Jamey had een of andere infectie in zijn mond. Ik denk dat hij te veel meiden heeft gezoend. Of misschien wel jongens, haha! Hoe dan ook, het was wel een probleem dat eerst opgelost moest worden en gelukkig is dat ook gebeurd. Voor de geannuleerde shows zijn al nieuwe data gepland. We zijn ook niet een band die een optreden helemaal cancelt. Vaak komen we later die tour terug naar de stad waar we in eerste instantie zouden spelen.
Jullie hebben stiekem alweer heel wat keren in Amsterdam opgetreden.
Ik kwam hier de eerste keer met Integrity in 1995. Daarna heb ik er een paar keer opgetreden met Terror en de laatste paar jaar dus met Hatebreed. Volgens mij hebben we nog niet eerder in de Heineken Music Hall opgetreden. Ik vind het trouwens een prachtige zaal. Alles ziet er nog als nieuw uit en de zaal is heel groot. We verwachten veel van de show vanavond.
Deze tour zijn jullie voor het eerst sinds lange tijd een keer niet de headliner. Wat vind je daarvan?
Ik vind dat prima. Het is voor de verandering wel eens leuk om slechts 45 minuten op te treden. Als je dan klaar bent met je show is de avond nog niet ten einde en is nog niet iedereen naar huis. Bovendien kunnen we elke avond genieten van een fantastische band. Als ik na ons optreden de zaal in wil en de fans wil ontmoeten, dan kan dat. Normaal gesproken is iedereen al vertrokken.
Enige tijd terug brachten jullie je vijfde album uit. Kiezen jullie altijd voor dezelfde benadering als jullie een plaat op gaan nemen of verschilt dat?
We hebben ditmaal een half jaar rust genomen voordat we aan het nieuwe album gingen werken. Normaal doen we dat nooit. Ik geloof ook niet dat de andere bandleden dat ooit hebben gedaan met Hatebreed. Dat heeft ervoor gezorgd dat we al onze zaakjes op orde hadden, hetgeen er weer voor zorgde dat de opnames vlekkeloos verliepen. We hadden het voordeel dat we genoeg tijd hadden om het opgenomen materiaal keer op keer terug te luisteren en zo telkens kleine aanpassingen konden doen. De hele ervaring is ons uitstekend bevallen en hopelijk kunnen we later dit jaar nog een keer de studio in. Of er al zo snel een nieuw album zal zijn? Misschien, misschien niet. Het zal in ieder geval geen drie jaar duren, zoals bij de laatste twee albums het geval was.
We zijn ook erg blij dat Wayne Lozinak weer terug in de band is. We hebben gelijk van zijn talenten gebruik gemaakt en een paar gitaarsolo’s op het album gezet. Hatebreed is anders dan de vorige albums. Men zal wat nieuwe dingen horen maar uiteindelijk blijft het toch overduidelijk Hatebreed wat je hoort.
Tegenover de terugkeer van Wayne staat natuurlijk het vertrek van Sean Martin.
Voor mij persoonlijk was het best even moeilijk. Sean is een goede vriend van me en ik zie hem gelukkig nog vaak, ook al woont hij niet bij me in de buurt. Het was moeilijk om hem te zien vertrekken, zeker omdat we het niet verwachtten. Hij had er genoeg van om altijd maar onderweg te zijn. Hij runt een tattoo-zaak en dat vergt veel van zijn tijd. Hij vond dat hij bereikt had met de band wat hij wilde bereiken en dat de tijd gekomen was om te stoppen.
Wayne was de gitaartechnicus van Sean. Was de switch van technicus naar gitarist moeilijk voor hem?
Toen Wayne de band in de jaren '90 verliet zei hij ‘ik moet een baan vinden, met Hatebreed valt toch geen geld te verdienen’. Hij had wel een punt natuurlijk, als je beseft dat we in het weekend in ons busje naar Pennsylvania reden voor een optreden. ‘Gaan jullie maar lekker verder en als je een hoop platen hebt verkocht kom ik wel weer terug’, zei hij. We hebben er vaak grappen over gemaakt. Het gebeurde weleens dat Sean ziek was en dat Wayne zijn plaats innam op het podium. Zo konden een aantal shows toch gewoon doorgaan. Wayne weet precies hoe het erin deze band aan toegaat en kende dus weinig problemen toen hij terugkeerde.
Kon hij al direct een steentje bijdragen aan Hatebreed.
Het zijn voornamelijk Jamey en Chris die de nummers schrijven. Natuurlijk speelt Wayne de gitaarsolo’s en zijn de andere jongens ook betrokken bij het componeren van de nummers. We zijn wel echt een band en het is niet zo dat één of twee leden al het werk doen en de rest niks.
Wist je dat het jullie eerste album is dat het tot de Nederlandse hitlijsten heeft geschopt?
Het nieuwe album? Dat is goed om te horen! De laatste vier albums hebben ook de Amerikaanse hitlijsten gehaald. Natuurlijk hoef je tegenwoordig minder albums te verkopen om erin te komen, maar toch. Hatebreed was de eerste hardcoreband die meer dan een miljoen albums verkocht. Dit was afgelopen jaar en iemand vroeg me wat ik daarvan vond. Het is een droom die uitkomt. Ik heb veel geluk met de positie waarin ik verkeer. We werken er wel hard voor. We hebben alles voor deze band over en uiteindelijk krijgen we er ook veel voor terug.
Tussen de laatste twee studioalbums door brachten jullie vorige jaar het coveralbum For The Lions uit. Dat album is niet alleen een eerbetoon aan de vele hardcorebands die jullie hebben beïnvloed, maar ook een hoop metalbands. Heeft het opnemen van die metalnummers jullie geïnspireerd tot het opnemen van de thrashy nummers die op Hatebreed staan?
Veel mensen denken dat. We wilden echter een coveralbum opnemen met nummers van bands die we goed vonden en dat waren toevallig bands als D.R.I., Slayer, Metallica en Negative Approach. Als je die nummers speelt wil je er een goede versie van afleveren. In theorie is het logisch dat we na het spelen van die thrashnummers, met gitaarsolo’s, dat geluid over zouden dragen naar onze eigen nieuwe nummers. In werkelijkheid heeft het meer te maken met de terugkeer van Wayne en het feit dat we niet hetzelfde wilden doen als op het vorige album.
Ik neem aan dat het veel voor jullie betekent dat jullie met Machine Head op tournee zijn. Had je achteraf gezien niet graag een nummer van Machine Head willen coveren voor For The Lions?
We denken erover om een tweede deel te maken. Er zijn nog zoveel bands waarvan we een nummer zouden willen doen dat we met gemak een For The Lions 2 zouden kunnen vullen. Bands als Venom, Motörhead, Broken Bones, Discharge, Warzone, Anthrax, Megadeth.
Daar zitten toch weer een aantal thrash metalbands bij. Waarom zijn jullie niet gewoon een thrash metalband gestart?
We luisteren van alles. Als je op mijn iPod kijkt kom je van alles tegen, van Motown tot country. Jamey is de metalhead van de band. Ik hou meer van punk. We houden rekening met elkaar. Tegen de tijd dat Hatebreed populair werd kon je het al geen hardcore meer noemen. Het is metal, geen snelle punkrock, zoals hardcore bedoeld is. Toch komen er ook veel hardcorebands aan bod op ons coveralbum, zoals Agnostic Front, Sick Of It All en Cro-Mags.
Doe je er lang over om zo’n album op te nemen?
Nee, in twee weken stond alles erop. Oefenen, opnemen, klaar.
Six Feet Under heeft inmiddels drie coveralbums opgenomen. Wat vind je zelf van coveralbums van andere bands?
Ik hoor liever origineel werk om heel eerlijk te zijn, al moet ik bekennen dat ik Garage Inc. van Metallica beter vind dan hun eigen albums na …And Justice For All. Ik luister tien keer liever naar hun covers van Motörhead, Merciful Fate en Blue Oyster Cult dan Load, Reload of St. Anger.
Tot slot, wat staat er nog allemaal op de agenda voor jullie dit jaar?
Eerst een paar optredens hier in Europa, waaronder Groezrock. Daarna maken we deel uit van Mayhem Fest, met onder andere Rob Zombie, Korn en Lamb Of God. Hopelijk komen we in het najaar weer terug naar Europa voor de Persistence Tour. We waren er afgelopen jaar niet bij dus het is weer onze beurt. Ik vind dat altijd een geweldige tour, met een mooi line-up.