The Blood Of Gods is een directe referentie van de Amerikaanse shockrockformatie Gwar aan de in 2014 overleden roerganger en zanger Oderus Urungs (Dave Brockie). Het is een flinke aderlating voor de groep, want Oderus was het laatst overgebleven originele lid, hoewel enkele andere personen ook al ruim dertig jaar deel uitmaken van Gwar. Op deze veertiende studioschijf neemt Blothar The Berserker (Mike Bishop) de vocale honneurs waar, nadat hij eerder als Beefcake The Mighty de bas voor zijn rekening nam.
Het openingsnummer War On Gwar is erg langgerekt en komt maar met moeite op gang. Ander is dat met het sterke trio Viking Death Machine, El Presidente en Ill Be Your Monster. Deze drie nummers vormen wellicht het hoogtepunt van de schijf en zijn dan ook het meest memorabel. Met pakkende, Motrhead-achtige riffs weet Viking Death Machine moeiteloos te overtuigen. De pretentieloze, rechtdoorzee hardrock van het Amerikaanse gezelschap is uiterst effectief. Datzelfde geldt voor de aanstekelijke single Ill Be Your Monster waar ook een vermakelijke videoclip bij is verschenen. El Presidente is met swingende blazers en onheilspellende melodien een aanklacht tegen de presidentile ontwikkelingen in de Verenigde Staten.
Het punkerige, (maatschappij)kritische geluid van Gwar is vooral tekstueel behouden, hoewel niet altijd even sterk als in de voorgaande decennia het geval was. Wat betreft instrumentatie en songwriting zijn de veranderingen groter. De thrashmetalinvloeden zijn naar achteren geschoven en in plaats daarvan is er de nadruk gelegd op stevige hardrock in het straatje van het eerdergenoemde Motrhead, maar ook bijvoorbeeld AC/DC. Het is niet voor niets dat er wordt afgesloten met een cover van deze iconische Australische rockers (If You Want Blood You Got It)). Blothars zangkunsten lenen zich goed voor deze muzikale richting.
Voordat die vermakelijke cover zich aandient, moet de luisteraar zich eerst door een tweede helft van doorsnee stevige rock worstelen. Nergens wil het meer zo vlammen als tijdens de nummers van het eerste deel. Auroch (dat nog wel lekkere thrashwortels heeft) en Swarm zijn geen straf om te beluisteren, maar zijn echter wel inwisselbaar met zoveel ander materiaal. Laat staan de nummers die volgen.
Het eerste album van Gwar zonder Oderus Urungus is dan ook geen doorslaand succes. Dat heeft weinig te maken met de zangkunsten van Blothar. Het is het schrijven van degelijke, beklijvende muziek waar het gezelschap het heeft laten afweten. Fans van het eerste uur zullen dan ook blijven grijpen naar oudere platen. Wellicht dat een aantal nummers geschreven is met showelementen in het achterhoofd, maar aangezien de groep zich amper buiten de eigen landsgrenzen begeeft, hebben luisteraars hier daar weinig aan. Gwar zet zijn muzikale kruistocht tegen bekrompenheid, politieke correctheid, milieuvervuiling en andere themas voort, maar doet dat minder overtuigend dan voorheen.
Tracklist:
1. War On Gwar
2. Viking Death Machine
3. El Presidente
4. Ill Be Your Monster
5. Auroch
6. Swarm
7. The Sordid Soliloquy Of Sawborg Destructo
8. Death To Dickie Duncan
9. Crushed By The Cross
10. Fuck This Place
11. Phantom Limb
12. If You Want Blood (You Got It) (AC/DC-cover)
