Het was dus een lang en slopend proces. Bovendien hadden de heren het gevoel zichzelf te veel te herhalen. Zo geven ze aan dat het zesdelige Cygnus X-1 Book II: Hemispheres qua structuur te veel terugvalt op 2112. Dat is voor het luisterplezier nog niet zo zeer een probleem, maar de hoge stem van Geddy Lee is dat in het geval van deze achttien minuten durende openingstrack voor een aantal fans wel. Hij moet te veel werken om de noten te halen. Ook instrumentaal had er meer ingezeten, want de eerste twaalf minuten wordt een beperkt aantal ideen herhaald. Wel is vermeldenswaardig dat Peart voor het eerst de gong en timpani gebruikt.
Tot nu toe is er nog niet veel positiefs vermeld over het album en de openingstrack. Ondanks dat de punten van kritiek terecht zijn, is het nog altijd een waardige Rush-track. De meningen over deze omvangrijke compositie zijn nu eenmaal sterk verdeeld. Terwijl de bandleden en bepaalde fans zeer kritisch zijn, is er ook een groep liefhebbers, waaronder Jimmy Page, die de groep prijst vanwege zijn aanpak. Begrijpelijk, want er is bijvoorbeeld een goede connectie tussen de muziek en het verhalende concept. Tekstueel gaat het over het conflict van Apollo en Dionysus en de interventie van Cygnus. De psychologische teksten behoren tot de meest interessante van de Canadese groep.
Eensgezinder is men over de overige tracks. Circumstances is een autobiografisch verhaal van Peart over zijn tijd in Engeland en vooral het populaire The Trees kan op enthousiasme rekenen. De versie van laatstgenoemde op Exit Stage Left (1981) is nog mooier vanwege zijn uitgebreide gitaarintro. La Villa Strangiato (An Exercise In Self-Indulgence) is een klasse apart. Daarin presteren de drie muzikanten op de top van hun kunnen. Met name het soleerwerk van Alex Lifeson is van grote klasse.
Ondanks dat Hemispheres een moeilijke bevalling was, is het grotendeels een zeer aangenaam album. Volgens sommigen het beste werk, maar niet over de hele lengte. Net als ander werk van Rush vergt het de nodige luisterbeurten om de muziek goed te kunnen doorgronden. De aanhouder wint en hoort op deze laatste progrock-georinteerde plaat zeer vaardige muzikanten die een voorbeeld voor velen zijn. In 1993 werd de release met platinum gecertificeerd. Lee, Peart en Lifeson kozen met opvolger Permanent Waves (1980) voor een minder complexe aanpak en dat legde ze geen windeieren.
Tracklist:
1. Cygnus X-1 (Book II - Hemispheres)
I: Prelude
II: Apollo Bringer Of Wisdom
III: Dionysus Bringer Of Love
IV: Armageddon The Battle Of Heart And Mind
V: Cygnus Bringer Of Balance
VI: The Sphere A Kind Of Dream
2. Circumstances
3. The Trees
4. La Villa Strangiato (An Exercise In Self-Indulgence)
I: Buenos Nochas, Mein Froinds!
II: To Sleep, Perchance To Dream...
III: Strangiato Theme
IV: A Lerxst In Wonderland
V: Monsters!
VI: The Ghost Of The Aragon
VII: Danforth And Pape
VIII: The Waltz Of The Shreves
IX: Never Turn Your Back On A Monster!
X: Monsters! (Reprise)
XI: Strangiato Theme (Reprise)
XII: A Farewell To Things
