De indeling van de Cult Art Club is waarschijnlijk vrij bijzonder in de wereld van podia. Pal tegenover het podium staat de bar, met ertussen ruimte voor de bezoekers. Maximaal kunnen er ongeveer 250 mensen in. Wie wil, kan zich tussen de riffs en solo's door Aaltink en zijn collega's onder handen laten nemen. Onder meer Helstar-gitarist Larry Barragan maakt van de gelegenheid gebruik en laat de schedel van Glory Of Chaos op zijn arm tatoeëren.
Invloed op zijn spel heeft de pijn van het kunststuk gelukkig niet. Helstar komt, ziet en overwint. Of de band nu voor tien man of duizend man staat, de mannen geven zich altijd volledig. Helaas is gitarist Robert Trevino afgelopen jaar vertrokken, maar daar blijkt tijdens de show niets van. Opvolger Andrew Atwood is namelijk minstens zo goed op de zes snaren. De hoofdprijs mag mijns inziens vanavond naar drumbeest Michael Lewis. Zonder een steekje te laten vallen, drumt hij de bepaald niet simpele partijen uit het Nosferatu-tijdperk feilloos aan elkaar. Helstar grijpt deze keer opvallend vaak terug naar dat complexe meesterwerk. Geen wonder, want de geweldige laatste plaat Vampiro is in veel opzichten een letterlijk vervolg op de schijf uit 1989.
Helstar zet deze zaterdagavond een lekkere show neer. Mede met dank aan de altijd gedreven James Rivera, die na dit laatste optreden van de tour nog wat langer in Europa blijft voor shows met zijn coverband Sabbath Judas Sabbath. Droeg Rivera de vorige tournee nog een duivels schedelmasker; ditmaal is een plastic vampiergebit genoeg. Met genoegen zet hij zijn scherpe hoektanden in klassiekers als Baptized In Blood, Run With The Pack en Harker's Tale (Mass Of Death). Stuk voor stuk geweldenaren die perfect samengaan met later werk. Het volume blijft gedurende de show wat aan de hoge kant, maar spel en zang knallen toch vrij zuiver de boxen uit.
Door avonden als deze groeit mijn respect voor Helstar alleen maar. Geen moment is er ook maar enig chagrijn te bespeuren over de lage opkomst. De band overtuigt dubbeldik door strak spel, heliumhoge zang en de overduidelijke nadruk op ingewikkelder songmateriaal. Het publiek dat wel de moeite heeft genomen om naar Nijverdal af te reizen, vermaakt zich in elk geval prima. Nu maar hopen dat er op 1 april wat meer volk komt voor de volgende topband. Dan staat Flotsam And Jetsam in de shop.