Ik zag jullie op het Rock Hard festival in Duitsland. Was dat echt het eerste optreden voor Ashes Of Ares?

Dat was echt de eerste keer dat we samen optraden.

Wat is dan het eerste dat in je opkomt als je terugkijkt op die show?

Het was magisch. Alleen het feit al dat we optraden was magisch. Geen enkele band krijgt zo'n soort show als eerste optreden. Zo'n groot publiek op zo'n festival, direct voor de headliner. En bij ons was dat onze eerste show. Dat was prachtig. Het publiek kende onze nummers nog niet maar de refreinen werden op den duur toch wel meegezongen. Dat was erg mooi.

Als ik mijn aantekeningen van die show vergelijk met het album, lijkt het er op dat jullie gewoon heel het album gespeeld hebben, in dezelfde volgorde.

Dat klopt. We wilden de setlist gevarieerd maken, zodat je niet bijvoorbeeld drie langzame nummers na elkaar hebt. Dan worden mensen verveeld. We wilden wat ups en downs in de set hebben. Het resultaat is goed bevallen dus die volgorde hebben we voor het album ook aangehouden. Vooraf wisten we namelijk nog niet in welke volgorde we ze op de cd zouden zetten, zo ver waren we nog niet. Achteraf hebben we nog we nog wel besproken of we niet enkele nummers zouden omwisselen maar uiteindelijk beviel de flow van de show zo goed dat we ze op het album ook dezelfde volgorde hebben.

Jij verliet Iced Earth vorig jaar. Waarom was dat ook alweer?

Daar zijn diverse redenen voor. Maar het komt er op neer dat als je het niet leuk meer vindt, dan moet je er mee stoppen. Ik beschouw Iced Earth wel als familie, en ondanks dat ik niet meer in die band zit, praat je toch niet over de persoonlijke dingen binnen de familie in het openbaar.

Hoe lang na je vertrek ben je weer bij Matt aangehaakt, en bij Van?

Matt en ik zaten natuurlijk al samen in Iced Earth. Hij verliet de band een jaar eerder. Maar nog voordat hij daar stopte hadden we al het idee om wat samen te doen, als we allebei niet meer bij Iced Earth zouden zitten. Hij was weg, ik begon aan een met Iced Earth. Een paar weken daarvoor was ik bij hem thuis geweest en hadden we onze ideeën al samen besproken. Wat daar uit voortkwam vonden we allebei goed klinken, maar ik zat toen nog in Iced Earth. Maar uiteindelijk werd dat mijn laatste tour met Iced Earth. Het was niet dat ik met Matt wilde werken dat ik uit die band stapte, maar dat viel gewoon op z'n plek. We begonnen dus al een beetje met Ashes voordat ik bij Iced Earth weg was. Al was het in het begin dus nog kleinschalig. Pas toen ik weg was begon het serieuzere vormen aan te nemen. Maar er miste iets. We waren met zijn tweeën en wisten niet hoe we verder wilden. Maar Matt kende Van al enkele jaren, want Nevermore en Iced Earth hadden diverse keren samen getourd. Hij stuurde onze ideeën naar Van, om te zien of hij interesse had. Hij was per slot van rekening al eventjes uit Nevermore. Van luisterde, had interesse en we besloten om met zijn drieën een keer af te spreken. Dat was de eerste keer dat ik Van ontmoette, maar het klikte gelijk. Onze ideeën kwamen overeen, we wilden allen dezelfde kant op. Toen besloten we om de volgende stap te nemen.

Mensen kennen jou vooral als de bassist van Iced Earth. Bij Ashes Of Ares neem je ook de gewone gitaar voor je rekening, en nog belangrijker, ben je een van de hoofd songwriters. Ik vermoed dat het voor jou nu veel meer werk was in de studio.

Ja en nee. Ik speel al langer gitaar dan dat ik basgitaar speel. Bij Iced Earth en mijn death metalband daarvoor speelde ik bas, maar bij die death metalband schreef ik de nummers op gitaar. Publiekelijk kent men mij inderdaad voornamelijk als bassist, maar achter de schermen doe ik veel op gitaar.

Ik heb begrepen dat je nog meer instrumenten bespeelt.

Ik drum een beetje, maar ik denk dat ik alle drummers beledig als ik mezelf een drummer zou noemen. Nee, ik kan het goed genoeg om mijn ideeën over te brengen aan een echte drummer, maar meer dan dat niet. Neem nu de nummers van Ashes. Op mijn demotjes had ik wat gedrumd, om de basis te leggen, maar zodra Van zijn dingen er mee deed klonk het echt ongelofelijk veel beter. Hij is een geweldige drummer.

Is het niet lastig dat jullie niet erg dicht bij elkaar wonen, om nummers te schrijven?

Dat valt mee, want via het internet kun je veel doen. Iedereen neemt zijn ideeën op met ProTools en dat sturen we door. En we praten veel met elkaar via de telefoon. Van geeft dan bijvoorbeeld commentaar als "dit klinkt goed, maar misschien moet je het wat verlengen. En dit stuk klinkt misschien beter als je het verplaatst naar daar." Dat soort dingen. Dus dan doen we het opnieuw en zo proberen we heel veel uit. Dat gaat erg goed.

Uiteindelijk komt er dan het moment dat jullie de studio ingaan. Jullie gingen naar Jim Morris, die je kent van Iced Earth. Was het daarom de meest voor de hand liggende keuze?

Natuurlijk. Hij is een goede producer, hij is uitermate slim en weet hoe het moet. Als je hem een nummer laat horen en hij vindt het goed, dan nog suggereert hij dingen om het beter te maken. We vertrouwen hem daar in, want hij heeft het wel bij het juiste eind. We zijn nooit teleurgesteld geweest.

Hoe lang duurden de opnames? Ik begreep dat jullie voor het Rock Hard festival al in de studio zaten, maar ook daarna nog.

We zouden eigenlijk begin april de studio ingaan, maar Van werd echt erg ziek op het laatste moment. Ik weet niet precies meer wat het was, maar het was serieus genoeg dat hij niet kon vliegen. Het duurde een paar weken voordat hij helemaal beter was, dus we hebben het uitgesteld. Ik heb toen thuis al wat gitaarpartijen opgenomen. Een track zonder distortion. Die heb ik toen al naar de Morrisound studio gestuurd, zodat ze die al hadden als Van zijn drums ging opnemen. Dat heeft ons wel wat tijd gescheeld. Een paar dagen later kon Matt zijn zang al opnemen. Later is het gemixt en gemasterd en het klinkt te gek.

Wat ik toen wel opmerkte toen ik jullie live zag, en ook toen ik de cd voor het eerst draaide, is dat de nummers een stuk technischer zijn dan van je vorige band. Ze zijn wat moeilijker om er in te komen.

Dat ben ik met je eens. Dat is mijn stijl van songs schrijven. Dat komt omdat ik me snel ga vervelen als ik steeds hetzelfde voorspelbare stuk moet spelen. Daarom voeg ik hier en daar van die kleine veranderingen toe. Die zitten er dus vooral voor mijzelf, zodat ik me niet verveel. Maar ik ben ook erg beïnvloed door death metal, ook vanwege mijn achtergrond, dus ook dat hoor je in de muziek wat terug. Ik snap wel wat je bedoelt. Sommige nummers zijn vloeiender dan andere.

Er is ook veel gaande met de zang en zanglijnen van Matt. Soms hoor je diverse verschillende soorten zang op hetzelfde moment. Dat is vast lastig om live te doen?

Live ga ik ze doen. Bij Iced Earth deed ik ook de achtergrondzang, dus ik ben het wel gewend. Bovendien hebben we in de liveband ook Dean Sternberg erbij op basgitaar. Hij heeft, grappig genoeg, in een ver verleden bij ondermeer Into Eternity gezongen, waarvan de huidige zanger nu bij Iced Earth zit. Het is een klein wereldje. Maar goed, Dean neemt ook wat achtergrondzang voor zijn rekening. Als er dus drie lagen zijn, zingt Matt meestal de hoge noten en ik en Dean de andere zang. We willen zo min mogelijk van tape doen bij de liveshows.

Doet Matt het allemaal zelf op het album?

Het meeste wel. Er zijn een paar stukjes waar ik, Van en producer Jim Morris nog wat zang doen. In bijvoorbeeld Move The Chains, What I Am en de bonustrack. Maar dat is niet zo heel veel hoor. In het midden van Chalice Of Man zit nog wat death metal-achtige growls. Dat zijn Matt, Van en ik met een growl-achtige stem. Maar verder is het allemaal Matt.

Wat is de bonustrack?

Die staat op de digipack. Het is een akoestische versie van The Answer.

Wat is het eerste nummer dat jullie schreven?

This Is My Hell.

Op het Rock Hard festival droeg Matt dat nummer op aan een jongetje die ziek was, als ik me niet vergis. Wat is het verhaal daarachter?

Er was een jongen van een jaar of zes of acht, ik weet het niet meer precies, die een week voor dat festival een rondleiding kreeg op het politiebureau waar Matt werkt. Hij heeft terminale kanker, dus een ontmoeting met zo'n jongetje is best heftig. Hij heeft toen op het festival het publiek dat ventje zijn naam laten roepen en dat opgenomen, zodat hij het door kon sturen. Gewoon omdat dat voor zo'n jongen ook gaaf is.

Nu je over Matt zijn politiewerk begint: een van de redenen dat hij met Iced Earth stopte was omdat hij het niet kon combineren met zijn andere baan. Hoe gaat dat uitpakken voor Ashes Of Ares?

We gaan zoveel optreden als mogelijk, maar dat hangt van Matt zijn rooster af. Hij heeft een vrij flexibel rooster. Het is geen 9 tot 5 baan. Maar hij werkt lange dagen, waarna hij vaak enkele dagen vrij heeft. Het was dat Iced Earth veel meer zou gaan touren dan waar hij mee ingestemd had toen hij weer terugkwam. Maar Iced Earth moet ook verder, en moest ook meer touren. Dus dat was waarom hij er mee stopte. Bij Ashes hopen we wel zoveel mogelijk op te treden, maar dat hangt van Matt af.

In september en oktober trekken jullie door Europa met Powerwolf. Wat kunnen we verwachten?

We zijn geen headliners, dus dat hoef je sowieso niet te verwachten. Maar het wordt eigenlijk een introductie voor ons. Natuurlijk gaan we veel bekende gezichten zien, want wij drieën zijn geen onbekenden bij het Europese publiek. Maar dit is een nieuwe band en we gaan dan ook doen wat elke nieuwe band behoort te doen: alles geven op het podium, mensen ontmoeten en er een leuke tour van maken.

Wat komt er voor jullie na die tour?

We hebben in november nog een benefietoptreden in Maryland, dus in de Verenigde Staten. We zijn nog aan het kijken of we rond die tijd nog wat shows kunnen doen, maar voor dit jaar zullen die shows en de tour door Europa met Powerwolf het enige zijn. We willen ook dat mensen eerst de cd wat beter leren kennen voordat we wat meer gaan optreden.

Wat ga je in de tussentijd doen?

Ik ben altijd aan het werk hoor. En in de zomer ga ik surfen, in de winter doe ik de deuren dicht om te zorgen dat ik niet bevries. En ik schrijf nieuwe nummers.