Gelukkig bezitten de heren in Overruled genoeg muzikale vakmanschap om een goed thrashmetalalbum af te leveren. De gitaarpartijen zijn heel ritmisch en pakkend, waardoor je continu mee zit te knikken met je hoofd. De solos zijn energiek, strak en goed uitgevoerd en voor je het weet ben je op een luchtgitaar mee aan het spelen. De drum- en baspartijen worden strak gespeeld en voegen een extra laag toe, zoals in het titelnummer. De vier heren zetten op deze manier lekker snelle thrash neer, die muzikaal vergelijkbaar is met bands als Slayer, Exodus en Anthrax.
De eerlijkheid gebiedt mij echter te zeggen dat ik tijdens de eerste luisterbeurt afknapte op de stem van zanger Remco Smit. Deze kwam tam en eentonig op me over en vond ik niet passen bij de snelle, agressieve muziek. Maar dit sloeg bij luisterbeurt nummer twee om. Zijn melodieuze zang zuigt je de nummers in en blijft goed in je hoofd zitten. Hybris en Losing Sanity zijn echte oorwurmen, voornamelijk door de melodieuze zang in de refreinen. Qua stemgeluid is een vergelijking met Metallica en Megadeth op zijn plaats.
De heren van Overruled hebben met hun eerste langspeler een duidelijk bewijs van hun kunnen afgeleverd. Ze brengen heerlijke, onversneden thrash metal op een album zonder rustige intermezzos of adempauzes. Als ze in de toekomst dit niveau van kwaliteit af blijven leveren, kunnen ze het ver schoppen. De Nederlandse (thrash-)scene heeft er in ieder geval een fijne aanwinst bij en ik heb een van mijn favoriete thrashalbums van dit jaar gevonden.
Tracklist:
1. Pawns Of War
2. Burning Bridges
3. Hybris
4. She-Devil
5. Purgatory
6. Follow His Order
7. Lust For Power
8. Run For Your Life
9. Losing Sanity
