The Raven Age bracht in 2017 zijn debuutplaat Darkness Will Rise uit. Op deze plaat was vooral generieke melodieuze metal te horen en echt overtuigen deed dit album niet. Toch wist de formatie binnen redelijke tijd wel een aardige naam voor zichzelf op te bouwen. Zo waren de heren te zien op elk groot festival in de buurt en in meerdere voorprogramma's van enkele legendarische artiesten (Iron Maiden en Anthrax). Hoe dat is gelukt, heeft alles te maken met gitarist George Harris, die de zoon is van Iron Maiden-bassist Steve Harris. Op naam kun je dus ver komen, maar hoe staat het met de kwaliteit?
Deze komt in ieder geval op Darkness Will Rise niet overtuigend naar voren. De plaat is vooral een langdradig geheel met enkele hoogtepunten. Achilleshiel was vocalist Michael Burrough die grossierde in eentonigheid, maar het materiaal zelf was ook niet sterk genoeg. Dit heeft The Raven Age zelf ook ingezien en inmiddels is er afscheid genomen van Burrough. Met de komst van Matt James is er een zanger binnengehaald die meer dynamiek en afwisseling biedt.
Tweede plaat Conspiracy laat dan ook een verandering qua geluid horen. De kern is nog steeds melodieuze metal, maar het geheel heeft een wat zwaardere inslag gekregen. Instrumentaal variren de bandleden meer en dat zorgt ervoor dat de muziek interessanter wordt. Zo voelt Conspiracy niet aan als een herhaling van zetten, maar weet de groep te verrassen.
Na een vrij lang instrumentaal intro gaat de groep van start met het energieke Betrayal Of The Mind. De band zet zwaarder in met strakke riffs en harde en snelle drumpartijen. James laat vocaal een zwaarder geluid horen dan zijn voorganger, maar is ook in staat om melodieuze refreinen te zingen. Opvolger Fleur De Lis is eveneens snel, terwijl daarna het tempo omlaag gaat met het episch klinkende The Day The World Stood Still. Hierin valt de groep in dezelfde valkuil als op zijn debuut. Goede ideen te langdradig uitspannen, waardoor een track op den duur oninteressant wordt.Gelukkig valt de band niet te veel in deze valkuil en zijn er vooral snelle krakers te horen. Stigmata is hier een prima voorbeeld van en is ook de beste track van de plaat. Het zijn hierin vooral de details die positief opvallen zoals plotselinge drumversnellingen van Jai Patel of de verrassende riffs van gitaristen Tony Maue en George Harris.
Het is aan alles te merken dat The Raven Age een positieve ontwikkeling door heeft gemaakt. Het materiaal klinkt vlotter en avontuurlijker, maar ook veel krachtiger. Daarnaast komt de band ook veel afwisselender voor de dag. Af en toe daalt het niveau. Dit komt meestal voor in de tracks die een wat langere speelduur hebben. Deze weten dan ook niet de hele tijd de aandacht erbij te houden. De keuze om van vocalist te wisselen, is in ieder geval de juiste geweest. Het niveau is omhoog gegaan en de twijfel of het succes van de band te danken is aan een geboortenaam of gewoonweg kwaliteit kun je nu ook wegnemen.
Tracklist:1. Bloom Of The Poison Seed
2. Betrayal Of The Mind
3. Fleur De Lis
4. The Day The World Stood Still
5. Stigmata
6. Surrogate
7. Seventh Heaven
8. Forgotten World
9. The Face That Launched A Thousand Ships
10. Tomb Of The Unknown Soldier
11. Scimitar
12. Grave Of The Fireflies
