Hey Hendrik, bedankt dat je de tijd wilde nemen om wat vragen te beantwoorden! Allereerst: je keytar is een bijzonder gaaf instrument en het zorgt er goed voor dat je er op het podium een stuk cooler uit ziet dan degenen die normaal gesproken achter een keyboard staan. Hoe lang gebruik je dit instrument al?
Hey Lennert, ik kocht mijn eerste Roland AX-1 rond 2000-2001 toen ik nog in de band Requiem speelde. Tony herinnerde ons nog van toen we in 2002 in het voorprogramma van Sonata stonden en toen ik later bij de band kwam haalde hij me meteen over om dat ding weer te gebruiken. In het begin was het behoorlijk moeilijk om aan te wennen, maar nu valt het na al die jaren goed mee. Ik zou zeggen dat het op het moment gewoon een onderdeel van mijn stijl is.
Met slechts zes studioalbums hebben jullie nu al meer dvd's dan de meeste bands uit. Waarom hebben jullie ervoor gekozen om weer een dvd uit te brengen?
We hadden het idee dat onze sound en concerten in de tussentijd zo sterk veranderd zijn sinds de laatste dvd, dat we onze fans graag een geupdate versie wilden laten zien van wat we zijn. Daar komt ook nog eens bij kijken dat we live zo veel nieuw materiaal spelen, dat we hier ook opnames van wilden hebben voor het nageslacht.
Waarom hebben jullie voor deze concertzaal gekozen? Waren er nog andere locaties waar jullie over nagedacht hebben?
In eerste instantie wilden we de dvd in Milaan opnemen, maar toen dit uiteindelijk niet door ging hebben we de show naar Oulu in Finland verplaatst. Dit was namelijk de enige zaal in het noorden van Finland die geschikt was voor een dvd-opname. De volgende, wanneer die ook mag komen, zal in ieder geval in een ander land worden opgenomen. Niet dat we hier echt over hebben gepraat... misschien dat we hier over vijf of zes jaar eens naar gaan kijken.
Het viel me op dat er geen enkel nummer van Silence en slechts een nummer van Reckoning Night op de dvd staan. Komt dit omdat jullie al genoeg nummers van deze albums op de For The Sake Of Revenge dvd hebben gespeeld?
Dat is wel de voornaamste reden inderdaad, we wilden namelijk absoluut niet dat deze dvd een kopie zou worden van For The Sake Of Revenge. Uiteindelijk zijn er een aantal nummers die wel hetzelfde zijn, maar uiteindelijk is het ons voor het grootste gedeelte toch wel gelukt om onszelf niet te herhalen.
Waren er nummers die jij graag op de dvd had willen zien (of nummers die je nu echt zat bent en er niet op had willen hebben)?
Er zijn altijd wel een paar nummers die je zat bent om te spelen, maar nu we de afgelopen drie maanden even geen optredens hebben gehad zou ik alles willen spelen, zelfs degenen die ik echt zat ben! Ik denk persoonlijk dat The Harvest van Unia en Deathaura van The Days Of Grace absoluut gewerkt hadden op de dvd. Van onze oude nummers hebben we nu praktisch alles wel al eens een keertje live gespeeld.
Tijdens het optreden (en praktisch al jullie andere live shows) is het overduidelijk dat jullie het uitstekend naar je zin hebben. Hoe is het mogelijk dat jullie tragische nummers als Mary Lou, Replica, Letter To Dana, Caleb en Shy met zoveel humor kunnen brengen?
Ik zie geen reden om depressief op het podium te staan, ook al lijkt dat soms wel zo als ik niet als een idioot aan het rond rennen ben. De voornaamste reden waarom we op deze manier samen spelen, ligt toch vooral aan het feit dat optreden gewoon ongelooflijk leuk is. Als de lol er voor mij af gaat, dan zal ik ook meteen stoppen en iets anders gaan doen... gelukkig is dat tot nu toe nog niet het geval!
Als ik hem niet had zien spelen, had ik niet meteen gedacht dat Sonata Arctica een nieuwe gitarist had. Met een album en een hoop concerten sinds Jani's vertrek achter de rug, hoe gaat Elias om met het leven in een professionele band? Het lijkt er op dat hij prima in de groep past!
Absoluut, hij is zeker een van ons nu! De eerste tours die we met hem deden na release van Unia draaiden voornamelijk om elkaar te leren kennen en natuurlijk voor hem om te wennen aan de professionele setting. Vandaag de dag lijkt het echter alsof hij altijd al bij ons is geweest, dus hopelijk is dit onze laatste verandering in line-up voor de komende jaren.
Wat ik erg interessant vond, was het feit dat jullie op de achter-de-schermen documentaire behoorlijk nerveus leken. Was dit omdat dit een dvd-opname zou worden, of zijn jullie nog steeds zenuwachtig voor je het podium op gaat?
Ja, we waren inderdaad wel wat nerveus, maar niet zozeer over het spelen (tenminste, ik niet), maar meer over de vraag of alles wel goed zou gaan. De belichting, pyrotechniek, de geluidsopnames, de camera's... zou het allemaal wel werken? Normaal gesproken zijn we lang niet zo nerveus meer als vroeger. Een beetje misschien, maar absoluut niet veel!
Ik heb erg genoten van de documentaire over de Zuid-Amerikaanse tour, maar zag wel dat het touren uitzonderlijk uitputtend is. Heeft dit tot nu toe wel eens nadelige gevolgen gehad voor de bandleden? Is er bijvoorbeeld wel eens iemand op het podium ingestort vanwege oververmoeidheid?
Het touren is inderdaad behoorlijk zwaar. Tot nu toe is er nog niemand en ingestort en ik hoop ook dat we dit kunnen voorkomen! Ik denk dat het zwaarste van het touren eigenlijk nog het feit is dat we niet kunnen spelen of nieuwe nummers kunnen leren spelen omdat we constant onderweg zijn. Als je er niet tegen kan om zes of zeven maanden per jaar in een bus of vliegtuig met een stel andere gasten te zitten, dan zal het je hoogstwaarschijnlijk teveel worden. Normaal gesproken ben ik erg makkelijk hierin, dus met uitzondering van een beetje heimwee vind ik het allemaal fantastisch om te touren.
Jullie spelen in uitverkochte zalen voor duizenden mensen. Heb je enig idee waar jullie populariteit groter is: Zuid-Amerika of Europa?
Het grote verschil tussen Zuid-Amerika en Europa ligt hem voornamelijk in de manier hoe mensen tijdens concerten reageren en meedoen, voor zo ver ik weet is onze populariteit redelijk hetzelfde. Natuurlijk spelen we een stuk minder vaak in Zuid-Amerika, dus het gebeurde wel vaker dat mensen meerdere shows achter elkaar bezochten.
Ik kan me toch voorstellen dat thuis komen na zo'n gigantische tour een grote geruststelling is. Wat doen jullie in de tijd tussen touren, opnemen en schrijven? Hebben jullie nog part-time werk of verdienen jullie genoeg met de band om ook wat vrije tijd te hebben?
Oh, we zijn gelukkig in een positie dat we volledig van de band kunnen leven, maar we hebben daardoor niet zoveel tijd om andere dingen te doen. Bijvoorbeeld: de Days Of Grace tour (182 shows in 38 landen gedurende twee jaar tijd) eindigde in 15 augustus op het Sziget Festival in Hongarije. Het oefenen voor ons komende studioalbum begon al halverwege september en hiertussen waren we vooral bezig met het werken aan de dvd. Op het moment zitten we in de studio om te werken aan ons zevende album. Daarnaast heb ik oook nog eens mijn eerste solo album afgemaakt in deze weinige tijd en ook nog eens het vierde album van mijn band Silent Voices. Deze albums zullen rond het voorjaar van 2012 uitkomen. Hoe dan ook, wat ik probeer te zeggen is dat we niet heel veel rije tijd hebben, maar om heel eerlijk te zijn vind ik dit zelf geen probleem. Ik houd er nu eenmaal niet van om voor langere periodes niets te doen. Een weekje vrij is heerlijk, maar meer dan dit trek ik echt niet.
Hoe gaat het eigenlijk met het nieuwe album? Kun je me iets meer vertellen over de sound van de plaat?
Natuurlijk! Het album zal een meer rechttoe rechtaan hardrock sound hebben, dat is het beste hoe ik het kan omschrijven. We zijn lekker bezig in de studio en het zal niet lang meer duren hoe het album er uit zal komen. Het zal in ieder geval uit komen voor de zomer en dan is het meteen weer touren voor ons!
Jullie zijn erg populair in Europa, Zuid-Amerika en Japan. Welke landen zou je de volgende wereldtour willen veroveren?
Persoonlijk zou ik de wereld wel willen regeren, maar ik weet dat de andere bandleden hier iets bescheidener in zijn. Maar even serieus: ik weet dat er altijd ruimte is voor meer groei in populariteit in alle landen, maar ik zou heel graag wat groter willen zijn in de Verenigde Staten, dat lijkt me nog eens gaaf! Tenminste, dat denk ik.
Dit is een vraag die ik alle bands stel, dus schrik niet: wat zijn de grootste verschillen en overeenkomsten tussen jouw band en Spinal Tap?
Er zijn geen verschillen! Nou ja, onze drummers exploderen niet en Elias kan zichzelf tenminste wel omhoog krijgen als hij tijdens een solo valt, maar verder komt alles overeen tot op het punt dat het gewoon eng is! Ik heb zelfs het motto van de toetsenist gestolen: 'Have a good time all the time!'
Is er nog een vraag die ik niet gesteld heb, die je wel zou willen beantwoorden?
Sorry, ik kan nu even niets verzinnen... nou ja, mijn favoriete NHL team is de New York Rangers!
Bedankt voor het beantwoorden van de vragen, ik heb genoten van de dvd en zal jullie waarschijnlijk later nog wel zien als jullie weer naar Nederland komen!
Jij ook bedankt, we zullen sneller terug zijn dan je denkt!