Met het prima debuutalbum Starspawn (2016) zette de progressieve deathmetalformatie zichzelf op de kaart. Dat doen de Amerikanen met een mix van elementen van Immolation, Nile, Demilich en vooral Morbid Angel en Death. Daarbij houdt het echter niet op. Drummer Isaac Faulk (Abysmal Dimensions, Stoic Dissention, Wayfarer), gitarist/vocalist Paul Riedl (Abysmal Dimensions, Chthonic Deity, Elu Of The Nine, Spectral Voice), gitarist Morris Kolontyrsky (Black Curse, Maliblis, Spectral Voice, Stillborn Fawn, Homebody) en bassist Jeff Barrett (Spectral Voice) voegen daar een psychedelische en ambient touch aan toe, waardoor zeer dynamische composities ontstaan.
De sound is droger en helderder dan op het debuut en er zitten minder diepte-effecten op de instrumentatie. Dat gaat enerzijds iets ten koste van de sfeer, anderzijds komt door de helderdere mix het hogere technische niveau wel beter aan het licht. Complimenten zijn op zijn plaats voor het authentiek klinkende drumwerk. Daar is gelukkig niet al te veel aan gesleuteld. Samen met de analoge opnamen zorgt het ervoor dat je het gevoel krijgt dat je naar een eerlijke, natuurlijke plaat luistert.
Net als op Starspawn komt het jarennegentigkarakter goed naar voren. Vooral in de overtuigende en catchy opener Slave Species Of The Gods is dat het geval. De wat standaard bandnaam zet je echter op het verkeerde been, want Blood Incantation heeft veel meer te bieden dan de gemiddelde deathmetalformatie. Er zijn veel tempowisselingen in de omvangrijke nummers.
De psychedelische en ambient touch hoor je vanaf twee minuten in The Giza Power Plant. Tot die tijd is het vooral death metal met prima riffs wat de klok slaat. Daarvan wordt, naarmate de speeltijd van het album vordert, meer afstand genomen. Met name in Inner Paths (To Outer Space) onderscheidt het kwartet zich van andere deathmetalbands dankzij de ambient-elementen en de Gorguts-complexiteit. Want hoewel de snellere passages in de eerste twee tracks beslist lekker in het gehoor liggen, liggen de invloeden van voorgenoemde bands er soms wel dik bovenop. In de doomy en psychedelische passages komen de progressieve intenties en de eigen identiteit goed naar voren.
Het achttien minuten durende Awakening From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul) is aanvankelijk een terugkeer naar death metal. Er komen zelfs nog even jazzy twinleads la Death aan bod. De laatste vier minuten zijn doomy. Zo toont Blood Incantation in deze kolos veel kanten van zichzelf.
Hidden History Of The Human Race toont een Blood Incantation dat zich na Starspawn vooral op het vlak van techniek en songwriting flink heeft ontwikkeld. De Amerikanen moeten het echter niet hebben van technische complexiteit, maar van een organische, eerlijke sound en redelijk interessante composities met behalve de Death- en Morbid Angel-worship een behoorlijke eigen inbreng. Amerikaanse old school death metal ontmoet vernieuwende elementen op deze interessante release. Wie daar oren naar heeft, checkt onderstaande clip.
Tracklist:
1. Slave Species Of The Gods
2. The Giza Power Plant
3. Inner Paths (To Outer Space)
4. Awakening From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul)
