Ja, dankjewel wat vind je ervan?
Ja, laten we de rollen omdraaien en mij de vragen laten beantwoorden (iedereen lacht). Ik vind het een erg geslaagd album, met veel diversiteit en veel verschillende lagen. Hoe is het album in het algemeen ontvangen?
De reacties in Nederland zijn nogal uiteenlopend. Rocktribune (een Vlaams tijdschrift, red.) was er erg enthousiast over maar Aardschok was nogal teleurgesteld. Wat ik op kon maken uit het Nederlands vond de reviewer het lastig om zijn helden te laten vallen.
Wellicht had de reviewer andere verwachtingen van het album. Over het album zelf gesproken... Het artwork laat ons de betekenis van de titel van het album zien: De planeten draaien om de zon. Zit er een logica in de volgorde van de nummers?
Ja absoluut. Op een metaforisch niveau is dit album een polemiek tegen religie. De christelijke kerk heeft jarenlang vastgehouden aan het idee dat de aarde het middelpunt van ons universum is. De nummers beschrijven dan ook chronologisch hoe men dacht over het heelal. De teksten uit het eerste nummer Firmament zijn rechtstreeks uit het bijbelboek Genesis genomen, op de laatste zin na, zoals je zelf kunt lezen.
Het tweede nummer (The First Commandment Of The Luminaries, red.) gaat over hoe men in de oudheid de bewegingen van de hemellichamen beschreef: Er zijn zes gaten in de halve bol boven de aarde en door deze gaten komen de zon en de maan op in het oosten. Aan het eind van de dag gaan ze in het westen weer onder. Vervolgens worden ze door een vierspan onderlangs weer naar het oosten getrokken. Dit is rechtstreeks uit Henoch genomen (een apocrief geschrift, red.). Het derde nummer Ptolemy Was Wrong gaat over Copernicus en Galilei en de verrassende momenten in het leven dat datgene wat je altijd geleerd hebt, niet altijd strookt met wat je daadwerkelijk waarneemt. Deze ervaring had Galilei ook toen hij de telescoop uitvond en ontdekte dat de aarde niet het middelpunt van ons zonnestelsel kon zijn. Op een dieper liggend niveau gaat het over hoe je omgaat met informatie die botst met je eigen overtuigingen. Als we dan even een sprongetje maken in het album komen we uit bij Darwin en zijn boek Origin Of Species, en Richard Dawkins.
Hey dat is toevallig, ik ben gisteren in één van zijn boeken begonnen: The Blind Watchmaker.
Dat was oorspronkelijk één van de titels van een nummer, maar uiteindelijk hebben we dat idee toch overboord gegooid. Maar misschien komt dat nog op een volgend album. Muzikaal gezien is er overigens niet echt een volgorde. Hoewel we wel bewust gekozen hebben om met een lekker heftig nummer te beginnen zodat degenen die ons kennen niet gelijk geconfronteerd zouden worden met een rustig en wat trager nummer als Epiphany. In dat opzicht hebben we ook geprobeerd een balans te creëren tussen de heftige en rustige nummers. Er is dus absoluut nagedacht over de opbouw, maar er zit geen diepere betekenis in die volgorde.
Als ik jullie website goed bekeken heb kom ik tot negen planeten. En op het album staan maar liefst tien nummers (Shamayim, de intro wordt op de website niet genoemd). Pluto, die in 2006 officieel niet erkend werd als planeet (maar gedegradeerd werd tot dwergplaneet), niet meegeteld hebben zijn er maar acht planeten rond onze Zon.
Ja we zijn nogal ouderwets, haha. Het was eigenlijk in eerste instantie niet ons plan om een verwijzing naar ons zonnestelsel te maken. Shamayim is overigens een oud Hebreeuws woord, dat trouwens ook in het Perzisch voorkomt. Later wordt dit vervangen door het woord 'uitspansel' (de hemelkoepel, red.) en het is een soort halve bol, het grote zwarte niets. We hebben dit als beginpunt genomen van onze cd. Maar om op je vraag terug te komen is het aantal nummers niet gerelateerd aan de planeten. Dat is puur toeval eigenlijk.
We hadden het al eventjes over de website en het artwork. Wie heeft het ontwerp gemaakt en kan je er iets meer over vertellen?
Wederom heeft Martin Kvamme het artwork gedaan. Hij is zo'n beetje onze huisontwerper. We werken al sinds Aeolian met hem samen. Martin is een Noorse gozer die bekend is geworden door zijn werk op Mike Patton's Tomahawk-albums, althans zo ontdekt ik hem en ik vind zijn werk geweldig. Zo'n vijf jaar geleden heb ik hem benaderd en hij voelde zich geïnspireerd door onze muziek. Hij is een geweldige kunstenaar, ontzettend getalenteerd, en geweldig om mee samen te werken. Mede omdat hij zo'n ontzettende perfectionist is. Ik denk niet dat we ooit nog met een ander zullen werken.
Hij heeft ook het hele ontwerp van de hoes bedacht. De draaischijf was zijn idee. En dat is precies wat hem zo bijzonder maakt. Hij werkt erg graag met verschillende materialen en denkt ook meer in 3d. Door zijn ontwerp is onze hoes ook echt een 3d-ervaring.
Tegenwoordig in het downloadtijdperk willen mensen ook iets bijzonders als ze de cd kopen. Het gaat niet meer alleen om de liedjes want die kunnen ze toch wel op internet vinden...
Ja, inderdaad. Als je tegenwoordig nog cd's wilt verkopen moet je mensen een reden geven om je cd te kopen. Ze willen iets extra's.
Een van de nummers op het album is Origin Of Species, waar je het net ook al over had. Afgelopen jaar was officieel het internationale Darwinjaar. Is er een verband met dat nummer en 2009?
Dat was eigenlijk puur toeval, want het hele concept voor het album was al bedacht voordat 2009 begon. Want het was geloof ik iets van 100 jaar geleden dat Darwin iets gedaan had?
Inderdaad. Het was vorig jaar inderdaad 150 jaar geleden dat het boek The Origin Of Species voor het eerst gepubliceerd werd.
Ah, vandaar. Nee het heeft er totaal niets mee te maken.
Je inspiratie voor het schrijven van het vorige album Precambrian kwam tijdens je reis door Australië. Is er aan Heliocentric ook een reis voorafgegaan?
Nou, eigenlijk wel. Niet dat er echt een reis voor nodig was, maar net als toen zijn alle nummers zijn in een relatief korte tijd geschreven. Toen we thuis kwamen van onze toer was ik samen met Jona aan het bijkomen en uitrusten, maar na een paar dagen begon het toch te jeuken en toen hebben we in drie weken tijd eigenlijk alle nummers geschreven. We hadden op een gegeven moment zoveel geschreven dat het niet zou gaan passen op een cd, dus vandaar dat we ook deze keer weer een tweeluik hebben gemaakt. Los van het feit dat ik een groot voorstander ben van dubbelalbums.
En waar komt die voorliefde vandaan?
Goede vraag. Ik ben eigenlijk altijd wel geïnteresseerd in albums die verder gaan dan de muziek alleen. Daarom maken we ook altijd conceptalbums. Maar daarnaast kan je veel meer ideeën kwijt als je twee albums uitbrengt. Je zou het ook kunnen zien als een soort yin-en-yangidee. Zoals met Precambrian dat we een heftig en een rustig album hadden. Niet dat dit bij Heliocentric en Anthropocentric ook zo is hoor, maar ze zijn wel degelijk verschillend. Ze zijn niet per se tegenpolen van elkaar, maar ze belichten verschillende aspecten van muziek. En met twee albums heb je gewoon meer ruimte om die spanningsboog te vergroten en uit te bouwen.
Dus eigenlijk heb je gewoon te veel idee�n en inspiratie om in 74 minuten te proppen?
O ja, absoluut! Veel te veel!
Dus de volgende release zal een multi-bluraydiscrelease zijn in de vorm van een totempaal ten behoeve van het 3d-effect?
Haha, ja dat zou gaaf zijn, haha. Het is trouwens best een tof idee eigenlijk. Dat je echt zo'n uit hout gekerfde totempaal hebt. Hmm, maar ik denk dat het label er minder blij mee zal zijn, gezien zoiets natuurlijk best wel duur zal zijn. Ik denk trouwens dat geen enkel label daar blij mee zou zijn tegenwoordig. Ze willen gewoon niet zo veel risico meer nemen.
Om terug te komen op het album... Vervolgens hebben jullie het album in Zwitserland opgenomen. Waarom daar?
Het is echt niet dat ik per se naar Zwitserland wilde, maar al die mensen hier om mij heen wonen er.
Nee wat moet je ook daar haha, al die bergen daar... en dan die taal die ze daar spreken?
Nou ik heb echt niets tegen die bergen hoor. Ik vind de bergen zelfs mooi. De taal is een ander verhaal, haha. (Robin kijkt ondeugend rond naar zijn bandleden die erg om zijn pesterij moeten lachen)
Maar je verhuisde jaren terug naar Berlijn om daar samen te kunnen spelen met mensen die jouw muzikale ideeën wél begrepen?
Dat is inderdaad waar. Toen ik een jaar of 20 was waren er gewoon te weinig mensen waar ik woonde, om samen mee te spelen. In ieder geval niet de juiste mensen. Dus toen ben ik naar de grote stad verhuisd en daar vond ik inderdaad de juiste mensen. En dat heb ik acht jaar volgehouden. Maar het was altijd een kwestie van komen en uiteindelijk was niemand in dezelfde 'trip' als ik. Zowel in muzikale zin als wat betreft de toewijding en energie die ze in de band wilden steken. Gelukkig hebben de mensen die ik nu om me heen heb dat wel.
Dus na de verhuizing naar de GROTE stad Berlijn om je heil te zoeken, verhuisde je naar het enorme land Zwitserland?!
(Iedereen lacht). Nou de eerste die zich bij de band voegde was Jona. Hij had op de website gelezen dat we een gitarist zochten en hij stuurde ons een hilarische video waarop hij een van onze nummers speelt en die heb ik nog steeds en op een dag ga ik die uitbrengen (hierop kijkt hij pesterig naar Jona en iedereen lacht)
Welk nummer was dat?
Het was The City In The Sea van Aeolian en toentertijd zat het al niet helemaal lekker tussen ons en de toenmalige gitarist. Het werd langzaam maar zeker duidelijk dat hij niet voor eeuwig in de band zou zitten. Vervolgens hebben we Jona destijds uitgenodigd om de helft van de toer te doen en we kwamen het werd hoe langer hoe duidelijker dat we niet verder wilden met de andere gitarist. Vervolgens verliet de drummer ons. En hoewel we nog even een andere drummer hebben gehad waren we al gauw bij de huidige drummer uitgekomen die Jona kende uit zijn eigen dorp. En zo is het eigenlijk ook met de basgitarist gegaan. Het is dus niet dat ik dit van tevoren gepland had. Ik wilde echt niet per se in Zwitserland eindigen, maar het is dus gewoon zo gelopen.
Desalniettemin zijn de opnames vervolgens goed gegaan?
Ja, de studio die we daar hadden was erg goed en je hebt daar een hoop goede muzikanten waarvan er een aantal gastbijdrages hebben geleverd op het album. Maar ook wat betreft de beschikbaarheid van apparatuur was het een goede omgeving. We hebben bijvoorbeeld de microfoons van het lokale radiostation gebruikt. Daarnaast werd ik niet zo afgeleid door allerlei onbelangrijke randzaken zoals in Berlijn. Je hebt daar geen plekken om uit te gaan. En wat dat betreft was het hetzelfde als toen we Precambrian opnamen in Finland. We konden ons puur op de muziek en de opnames richten.
En hoe zit het met het andere album dat jullie opgenomen hebben, Anthropocentric. Heeft het dezelfde achterliggende gedachte als Heliocentric?
In zekere zin is het het vervolg. Ze draaien allebei om hetzelfde centrale thema. Het zou eigenlijk chronologisch gezien logischer zijn om het album met het antropocentrische thema eerst uit te brengen omdat dat als het ware het geocentrisme als filosofie heeft: De aarde als middelpunt van het universum. Maar we hebben besloten om het andersom te doen als verwijzing naar de mensen die tegenwoordig nog steeds in deze theorie geloven en van mening zijn dat de teksten uit de bijbel letterlijk genomen moeten worden. In de seculiere West-Europese maatschappij valt het redelijk mee maar in de Verenigde Staten is het een stuk erger. Ik heb daar een jaar gewoond en ik werd daar omringd door bible- literalists die je ervan proberen te overtuigen dat dinosaurussen verzonnen zijn door gestoorde wetenschappers.
Of dat ze door god in de grond zijn gestopt om je geloof te testen...
Ja ze hebben een nogal rare kijk op de realiteit en vreemde verstandhouding met de ratio. Er zijn een hoop mensen die proberen om wetenschap en religie te verenigen of vredig naast elkaar te laten bestaan. Religie is tegenwoordig niet meer nodig. Het is ooit ontstaan omdat mensen geen verklaring hadden voor de alledaagse ervaringen en waarnemingen. Maar tegenwoordig hebben we volledig rationele verklaringen voor (bijna) al die ervaringen en waarnemingen. En het feit dat er vragen zijn die de wetenschap momenteel niet kan beantwoorden wil niet zeggen dat die dag nooit zal komen. In dat opzicht is religie simpelweg overbodig geworden. Aan de andere kant vervult de kerk een enorm grote sociale functie. Niet in de laatste plaats op het gebied van sociale voorzieningen. En daar ben ik uiteraard absoluut niet op tegen. Dat soort zaken zijn heel belangrijk, maar daar hebben we toch geen zogenaamde god voor nodig?
Om niet te ver af te dwalen even een stapje in de geschiedenis van The Ocean. In 2009 namen jullie Fluxion opnieuw op. Waarom was dat?
Eigenlijk hebben we het album niet opnieuw opgenomen. We hebben de zang opnieuw opgenomen en de rest is alleen maar opnieuw gemixt. Dus de foutjes en slordigheden van de opname van toen zitten er nog steeds op. Helaas hadden we de tijd en het geld niet om alles opnieuw te doen. De reden dat we de zang wel opnieuw deden is dat Mike Pilat intussen bij de band was gekomen en we wisten toen ook nog niet dat hij de band al weer zo snel zou verlaten. Dat was eigenlijk ook nog wel een vreemde situatie want vlak na de opnames verliet hij de band en wij hadden echt zoiets van: oké dat was behoorlijk zonde van de tijd en het geld. Maar eigenlijk is dat niet helemaal waar, want Mike heeft het geweldig gedaan. Hij heeft zo'n extreem lage stem die echt heel vet klinkt. Maar helaas is dat enige wat hij kan.
De andere reden om Fluxion opnieuw op te nemen is dat het album niet meer gedrukt werd. De toenmalige platenmaatschappij had geen platen meer en wijzelf ook niet. Toch was er vraag naar. Dus toen besloten we om hem opnieuw op te nemen.
Over voorgaande releases gesproken. De allereerste kennismaking met The Ocean kreeg de wereld door de Islands/Tides release...
Oh my god, heb je die cd?!?! De kwaliteit van die plaat is echt zo ongelooflijk slecht. Eigenlijk zouden we DIE opnieuw op moeten nemen haha. Dat album is trouwens zonder drummer opgenomen. Ook niet met een of andere fancy plugin, maar met een echte old school drummachine. Ik had eigenlijk niet verwacht dat er ooit nog eens een vraag over deze release zou komen haha.
Ja er zijn niet veel mensen die die release kennen. Mijn vraag gaat over het laatste nummer Tides. Het eindigt met een plotselinge explosie en dan komt er ineens een rustig pianostuk met een jazz-zangeres...
O ja, het zijn eigenlijk twee lange nummers van ongeveer 15 minuten en één nummer dat totaal niet op die plaat thuis hoort. Ik loop al een tijdje met het idee rond om die plaat opnieuw op te nemen zodat het tenminste ergens op slaat en de fans er naar kunnen luisteren. Niet dat het ook maar enigszins te maken heeft met waar de band nu mee bezig is. Maar het is een soort van vuurdoop geweest voor The Ocean en in die zin is het interessant.
Die zangeres is overigens Diamanda Galás. Dat hebben we trouwens gestolen hoor, haha. We gebruikten dat stukje trouwens vroeger ook in onze liveset. Ik hou echt van haar. Om de een of andere reden is ze enorm populair in de gothic scene. Zij heeft echt een geniale stem! Ze heeft een heel melancholische, pathetische stem, maar op een heel erg toffee manier. Ze zou eigenlijk met ons moeten toeren, haha.
Zou ze daar vrolijk van worden?
Ik kom haar waarschijnlijk nooit tegen om het haar zou kunnen vragen, haha. Maar als ze onze muziek heeft gehoord, krijg ik ongetwijfeld een keiharde nul op rekest.
Dat zou mij ook niet verbazen. Terug naar nu. Gezien je altijd conceptalbums maakt en je je er duidelijk erg in verdiept... Dat vergt nogal wat studietijd. Waarover lees je momenteel en waar zal het volgende album over gaan?
O dat is echt nog ver in de toekomst man. Ik kan daar echt geen antwoord op geven. Er is een aantal dingen dat ik nog graag wil doen. Zoals, uhm... Nee dat kan ik je echt niet vertellen...
Anders kunnen anderen het stelen?
Niemand mag het idee stelen, haha. Nee, maar er zijn gewoon nog wat ideetjes. Misschien gaan we wel een hardrockalbum met een grote middelvinger op de voorkant en die verschijnt dan alleen op 12".
Je wil gewoon per se dat 'explicit lyrics'-stickertje op je album of niet?
Ja en dan met extreem felle kleuren. Of misschien maken we wel een heel cool hiphopalbum. Maar dan echt experimentele hiphop
Dat klinkt als een tegenspraak... Experimentele hiphop.
Ik bedoel niet die ghetto gangsterrap. Nee, wat ik bedoel is meer zoiets als D�lek. Hij is echt heel duister. Ik zag hem ooit in Berlijn en het was een betoverende show, zoals hij daar stond, starend naar het plafond, dat was haast angstaanjagend. Wat dat betreft sta ik echt open voor alle muzieksoorten. Ik wil echt elk genre ontdekken en onderzoeken. En hoewel ik steeds minder metal luister komt het nog steeds voorbij in mijn playlist. Ik ben van oorsprong gewoon een metalhead. Zo eens in de zoveel tijd komt er een erg gaaf album uit. Hoewel dat er niet veel zijn.
Heb je de nieuwe Katatonia gehoord?
Ja. Helaas moet ik bekennen dat ik hem pas één keer gehoord heb. Daar schaam ik me eigenlijk voor, want ik weet dat het een fantastisch album is. De vorige release The Great Cold Distance staat in mijn top drie beste albums van de afgelopen jaren. Het zou tof zijn om eens met ze te toeren, want muzikaal gezien lijken we erg op elkaar. Ik kwam Jonas, de zanger, een tijdje terug nog tegen op een festival en hij vind onze muziek tof.
Ik ben intussen door mijn vragen heen. Is er nog iets dat je kwijt wilt over het nieuwe album? Behalve dat we het allemaal moeten gaan kopen?
Nou nee, eigenlijk niet. Iedereen moet het maar gewoon gaan luisteren. Er is al een hoop over gezegd en er zal ongetwijfeld nog veel over geschreven gaan worden. Maar je moet er gewoon naar luisteren. Ik ben zelf erg tevreden met het resultaat. Zowel muzikaal gezien als wat betreft de productie en alle andere vlakken eigenlijk. Maar niet iedereen zal het daar mee eens zijn. Het is iets anders geworden dan wat we tot nu toe deden. Mede vanwege de nieuwe zanger, maar ook het schrijven van de nummers is heel anders gegaan. We hebben veel meer geprobeerd om echte liedjes te schrijven. Daarnaast is mijn muzieksmaak veranderd en breder geworden. En dat beïnvloedt simpelweg de muziek die je maakt.
Also, Dankeschön für deine Zeit.
Gern geschehen und auf Wiedersehen.
Auf Wiedersehen.