Marcela: Voor Embrace The Storm had Arjen de basis van de nummers geschreven op acoustische gitaar, en daar heb ik melodieën bovenop geplaatst. Ik wist dat ik voor de nieuwe cd ook op die manier zou werken. Hij had voor de eerste cd de meeste muziek geschreven, maar het was heel de band die het totaalplaatje gevormd heeft.

Johan: Marcela had op het eerste album de meeste melodieën geschreven, en dat heeft ze voor onze nieuwe cd ook weer gedaan. Daardoor is denk ik het Stream Of Passion gevoel behouden.

Op het debuutalbum nam Marcela haar zang op in Mexico, Arjen de muziek in Nederland, en sommige delen in Zweden. Waren jullie nu wel als band in de studio?

Marcela: Nou, niet helemaal. Nu hadden we twee producers, Joost van den Broek [ex-After Forever] en Jochem Jacobs [Textures]. Toen we de nummers geschreven hadden en ik hier kwam wonen gingen we kijken met welke producers we samen wilden werken. We hadden vrij specifieke eisen voor de producers, en daarom hebben we Jochem voor het metalgeluid van de gitaren en drums, en Joost voor de symfonische stukken in de muziek. We hebben de drums in de Exces-studio in Rotterdam opgenomen met Jochem.

Johan: Daarna namen we de gitaar op, ook met Jochem. En de piano namen we op in Weesp met Joost. Daar stond een prachtige piano in de studio. En daarna gingen we weer terug naar Exces, nu met Joost, om daar de strings op te nemen. En de bas, maar dat werd dan weer door Jochem opgenomen. En tenslotte waren we nog in Tilburg met Joost voor opnames.

Marcela: We zijn het hele land doorgereisd!

Johan: Ja, in totaal in vier verschillende studio's. Maar dat was niet zo'n probleem, want we hadden ons goed voorbereid. We wisten vantevoren precies waar we welk deel wilden opnemen.

Hoeveel tijd hebben jullie in de studio doorgebracht?

Marcela: In totaal ongeveer twee maanden.

Johan: Ja, twee maanden. We moesten elke dag wel kijken waar iedereen moest zijn. Dan zaten we twee dagen in Rotterdam, dan weer even in Tilburg voor gitaren. Het was een chaos, maar wel met enige structuur.

Marcela: Maar het was erg mooi om de puzzel stukje voor stukje compleet te zien worden. Uiteindelijk werd alles gemixt en was alles bij elkaar. Ondanks dat we al wisten hoe het ging klinken was het toch verrassend om het eindresultaat te horen.

Dus het was wel leuker dan bij het eerste album? Want daar waren jullie alleen even betrokken bij de stukken die jullie zelf moesten opnemen.

Johan: Inderdaad. Ik ben toen even bij Arjen geweest in de studio, en in een middagje stonden mijn stukken er op. Een paar weken later belde hij op om te zeggen dat alles af was.

Marcela: Dat was wel een leuke manier van werken, voor een keer. Leuk om eens mee te maken. Maar nu zijn we veel closer. Meer een echte band.

De nieuwe nummers zijn wat minder gothic, en wat moderner. Johan, komt dat door jouw invloed in het geheel?

Johan: Geen idee. Ik denk dat het onze normale progressie is. Toen we nummers aan het schrijven waren was één van de criteria dat we het nummer ook live konden spelen. Van het eerste album hebben we niet alles live gespeeld. Dat willen we met deze nieuwe cd wel doen. Ik denk dat de nieuwe bandleden ook aan het iets andere geluid hebben bijgedragen, want iedereen heeft een andere achtergrond. En we hebben per nummer moeten bekijken of er meer gitaar in moest, of wat minder. We hadden Jochem voor de metal mix, en Joost voor de symfonische mix. Soms moesten we dus zeggen dat Jochem wat meer moest mixen, en soms Joost.

Wie besloot dat? Jullie, of de producers? En werkten zij goed samen?

Marcela: Ja zij werkten verrassend goed samen. Voor hen was het ook nieuw, want normaal gesproken wil een producer de controle hebben over de mix. Maar ze werkten echt goed samen. Zij zijn er ook om alles in goede banen te leiden, maar als er ergens onenigheid over was dan lieten ze het aan mij om het oordeel te vellen.

Johan: Het was wel gaaf om ze samen aan het werk te zien. Ze hadden nog nooit samen gewerkt, dus we hadden ze in het begin uitgenodigd om kennis te maken. Vanaf het begin ging het gelijk goed.

Marcela: En het was heel leuk om ze enthousiast te zien worden van elkaars ideeën.

Maar wanneer besloten jullie dat jullie twee producers nodig hadden, en dan specifiek Jochem en Joost?

Marcela: We wisten al dat we de symfonische kant van Stream Of Passion wilden behouden, met de violen en de piano's enzo. Joost had daar veel ervaring mee, en we kennen hem al erg lang. En hij is erg goed in het uitwerken van de vioolpartijen.

Johan: Hij was altijd al bij Stream Of Passion betrokken, want hij was er bij Arjen al bij. Hij wist dus ook al waar wij naar toe wilden met het album.

Marcela: En we wisten al dat we het album nog wat heavier wilden maken. Jochem had al met Johan samengewerkt op het Forcefeed album, dus Johan wist wel al dat Jochem het gitaargeluid en de drums vet kon maken.

Johan: Dat klopt. Met hem is het ook nooit saai in de studio. Hij weet je zo te motiveren dat je er echt zin in hebt.

Voor dit album hebben jullie bij Napalm Records getekend. Was het eerste album zo'n Arjen Lucassen constructie waarbij hij het album least aan een platenlabel, maar het toch nog van hem blijft? Dus dat jullie nu naar een nieuwe deal moesten zoeken?

Marcela: Zo was het inderdaad. Toen hij met de band stopte konden we wel bij InsideOut blijven.

Johan: We hebben wel goede gesprekken met ze gehad, over welke kant wij op wilden. Zij zijn meer een prog-geörienteerd label, en wij zijn juist niet echt prog. Zij begrepen ook dat wij daar niet helemaal op onze plek zouden zijn, en boden ook aan om te helpen met het zoeken naar een ander label.

Heeft die zoektocht lang geduurd?

Johan: We hebben toch wel even moeten zoeken, maar Napalm was bij ons vanaf het begin al in beeld. Zij hebben goede bands, en ervaring met gothic metal. Ook hebben ze een goede distributie en een goede webshop. En ze steunen de artiesten ook goed.

En nu is de cd uit in Europa en Noord-Amerika. Niet in jouw thuisland Mexico?

Marcela: Nee, nog niet. Ik heb veel vrienden die me vragen wanneer hij daar uitkomt. Maar dat komt nog wel.

Op welke manier is Arjen eigenlijk uit de band gestapt? Had hij in het begin al aangegeven dat hij één album wilde maken en daarna zou stoppen?

Marcela: Dat was wel het idee. Toen hij me na The Human Equation vroeg of ik nog eens met hem wilde samenwerken - maar natuurlijk wilde ik dat - was het niet eens het plan om ook te gaan touren met onze volgende samenwerking. We zouden het album maken, en als we ermee wilden touren konden we dat doen maar hij had toen daar nog geen interesse in. Toen het album vormen begon aan te nemen en de band ook leek het hem ook wel leuk. Maar we wisten vanaf het begin al dat hij niet al te lang er bij zou zijn. We hadden wel veel plezier, maar we wisten dat hij uiteindelijk zou stoppen.

Johan: Hij is langer gebleven dan wij hadden verwacht.

Op welk punt hebben jullie besloten om met de band door te gaan, met of zonder hem?

Marcela: Toen hij ons vertelde dat hij stopte, en Lori [Linstruth, gitaar] en Alejandro [Millán, keyboards] ook besloten te stoppen, waren Davy [drums], Johan en ik bij Johan thuis, en toen besloten we om door te gaan. Het zou een compleet nieuw avontuur worden, waarvan we ook niet wisten wat er zou gaan gebeuren, maar het zou stom zijn als we het niet zouden proberen. Misschien zou het op niks uitdraaien, misschien zou het goed gaan. En gelukkig gaat het tot nu toe goed.

En nu gaan jullie op tour, vooral in het weekend geloof ik.

Johan: Dat klopt. We hebben een stuk of 25 shows geboekt. We mogen dus niet klagen. Het is vooral in Nederland, maar we zijn nog met meer bezig. Als je op ons forum kijkt dan zitten er mensen uit heel Europa. We hebben twee tours door Europa gedaan en mensen willen ons ook buiten Nederland nog een keer zien. Dus ik denk wel dat dat er nog van komt.

Ik zag ook nog een show in Polen op jullie lijstje staan. Hoe komen jullie daar terecht?

Johan: Daarvoor werden we door de organisatie van dat festival gebeld, of we interesse hadden. "Natuurlijk, maar stuur ons de informatie door over het festival", was dan onze reactie. Het blijkt een erg leuk festival te zijn, en dit jaar staat ondermeer Glenn Hughes daar. Dus we gaan naar Polen met de band. Dat wordt gelijk een goede trip om teamspirit te kweken.

Gaan jullie nog wel proberen wat meer shows op de route te boeken, zodat jullie niet voor 1 show die kant op moeten?

Johan: Natuurlijk. Dat zou heel mooi zijn.

Is zoiets lastig, voor een band als jullie?

Johan: Het draait vooral om de contacten die je hebt. Je moet de juiste mensen kennen. Duitsland is voor alle bands lastig, vooral voor de gothic bands. Epica en After Forever hadden het daar ook lastig. Alleen Within Temptation doet het echt goed, maar ja die doen het overal goed. Maar als je eenmaal een voet in de grond hebt is het wel te doen. Nu hebben we ook goede support van het label, en zij kennen daar ook wel de juiste mensen, dus ik denk dat het wel iets makkelijker wordt om er shows te doen.

Vorig jaar stonden jullie met z'n tweeën ook op het Christmas Metal Symphony concert in 013. Hoe was dat?

Marcela: Fantastisch. Met zo'n orkest spelen was echt een droom die voor mij uit kwam. En ik mocht dan maar een paar nummers doen. Johan stond de hele tijd daar!

Johan: Het was echt prachtig. Joost had dat helemaal opgezet, en hij vroeg me of ik de bas wilde doen. Natuurlijk wil ik dat! Bij de opnames drong het pas tot me door. Dan stonden we daar met de band te oefenen, en dan staan we gewoon ineens een nummer van Symphony X te spelen! Geweldig! De dag ervoor hebben we pas voor het eerst met orkest en enkele zangers geoefend. Dan zie je ineens Chuck Billy van Testament naast je staan... Wow!

Behalve de Stream Of Passion shows, wat komt er voor jullie nog aan?

Johan: Waarschijnlijk gaat Christmas Metal Symphony weer door, maar dat is nog niet officiëel bekend gemaakt. En ik ga Classics In Rock doen, met Bobby Kimball en Chris Thompson. En ik klus wat bij op projectjes hier en daar. Gewoon omdat ik het leuk vind.