. Na drie minuten ambient noise, die als overgang dienen naar de volgende passage, horen we op 10.00 een moog en getokkel op een semi-akoestische gitaar. Na weer drie minuten verdwijnt het gitaarspel en zijn het de synthakkoorden die overblijven en gezelschap krijgen van spacey geluiden. De laatste minuten zijn donkerder met doomy synthpartijen.
Timewave Zero is ideaal om in planetariums als thema- of achtergrondmuziek te dienen, maar ook als je daar niet bent en je wilt even verdwijnen in het oneindige, dan is dit schijfje een prima middel om je in de ruimte te wanen. Knap hoe de Amerikanen de muziek veertig minuten boeiend kunnen houden. En als je er geen genoeg van kunt krijgen, koop dan de gelimiteerde dubbel-cd-digipak (met een extra track en een dvd met visuals van Wayne Joyner). Waarom Timewave Zero onder de naam Blood Incantation uit wordt gebracht, wordt wellicht binnenkort nog uitgelegd.
Tracklist:
1. Io
2. Ea
3. Chronophagia*
* bonustrack op gelimiteerde dubbel-cd-digipak
