Marc: daar zijn wel enkele maanden overheen gegaan. Ik heb drie audities gedaan, per video. Ik kan je geen specifieke datums noemen, maar er zat best wel wat tijd tussen mijn audities en de dag dat we het bekend maakten.

Herman: er waren zoveel goede zangers die deze baan wilden, dus het erg moeilijk om een besluit te nemen. Iedere zanger had zijn eigen stijl, dus we moesten opnieuw uitvinden welke stijl wel goed zou passen. We wilden geen kopie van ZP. Bovendien waren we destijds ook nog de nieuwe nummers aan het schrijven.

Marc, hoe kwam je tot het besluit om auditie te doen?

Marc: mijn eerste auditie was eigenlijk voor de lol. Gewoon, om te zien wat er zou gebeuren. Maar ik had per ongeluk die video openbaar gezet op YouTube, in plaats van priv�. Mensen zagen het en vonden het leuk. Ze reageerden er op. Uiteindelijk kreeg ik van Herman een email: het viel in de smaak. En hij vroeg gelijk of ik nog een nummer kon doen. Ook al was die eerste video een beetje als grap, ik begon het toen toch wel serieus te nemen. Ik heb het nummer echt goed ingestudeerd, want ik kende het eigenlijk nog niet. Vanaf dat moment ben ik er echt voor gegaan.

Herman, heb jij toen hem de muziek gestuurd zodat hij zijn zang kon opnemen?

Herman: uiteindelijk wel. Bij de originele auditie hadden we de muziek zonder de zang op onze website gezet, zodat men het hiervoor kon downloaden. Bij de tweede auditie had ik hem een nummer gestuurd, wederom zonder zang natuurlijk. Na die auditie zijn we wij naar een optreden van zijn band gaan kijken in Reading. Daarna hebben we samen geoefend en hem een keer uitgenodigd in de studio. Daar hebben we wat nieuwe nummers met Marc geprobeerd, om te luisteren hoe dat zou klinken. Het was een lang proces.

Dus je hebt Marc al op nieuwe nummers laten zingen nog voordat hij de baan had?

Herman: exact. We wilden weten hoe het zou klinken. Bovendien wilden we weten of het echt klikte. Iemand kan nog zo aardig zijn, maar zodra je de studio in gaat kan de hele stemming omslaan. Misschien zou hij het helemaal niet leuk vinden in een studio. Je weet het niet, he. Dus we hebben eigenlijk alles met hem geprobeerd: oefenen, opnemen, hem live zien spelen. Uiteindelijk wisten we het zeker, hij was de juiste man.

Het beviel wel toen je hem live zag optreden?

Herman: jawel, hij deed het goed. Het was duidelijk dat hij wel vrij nieuw is en alleen ervaring had met het spelen in kroegjes. Er is dus ruimte zat voor verbetering. Maar Marc is een snelle leerling.

Wat is de grootste les die je tot nu toe gehad hebt?

Marc: waarschijnlijk hoe ik er uitzie op het podium, door de video's terug te kijken. Daardoor kon ik mijn podiumpresentatie een stuk verbeteren. Op een podium in een kroeg heb je weinig ruimte, dus sta je constant op dezelfe plek en als je wat zegt klappen ze. Bij Dragonforce moet je echt je best doen, want alles en iedereen op het podium is veel energieker. Iedereen rent alle kanten op. Dat moest ik echt leren. En dat terwijl ik ook nog goed moest blijven zingen. Wat rondrennen lukte wel, en zingen ook, maar samen is toch lastiger dan je denkt. Frederic en Herman hebben me veel geleerd. Inmiddels gaat het goed. We hebben zo'n tien shows gedaan en er zit een wereld van verschil tussen die eerste show en die tiende.

Ik las dat je gelijk voor de leeuwen gegooid werd, doordat jullie voor Iron Maiden openden.

Herman: je had zijn gezicht moeten zien toen ik hem vertelde dat zijn eerste show in de O2 Arena in London was, met Iron Maiden. Voor 30.000 man. En al maanden uitverkocht.

Dus geen warm-up show om te kijken of hij het wel kan?

Herman: daar had ik wel aan gedacht, maar dat had ik hem niet verteld.

Marc: ik zat daar gewoon vier maanden zeven kleuren te schijten omdat ik dacht dat dat mijn eerste Dragonforce show zou worden. Toen vertelden ze me pas dat we nog drie warm-up shows gingen doen. Dat was wel een grote opluchting. Maar dan nog was ik bloednerveus voor die Iron Maiden show.

Hoe is dat uiteindelijk verlopen?

Marc: erg goed. Het was eigenlijk voorbij voordat ik er erg in had. We deden maar vijf nummers denk ik, dus het leek net alsof we bijna direct weer van het podium waren. Maar mijn zang ging gewoon goed.

Herman: we speelden ongeveer 45 minuten, maar als je op het podium staat gaat het inderdaad gewoon heel snel.

Denk je dat je het publiek voor je hebt weten te winnen?

Herman: ik heb wel verhalen gehoord dat het publiek de openingsbands nooit goed vindt, maar wij hadden er geen last van. De fans vonden het goed hoor. Wij zijn zelf ook vrij bekend in Engeland, dus ze kenden ons wel al. Maiden heeft vaak rare openingsbands die er totaal niet bij passen, dus daarom krijgen die bands altijd shit over zich heen van het publiek. Maar veel fans van ons zijn ook fan van Iron Maiden.

Herman, welk aspect heeft Marc aan Dragonforce toegevoegd dat er voorheen niet was?

Herman: zijn energie is heel anders dan bij onze vorige zanger. ZP was meer een rockzanger, Marc is een echte metalzanger. Dat merk je. Hij heeft een groter bereik. Hierdoor hebben we veel meer dynamiek op het album. Ook akoestische nummers gaan hem goed af.

Is hij goed met videogames?

Herman: hij is een consolegamer, ik game op de pc. Dus we spelen nooit tegen elkaar. Of hij goed is? Geen idee.

Marc: ik vind van wel. Ik heb vele uren van mijn jeugd ge�nvesteerd in videospellen.

Wat is jouw muzikale achtergrond?

Marc: ik speelde vroeger alleen gitaar, maar de laatste zes of zeven jaar ben ik steeds meer gaan zingen. In mijn vorige bands deed ik beide. Pas sinds ik bij Dragonforce zit neem ik de zang echt compleet serieus. Voorheen was dat altijd maar matig, want het was maar een hobbybandje.

En dan ga je de studio in met de band. Was je ooit al eens in zo'n studio geweest?

Marc: nee. De enige opnames die ik gemaakt had waren in mijn eigen slaapkamer. Dus het was wel een verschil om in een echte studio te werken. Het is niet zwaarder, maar wel heel anders. Iedereen luistert mee, iedereen let goed op of je de woorden wel juist hebt en duidelijk uitspreekt. Of je het wel geloofwaardig brengt.

Had hij veel coaching nodig?

Herman: het was voor zowel hem als voor ons een leerproces. Marc heeft een rauwe achtergrond. Hij heeft nooit professionele training gehad. Die hebben we hem nu wel gegeven. Een vocalcoach heeft hem begeleid zodat hij op tour en in de studio zijn stem niet beschadigd. Wij zelf zijn geen professionele zangers dus wij weten dat ook niet allemaal.

Zojuist zei je al dat jullie al nummers aan het schreven toen de audities nog aan de gang waren. Zijn de nummers later ook aangepast aan de stem die gekozen is?

Herman: natuurlijk. We hebben elk nummer onder de loep genomen en bekeken of het met zijn stem werkte of niet. Enkelen zijn aangepast, enkelen behoefden geen aanpassing. Die By The Sword en Give Me The Night zijn geschreven toen Marc al in de band zat, dus die zijn gelijk op zijn stem geschoeid. Seasons is wel redelijk veranderd. De akoestische versie hebben we gearrangeerd nadat hij aangenomen was. We hebben alles zo aangepast zodat we het maximale uit zijn stem konden halen.

Heb je iets gedaan met je stem waarvan je voorheen nooit gedroomd had dat je het zou kunnen?

Marc: om eerlijk te zijn heb ik nog nooit zo hoog gezongen als in het eindstuk van Last Man Stands. Ze bleven me maar pushen om hoger te gaan. Maar afgezien daarvan, nee niks. Maar ik had nooit gedroomd dat ik ooit zo zou klinken op een album als dat ik op The Power Within klink. Dat komt omdat ik nooit de tijd besteed heb om zo goed in te zingen.

Even terug naar dat akoestische nummer. Waarom besloten jullie om dat te doen?

Herman: dat was eigenlijk een bonustrack, want we hadden niet de intentie om het onderdeel te maken van het normale album. Pas toen we het album naar diverse labels stuurden kregen we feedback: ze vonden dat nummer ook te gek en wilden het er op hebben. Dus toen hebben we het nog een keer fatsoenlijk opgenomen. De versie die we uitgestuurd hadden was wat simpeler, omdat het een bonustrack zou zijn. Uiteindelijk ben ik er toch blij mee want zo hebben we onze muzikale horizon verbreed.

Muzikaal gezien is het nummer totaal anders dan de normale versie.

Herman: als je naar ons verleden geschoeid, dan was alles altijd compleet over the top. Dat wilden we nu eens een keer niet. Echte midtempo nummers hadden we nooit. Nu hebben we alle elementen uit het verleden opgedeeld, in plaats van ze allemaal in elk nummer te stoppen. De albumopener Holding On heeft een hoge scream, om Marc te introduceren. Voor Fallen World hebben we onze snelle nummers nog sneller gemaakt. Cry Thunder is dan ineens midtempo, wat we nog nooit gedaan hadden. We wilden eens wat anders doen. Daarom gaan we met dit album zowel sneller als langzamer.

Als ik mensen spreek over Dragonforce vinden ze het vooral belachelijk snel. Hebben jullie nu expres dan een nummer nog sneller gemaakt, om te laten horen dat het nog sneller kan?

Herman: Op Fallen World wel. En dat is een zeven-snarige gitaar, dus nog moeilijker te bespelen. Vroeger speelden we niet snel om maar snel te spelen. Wij vonden het gewoon cool klinken. Nu vinden we het nog altijd cool, maar deze keer hebben we het wel gedaan om de grens te verleggen. Inderdaad, om te laten horen dat het nog sneller kan.

Hoe ontstond dat nummer? Begon je dan al met het idee om het allersnelste Dragonforce nummer ooit te schrijven?

Herman: dat weet ik niet meer. Volgens mij was het eerst wel trager, maar we hebben het steeds versneld. We begonnen niet met het idee om het maar zo snel mogelijk te maken.

En hoe draag je de zanglijnen over aan Marc?

Marc: dat doen ze heel leuk. Ik kreeg wat demo's waarop Sam aan het zingen is. Nou ja, zingen kun je het niet noemen. Hij mompelt de woorden, en aan de hand van wat gitaarmelodie�n weet ik hoe het ongeveer moet klinken.

Heb jij ook nog bijgedragen aan de teksten?

Marc: ik heb bij een paar nummers wel met Sam en Fred samengezeten. Zij en Herman schrijven de teksten meestal wel. Maar nu zochten ze nog wat idee�n dus heb ik ook wat meegeholpen.

Herman: voor dit album hebben we ons geconcentreerd op de zang zo goed mogelijk te krijgen. Bij de volgende cd hoop ik dat hij ook meer teksten schrijft.

Jullie brengen dit album zelf uit in Europa, maar in de Verenigde Staten komt het bij Roadrunner uit. Was jullie platendeal hier afgelopen?

Herman: precies. Bovendien bestaat ons oude label niet meer. Daarom hebben we besloten om zelf een label op te richten om de cd hier uit te brengen. Dat geeft ons ook meer controle over de muziek.

Dat is ongetwijfeld meer werk dan jullie verwacht hadden.

Herman: veel meer. Heel veel meer, om eerlijk te zijn. Maar ik denk dat we het nu wel onder de knie hebben. Natuurlijk hielp het niet dat we ook een nieuwe zanger zochten, want ook daar heeft veel tijd in gezeten. Het album is ook nog wat uitgesteld, omdat Marc ziek werd. Maar nu loopt alles wel ok.

Helpt de hele band mee met het label?

Herman: nee, het is vooral onze manager die dingen regelt.

Wanneer gaan jullie op tour?

Herman: we beginnen met een tour door Noord-Amerika. De fans wilden dat we daar eerst naartoe komen. Nou ja, in Japan willen ze dat ook en in Europa ook, dus eigenlijk moeten we overal eerst naar toe. Maar we beginnen in Amerika, na de zomer touren we door Europa. We spelen overal ��n keer, maar wel in grotere zalen. Voorheen kwamen we twee of drie keer terug, maar nu wordt de tour korter. En we spelen in meer landen in Azi� en Zuid-Amerika.

Is er nog een land waar jullie nog niet gespeeld hebben, waar jullie wel naar uitkijken?

Herman: voor mij is het Indonesi�. Daar hebben we wel al eens opgetreden, maar dat was in een soort tennisveld. En de laatste keer dat ik er was, was ik er om een gitaarclinic te geven. Daar kwamen tweeduizend mensen op af. Op een clinic! Ongelofelijk. Dus ik ben benieuwd hoe het nu gaat worden met een normale show.

Marc: ik kijk erg uit naar Japan, want daar heb ik nog nooit opgetreden. Dat schijnt heel bizar te zijn.

Herman: het publiek daar is wel heel anders dan je tot nu toe gezien hebt, Marc. Ze kijken heel anders naar de show.

Marc: voor mij wordt het sowieso een hele belevenis, want ik ga nu naar plaatsen waar ik nog nooit geweest ben. Ik hoop overal wat leuks te ontdekken.

Wat is je leukste ervaring tot dusver met Dragonforce?

Marc: een cruise die we onlangs deden in Finland. Het was niet zo zeer de show zelf, maar vooral alles wat er omheen was. Iedereen was op den duur straalzat op die boot. Die Finnen hebben echt rare drinkgewoontes.