Enquête

Populaire bands teren veelal op succesalbums van jaren geleden. Van welke, uit 25 door ons geselecteerde ‘grote’ bands, vind je het recentste studio-album het meest bevredigend?

AC/DC - Power Up [2020]
Alice Cooper - Road [2023]
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream [2023]
Bring Me The Horizon - Post Human: Next Gen [2024]
Deep Purple - =1 [2024]
Def Leppard - Diamond Star Halos [2022]
Disturbed - Divisive [2022]
Dream Theater - Parasomnia [2025]
Five Finger Death Punch - Afterlife [2022]
Iron Maiden - Senjutsu [2021]
Judas Priest - Invincible Shield [2024]
Korn - Requiem [2022]
Linkin Park - From Zero [2024]
Metallica - 72 Seasons [2023]
Nightwish - Yesterwynde [2024]
Opeth - The Last Will And Testament [2024]
Ozzy Osbourne - Patient Number 9 [2022]
Porcupine Tree - Closure / Continuation [2022]
Rammstein - Zeit [2022]
Sabaton - The War To End All Wars [2022]
Scorpions - Rock Believer [2022]
Slipknot - The End, So Far [2022]
Tool - Fear Inoculum [2019]
Volbeat - Servant Of The Mind [2021]
Within Temptation - Bleed Out [2023]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    2 april:
  • Bridear en Lords Of The Trident
  • Kai Hahto
  • Social Distortion en The Bellrays
  • The Raven Age en Disconnected
  • 3 april:
  • Frog Leap
  • Very 'Eavy Festival
  • 4 april:
  • Greenleaf, Gnome en High Desert Queen
  • Very 'Eavy Festival
  • 5 april:
  • Grindhoven XII
  • Salacious Gods, Oerheks en Nubivagant
  • Your Highness, Mould, The Fifth Alliance en LowMad
  • 6 april:
  • Anneke van Giersbergen
  • Benediction, Jungle Rot en Master
  • Thundermother, Cobra Spell en Vulvarine
  • 7 april:
  • And So I Watch You From Afar en Scaler
  • 8 april:
  • Save Face
    2 mei:
  • Mike Tramp's White Lion
  • RedHook en Comastatic
  • Temple Fang en Mojo & The Kitchen Brothers
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aleksi Sihvonen (Medicated) - 41
  • Coen Janssen (Epica) - 44
  • Daniel Droste (Ahab) - 45
  • Giuseppe Spanò (Daedalus) - 49
  • Markus Vanhala (Malpractice) - 44
  • Phil Demmel (Machine Head) - 58
  • Richard Loudin (Monolithe) - 51
  • Sascha Gerstner (Helloween) - 48
  • Tim Grose (Lord) - 55
Review

Witherfall - Curse Of Autumn
Jaar van release: 2021
Label: Century Media Records

Witherfall - Curse Of Autumn

Af en toe komt er een album voorbij, waarbij de vonk direct overslaat. Een plaat met diverse lagen en een die bij iedere luisterbeurt nieuwe geheimen prijsgeeft. Curse Of Autumn, de derde langspeler van de Amerikaanse formatie Witherfall, is zo'n schijf waar je je volledig in kunt verliezen. Nocturnes and Requiems (2017) en A Prelude to Sorrow (2018) zijn al bijzonder sterke platen van een nog jonge band die volop in ontwikkeling is. Duistere emoties en vertellingen worden door Witherfall omarmd tijdens sfeervolle, soms langgerekte liederen. Op het nieuwste werk laat het kwartet zich echter volledig gaan en komt het met een woeste wervelwind van metal, waarin progressieve en ruige elementen elkaar moeiteloos aanvullen.

Kosten noch moeite zijn er gespaard voor Curse Of Autumn, want voor de productie, mix en mastering is er niet gekozen voor de minsten. Gitarist Jake Dreyer riep voor de productie de hulp in van Iced Earth-opperhoofd Jon Schaffer. Jim Morris (Savatage, Death) is verantwoordelijk voor de mix en de mastering is gedaan door Tom Morris (Trans-Siberian Orchestra). Tot slot zijn de drumpartijen opgenomen met hulp van Bradley Cook (Slash, Foo Fighters). Het is dan ook niet gek dat het album opperbest klinkt, alle muzikale details duidelijk te horen zijn en er flink wat dynamiek in bijvoorbeeld de drum- en baspartijen zit.

Door de samenwerking met Schaffer in de productie en Dreyer's werk bij Iced Earth is het niet vreemd dat er tijdens de introductie Deliver Us Into The Arms Of Eternal Silence en het nummer The Last Scar invloeden van deze band doorklinken. Het viertal uit Los Angeles is echter stukken progressiever en technischer dan het heavy- en thrashgerichte Iced Earth.

Meer nog roept de band banden op met Nevermore en Sanctuary. Zanger Joseph Michael nam bij laatstgenoemde de microfoon over van de overleden Warrel Dane. Wanneer je hem hoort op Curse Of Autumn is het niet moeilijk om te begrijpen waarom, want Michael heeft wel wat van diezelfde bezeten veelzijdigheid als Dane bezat. Daar maakt hij op dit nieuwste werk veelvuldig gebruik van. De muziek van Witherfall beslaat een breed emotioneel spectrum en Michael geeft daar op weergaloze wijze invulling aan. Bij vlagen klinkt de frontman boosaardig (The Last Scar), vreselijk intens (Another Face) en dan weer warm en liefdevol (The River).

Het knappe musiceren van gitarist Dreyer, drummer Marco Minnemann en bassist Anthony Crawford staat geheel in dienst van de gedurfde en uitdagende composities. De muziek van Witherfall voelt aan als de natuurkrachten waar Michael over zingt. Onvoorspelbaar en vol spanning als een storm, ontembaar als het wassende water. Muziek waarbij je niks anders kunt doen dan je er volledig aan overgeven. Bijvoorbeeld aan het meeslepende The Tempest in driekwartsmaat, dat bolstaat van de virtuoze partijen in zang en instrumentatie, maar bovenal ontroert met een minutenlange spanningsboog.

Hoewel Witherfall voornamelijk flirt met de duistere kanten van de menselijke geest en dat op voortreffelijke wijze in muziek vertaalt (Another Face en The Other Side Of Fear), kunnen de heren ook prima uit de voeten met meer ingetogen partijen, getuige de mooie titelsong, die niet meer is dan een voorspel op het instrumentale The Unyielding Grip Of Each Passing Day en de schitterende, deels akoestische ballad The River. En dan moet de finale ( ... And They All Blew Away) van ruim een kwartier, waarin het kwartet flirt met Dream Theater- en Symphony X-achtige partijen, nog komen.

De meeste songs zijn los te beluisteren, maar het werk komt het beste tot zijn recht wanneer het van begin tot eind wordt beluisterd, omdat enkele tracks muzikaal, maar ook thematisch op elkaar aansluiten en in elkaar overlopen. Witherfall levert met Curse Of Autumn een bijzonder indrukwekkend album af in de traditie van bijvoorbeeld Nevermore's This Godless Endeavor (2005). Het is wat voorbarig en flauw om in maart al te bazelen over jaarlijstmateriaal, maar als er één plaat is die dat verdient, dan is dat deze wel.

Tracklist:
1. Deliver Us Into The Arms Of Eternal Silence
2. The Last Scar
3. As I Lie Awake
4. Another Face
5. Tempest
6. Curse Of Autumn
7. The Unyielding Grip Of Each Passing Day
8. The Other Side Of Fear
9. The River
10. ... And They All Blew Away
11. Long Time (Acoustic Version)

Score: 93 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 1 maart 2021

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.