Het Nederlandse Fluisteraars is al sinds Dromers (2014) een excellente exponent van de vaderlandse blackmetalscene. Met dat debuut � en de in 2015 verschenen opvolger Luwte � maakt het gezelschap uit Gelderland indruk met zijn hypnotiserende, uitgesponnen composities, die invloeden van Drudkh, Wolves In The Throne Room en Urfaust bevatten. Met veel ruimte voor meanderende riffs en atmosferische invloeden weet Fluisteraars zijn lange, op het eerste gehoor nogal monotone nummers veel diepgang mee te geven. Het hoogtepunt van de band volgt met het in 2020 verschenen Bloem. Op dat album laat Fluisteraars een verrijking en verdieping van zijn sound horen, die naar meer smaakt.

Wie hoopt dat gitarist/bassist en drummer Mink Koops (Galg, Knoest, Nusquama, Solar Temple, Bong Breaker) en frontman Bob Mollema (ex-Mondvolland) met deze vierde langspeler op hetzelfde avontuurlijke pad verdergaan, komt van een koude kermis thuis. Gegrepen Door De Geest Der Zielsontluiking lijkt namelijk eerder een tegenreactie � een terugkeer naar de primitieve basis van de black metal. De drie nummers zijn lang � afsluiter Verscheuring In De Schemering tikt zelfs de grens van twintig minuten aan � maar beduidend minder verfijnd dan de bij vlagen door Laster ge�nspireerde tracks op Bloem. Ook voor aanvullende instrumentatie (op het vorige album horen we piano, tamboerijn, pauken, trompet en trombone) is bijna geen plek.

Is het album daarmee slecht? Geenszins, want qua uitvoering stelt Fluisteraars nooit teleur. De muziek zit qua opbouw nog steeds geweldig in elkaar. De band schudt de ijzige, meeslepende riffs moeiteloos uit zijn mouw, waardoor de lange tracks de aandacht goed weten vast te houden. Opener Het Overvleugelen Der Meute wisselt felle, monotone riffs en op cascadiaanse leest geschoeide, hypnotiserende drumroffels met perfect getimede, melancholische vertragingen. Datzelfde geldt voor het kolkende Brand Woedt In Mijn Graf en de monumentale afsluiter Verscheuring In De Schemering, dat gerust als pronkstuk van het nieuwe album gezien mag worden.

Toch scoort Gegrepen Door De Geest Der Zielsontluiking beduidend minder dan zijn uitstekende voorganger. Dat komt omdat de drie nummers alle ontsierd worden door volstrekt nutteloze, minutenlange intermezzo�s, die uit niets meer bestaan dan wat basale, tribale drumritmes en rare flarden gitaarnoise. De laatste minuut van Brand Woedt In Mijn Graf wordt ontsierd door dissonante herrie en een soort koeienbellen. Het idee erachter ontgaat me, maar het werkt vooral sfeerdodend. Ook de afsluitende track mondt uit in zo�n vervelende fr�belsessie zonder duidelijke structuur, als een soort dronkemansgepruts dat kant noch wal raakt.

Wie door dat soort mislukte experimentatie heen kan luisteren, hoort drie primitieve, maar overtuigende blackmetalnummers van een band die keer op keer laat horen tot de betere van de vaderlandse scene te behoren.

Tracklist:
1. Het Overvleugelen Der Meute
2. Brand Woedt In Mijn Graf
3. Verscheuring In De Schemering