Toch heeft de muziek van Communic een onmiskenbare aantrekkingskracht. De band opereert in het grijze gebied tussen progressieve metal, heavy metal en thrash metal, met composities die nu eens melancholisch en bijna plechtig klinken, om dan weer via stoere en bevlogen riffs te versnellen. Nevermore is sinds jaar en dag het belangrijkste vergelijkingsmateriaal, niet in de minste plaats vanwege de epische, met veel pathos doorspekte cleane zang van Oddleif Stensland. Met wat fantasie is de muziek van Communic ook te vergelijken met Disillusion (het epische, uitgesponnen karakter), Borknagar (de avontuurlijke, onvoorspelbare melodielijnen) en Threshold (het intellectuele karakter van de composities), maar tegelijkertijd blijft de band zijn unieke stijl trouw.
Hiding From The World is een van de sterkste platen uit het oeuvre van Communic geworden. De composities zitten ng beter in elkaar. Ondanks de lengte en de gelaagde songstructuur beklijven de nummers uitstekend. Bovendien zijn alle tracks op dit album van even hoog niveau. Dat was op de oude platen nogal eens anders: daarop is het contrast tussen enkele briljante nummers en enkele grijzere muizen te groot. Hiding From The World overtuigt echter voor de volle zestig minuten. De acht uitgesponnen tracks vormen meer dan voorheen n geheel.
Wat vooral opvalt bij het beluisteren van dit album, is de diversiteit, zowel tussen de nummers als binnen de composities. Neem alleen al het acht minuten durende openingsnummer Plunder Of Thoughts, dat bijzonder rijk aan ideen is. De track is gezegend met een fantastisch refrein en combineert stoere riffs met machtige, sfeervolle zanglijnen, om en passant ook nog even te imponeren met een verrassend fraai, melancholisch middenstuk. Het zeer mooie titelnummer begint als emotionele, ingetogen ballad en ontpopt zich gaandeweg tot een fijne kraker, maar behoudt tegelijkertijd zijn donkere en stemmige karakter. De tien minuten die het nummer duurt, vliegen voorbij. Face In The Crowd is het stevigste nummer dankzij de vette thrashriffs en enkele zeer headbangwaardige passages.
Wat Hiding From The World tot het voorlopige hoogtepunt uit het oeuvre van Communic maakt, zijn twee fenomenale composities, die samen het beste materiaal vormen dat de band in zijn bestaansgeschiedenis heeft neergepend. Het epische My Temple Of Pride, dat werkelijk tot aan de nok gevuld is met heerlijk gitaarwerk, valt op door de met veel pathos doorspekte zanglijnen. Maar het absolute hoogtepunt is Born Without A Heart. Wt een compositie is dit! De track is magistraal opgebouwd en zindert van emotie door de werkelijk fenomenale zanglijnen, waarin Stensland zijn beste prestatie aller tijden levert. Halverwege bouwt Communic een aantal spannende versnellingen en tempowisselingen in middels een uitgebreid en avontuurlijk instrumentaal gedeelte, maar geen moment wordt de gevoelige kant van de track uit het oog verloren.
Het is vervelend dat Hiding From The World aan het eind van vorig jaar is verschenen, op het moment dat recensenten al druk bezig zijn met het opmaken van de balans. De plaat heeft wat tijd nodig gehad om te bezinken, maar weet zich met terugwerkende kracht te katapulteren naar een stevige top vijf positie. Een zeer indrukwekkend, verfijnd en vloeiend album, waarin geweldige riffs en emotioneel geladen zang samenvloeien in sublieme composities.
Tracklist:
1. Plunder Of Thoughts
2. Hiding From The World
3. My Temple Of Pride
4. Face In The Crowd
5. Born Without A Heart
6. Scavengers Await
7. Soon To Be
8. Forgotten
