Jullie namen de nieuwe cd Plagues Of Babylon op in Duitsland. Volgens mij is dit de eerste keer dat jullie niet bij producer Jim Morris in de studio zaten, of in jouw eigen studio.
Jon: dat klopt. Dat komt doordat we deze zomer op festivals stonden hier in Europa, maar we wilden tussendoor wel aan het album werken. Het zou teveel jetlag opleveren als we constant heen en weer zouden vliegen.
Stu: niet alleen jetlag. Ook zouden we veel tijd verspillen.
Was Jim Morris nog wel bij de opnames betrokken?
Jon: nee. Ik heb het album deze keer zelf geproduceerd, in samenwerking met vier verschillende engineers. Een paar Duitsers en een Britse mixer genaamd Kevin Paul.
Dat was dus een compleet nieuwe ervaring?
Jon: niet geheel nieuw, maar we moesten met veel meer dingen rekening houden, ondermeer door het budget. Ik hield voorheen toch al altijd de vinger aan de pols bij alles wat met de albums te maken had. Ik was altijd samen met Jim of Tom Morris tijdens het gehele proces. Het was altijd fijn om met ze samen te werken en ik weet zeker dat we dat in de toekomst weer zullen doen, maar voor dit album hebben we een andere aanpak gekozen. En voor het volgende album ben ik al opzoek naar een studio die een bepaald systeem heeft, het Clasp systeem. Ik weet dat Lenny Kravitz het heeft in zijn studio in Frankrijk. Het is een systeem dat analoog en digitaal optimaal weet te combineren. Het beste van beide werelden. Ik heb zelf veel problemen met het geluid dat van die converters komt, vooral bij distorted geluid. Ik erger me er aan. Dus ik ben zoekende naar de juiste studio. Momenteel zijn er nog maar een stuk of twaalf studio's in de hele wereld die het hebben. Bij het volgende album zou ik graag van dat systeem gebruik willen maken.
Wat is er dan precies mis met het geluid dat uit de normale converters komt?
Jon: vooral bij hard gitaargeluid erger ik me er aan. In het hoge eind van het spectrum. Het lijkt wel of daar een soort digitale ruis in het geluid komt. Het heeft sowieso al niet het lekkere, warme geluid dat je met analoge tape wel hebt. Begrijp me niet verkeerd, ons nieuwe album is te gek, maar ik wil steeds meer leren over het hele proces. Toen ik over dit Clasp-systeem las raakte ik genteresseerd er in. Het lijkt mij een prima optie voor ons volgende album.
Je wilt natuurlijk wel het best mogelijke geluid.
Jon: precies! Ik wil het heel heavy hebben, maar ook met de warmte en de punch. Ik wil het allemaal.
Ik herinner me nog zo'n melding op een single van jullie van een paar jaar geleden, dat jullie niet meedoen aan de "loudness-war" en dat de nummers daarom niet zo overdreven hard gemasterd zijn, zodat het geluid beter is.
Jon: daar doen we nu nog altijd niet aan mee. Deze keer hebben we wel drie verschillende masters. Die klinken allemaal net iets anders. De versie van het album op vinyl is anders gemasterd dan op cd, en ook anders dan die op iTunes en Spotify zal komen. De versie op vinyl heeft helemaal geen compressie, die op cd wel iets, en die voor iTunes nog meer. Men krijgt hierdoor meer keuzes en bij de special edition van het album zitten ze allemaal.
Wat zit er allemaal bij die special edition?
Jon: daarbij krijg je de eerste zes nummers van het album, die samen het verhaal over de zombie apocalyps vormen, in een 5.1 surroundsound mix. Ook krijg je een documentaire over de totstandkoming van het album op dvd. Die duurt een uur. Ook krijg je de normale versies van de nummers. En een whiskey-flesje.
Maar we brengen ook een 10" vinyl boxset uit. Die wordt erg gelimiteerd. Daarin krijg je dus het album op 10 inch vinylschijven. Heel cool. Ook zal er een normale 12" lp komen. Deze hebben dus die speciale mastering, die in mijn oren echt optimaal is voor vinyl.
Stu, voor jou was dit de tweede keer dat je met Jon aan een Iced Earth album werkt. Ging het makkelijk dan destijds met Dystopia?
Stu: Jon en ik hebben een geweldige chemie tussen ons. Dat was bij Dystopia ook al, dus het is niet zo alsof het nu makkelijker ging. Wellicht ging het schrijven wel wat lekkerder, want nu wisten we precies wat we aan elkaar hadden. Dat was op Dystopia nog minder. Maar het hele proces is redelijk hetzelfde gebleven. Ik denk dat we een goed team vormen.
Jon: inderdaad. We zijn redelijk op dezelfde manier te werk gegaan. Doordat we veel getourd hebben en al een album hebben opgenomen wist ik deze keer wel waar ik iets meer op moet letten bij hem. Bijvoorbeeld dat ik hem niet teveel moet pushen om meer op n dag te doen. Misschien deed ik dat bij Dystopia wel iets, maar zijn stem heeft dan echt veel rust nodig. Dus ik ben op dat vlak wat beter met hem omgegaan.
Stu: als het aan mij ligt blijf ik gewoon doorgaan. Daarom was ik blij dat Jon af en toe zegt dat het genoeg voor die dag is geweest. Gelukkig is er altijd wel iets wat dan die dag nog gedaan kan worden als ik niet aan het zingen ben.
De eerste zes nummers op het album zijn onderdeel van het grotere Something Wicked-verhaal. Maar nu gaat het over een zombie apocalyps.
Jon: ik vond het er uitstekend bij passen.
Ik dacht dat je daar wel klaar mee was, na The Crucible Of Man van enkele jaren terug.
Jon: voor mij was het nog niet klaar. Het verhaal is op dat album ook niet echt afgelopen. Deze nieuwe nummers haken er op in, ze zijn een onderdeel van hetzelfde, grotere verhaal. Je kan binnen de hele Something Wicked-wereld verhalen blijven vertellen, net zoals je in de Star Trek-wereld verhalen kan blijven vertellen. Zo moet je het zien. Het valt allemaal binnen hetzelfde kader, maar je kan er aan blijven toevoegen. En dat doe ik op het moment dat ik vind dat het er bij past.
Deze keer gaat dus slechts half het album daarover. De andere nummers staan op zichzelf? Waar gaat bijvoorbeeld Peacemaker over?
Jon: de muziek deed Stu aan een western denken toen ik het hem voor het eerst liet horen. Dus daar komt het thema van het nummer dan ook vandaan. Het gaat over een gunslinger die wraak zoekt.
Ook staan er twee nummers op waarvan ik in eerste instantie dacht dat het bonustracks zouden zijn, omdat het een cover en een semi-cover betreft. Respectievelijk Highwayman en Spirit Of The Times.
Stu: dat zijn geen bonustracks, ze horen bij het album. Er is slechts n versie van het album, die gewoon alle songs bevat.
Spirit Of The Times ken ik van Jon's eigen Sons Of Liberty project. Waarom besloten jullie om dat nummer nu in Iced Earth-vorm te gieten?
Jon: het was leuk om te doen. Het is een sterk nummer. Bij Sons Of Liberty krijgt het niet de exposure die het bij Iced Earth wel krijgt. Het verdient het om gehoord te worden, vind ik. Die ik met Sons Of Liberty uitbracht is alleen digitaal uitgekomen. Die kon je alleen via iTunes downloaden. Nu staat het ook op een normaal album. De jongens vonden het een goed idee om het opnieuw op te nemen. We hebben wel het tempo veranderd, en deze keer een electrische gitaar genomen in plaats van een akoestische.
En Highwayman... Als ik dat nummer hoor dan klinkt het alsof jullie erg veel plezier hadden in de studio.
Jon: Stu en ik hebben altijd veel plezier in de studio. Je hoort ook nog Russel Allen van Symphony X en Michael Poulsen van Volbeat. Zij hebben hun zang in hun eigen studio's opgenomen, dus helaas waren we niet met zijn allen bij elkaar. Maar zij zijn onze makkers. Het is het perfecte nummer voor ons. Het geeft perfect aan hoe wij zijn, hoe onze persoonlijkheden zijn. Ik wilde het al een tijd opnemen, en nu hebben we dat dan ook eindelijk gedaan. En dan heb ik ook nog eens mijn beste vrienden in de hele wereld die er op meezingen. Oh nee wacht even, ze zingen niet allemaal mee op dit nummer, maar wel op dit album.
Ik neem aan dat je hiermee ook doelt op Hansi Krsch van Blind Guardian, die in een ander nummer te horen is?
Jon: juist! Ik ken hem al vijfentwintig jaar en hij is al vijfentwintig jaar een van mijn beste vrienden.
Lag het voor de hand dat hij zou langskomen in de studio, omdat jullie in Duitsland waren voor de opnames?
Jon: absoluut. Elke keer als ik in Duitsland ben, probeer ik hem te bezoeken. Hij kwam deze keer naar ons toe in de oefenruimte. Daar stelde ik voor dat hij ook naar de opnames zou komen en een stukje zou meezingen. Dat vond hij leuk en zodoende heeft hij wat leadzang samen met Stu op Among The Living Dead. En hij zit ook nog in het achtergrondkoor op diverse nummers. Hij heeft ons erg geholpen want ik ken in Duitsland verder niemand om achtergrondzang te doen. Hij heeft daarom nog enkele mensen hiervoor opgetrommeld.
Stu: voor mij was het een grote eer om samen met hem te zingen. Ik ben al jaren grote fan van zijn band en van zijn stem.
Ik was in ieder geval aangenaam verrast toen ik zijn stem hoorde.
Jon: ik ben blij dat te horen. Ik denk dat het een leuk extratje is voor de fans. Samen met Highwayman, daar ben ik ook echt heel blij mee.
Jullie gaan begin januari weer op tour door Europa. Wat kunnen we verwachten?
Stu: de afgelopen maanden waren we op tour met Volbeat, maar nu komen we terug met onze eigen tour. Dus nu kunnen de fans natuurlijk een volledige, langere show verwachten. De stageshow wordt wat groter dan voorheen, voor zover ons budget dat toelaat.
Jon: ik zou willen dat we het budget van Iron Maiden hadden. Dan zou ik het wel weten... Wat een gave show zouden we dan neer kunnen zetten, zeg. Maar dit wordt ook erg tof. Het wordt weer de volgende stap, net iets beter dan de vorige. Het wordt weer een lange tournee met veel gepassioneerde optredens.
Het is duidelijk dat je geen grapje maakte toen je bij Dystopia zei dat Iced Earth meer zou touren dan voorheen.
Jon: nee niet echt. De Dystopia-tour was de langste die we ooit gedaan hebben. Ook de shows met Volbeat zorgden voor veel nieuw publiek, dus hopelijk zien we daar ook een deel van terug bij onze eigen shows. We werken er keihard voor.