Ik ben heel blij dat de andere jongens me er vanaf het begin bij hebben betrokken. Ze wisten heel goed wat ik in het verleden heb gedaan en dat ik niet voor de faam bij Suffocation ben gekomen. Ik doe dit omdat mijn hart hier ligt. Ik doe dit al een tijd en zal het blijven doen. Voor het vorige album heb ik samen met Terrance (Hobbs, gitaar, red.) veel teksten geschreven. Voor Blood Oath ging het op dezelfde manier. Ze hebben me veel ruimte gegeven op het creatieve vlak, wat ik heb aangepakt om veel teksten en muziek te schrijven samen met Terrance en soms Guy. Mike en Frank schrijven liever alleen. We schrijven vaak op dezelfde manier, we hebben een vast systeem. Ik ben heel dankbaar dat ik zoveel creativiteit kwijt kan in een gevestigde band als Suffocation.

Jullie hebben voor Blood Oath aangeklopt bij dezelfde producer als voor Souls To Deny en Suffocation, Joe Cincotta.

Het verschil was dat we het album hebben laten mixen door Zack Ohren in de Castle Ultimate Studios in Californië. Het is altijd moeilijk om een album goed te laten klinken. Voor het laatste album hadden we te weinig tijd. Relapse had ons een strikte deadline gegeven waardoor we ons moesten haasten. Uiteindelijk is Suffocation in één dag gemixt, wat een lachertje is. Een album mixen kost veel tijd. Je moet er af en toe even afstand van nemen om weer met frisse oren het album te beluisteren en te bepalen of je nog dingen wilt veranderen. Het vorige album is daardoor wat verknald. Voor Breeding The Spawn was het precies hetzelfde verhaal. Hoewel ik er niet bij was ken ik de verhalen maar al te goed. Gelukkig hadden we voor Blood Oath meer tijd. Wel waren we tijdens het mixen op pad. Zack stuurde dan zo nu en dan een .wav-bestand wat we in de tourbus moesten beluisteren. Je snapt dat dat niet ideaal is en dat het heel moeilijk is om te zeggen of er nog iets aan moet veranderen, maar over het algemeen zijn we heel tevreden met het eindresultaat.

Blood Oath is de titel van een film, een roman en een aflevering van Star Trek: Deep Space Nine. Daar zullen jullie ongetwijfeld niet je inspiratie uit hebben gehaald, waar wel?

Ik wist niet van het bestaan van die film en dat boek. Mike heeft de titel bedacht. Het betekent dat we ons committeren, we signeren een eed in bloed. Hier kunnen we onder geen beding onderuit. Ik heb Mikes idee overgenomen en contact op genomen met Jon Zig, die de albumhoes heeft ontworpen. Hij heeft mijn interpretatie van de titel op papier gezet met vijf behoedde karakters in het midden rond een altaar. Zij vertegenwoordigen de vijf bandleden. We voegen ons bloed samen, waarna het langs het altaar naar beneden sijpelt en zielen tot leven wekt. De rest van de cover verklaart zichzelf.

Marital Decimation verscheen in 1993 op het album Breeding The Spawn. Vanwaar de heropname?

Dat is een grappig verhaal. We legden de laatste hand aan onze dvd - die trouwens helemaal klaar is en waarvoor we hopen spoedig een deal te sluiten en het uit te brengen - en een goede vriend van ons, die tevens de leiding heeft over alles wat met de dvd te maken heeft, kwam met het idee om een tiende nummer aan Blood Oath toe te voegen in de vorm van Marital Decimation. Iedereen barstte in lachen uit; dat is een nummer van zestien jaar geleden. Bovendien is het een ontiegelijk moeilijk nummer om te spelen en is dat al vijftien jaar niet meer gebeurd. Terrance pakt vervolgens zijn gitaar en begint dat nummer te spelen of hij nooit anders heeft gedaan, uit zijn hoofd zonder eerst te oefenen. Dat vonden we zo gaaf dat we hebben besloten om er toch maar voor te gaan.

Drie jaar terug verscheen er ook al een vernieuwde versie van Prelude To Repulsion op Suffocation. Een traditie lijkt geboren.

Het lijkt er wel op. Wist je trouwens dat er op Pierced From Within een vernieuwde opname van het titelnummer van Breeding The Spawn staat? Op de Japanse versie van Suffocation vind je Anomalistic Offerings als bonustrack. We hebben dus vier van de acht nummers opnieuw opgenomen. Mijn idee is dan ook om de andere vier nummers ook maar te doen en als bonusmateriaal toe te voegen. Misschien gaat dat nog gebeuren.

Hoe laten de laatste twee Suffocation-platen zich met elkaar vergelijken?

Blood Oath veegt Suffocation met één beweging van tafel: we speelden met meer overtuiging, we hadden meer tijd voor de mix, waardoor deze een stuk beter is. Ik vind de nummers ook net iets volwassener. Na de hereniging, zo’n zeven jaar geleden, had men nog geen bassist tijdens de opnames van Souls To Deny. Ik werd aangenomen tijdens de opnames. Ik heb al mijn bezittingen verkocht en ben van Californië naar New York verhuist. Voor Souls To Deny hebben Terrance en Mike mijn apparatuur gebruikt. Inmiddels is Guy toe aan zijn derde album met de band en ik aan mijn tweede. We zijn betere muzikanten, vrienden en collega’s. We hebben allen de eed afgelegd en willen de wereld laten zien waar Suffocation toe in staat is.

Jullie staan bekend als een brute, technische en complexe death metalband. Willen jullie die kenmerken altijd op een nieuw album terug laten komen? Is dat waar Suffocation op de eerste plaats voor staat?

Ik breng veel tijd met Terrance door. Niet alleen als collega’s maar ook als vrienden. We gaan vaak wat drinken en komen bij elkaar over de vloer. Ik speelde zelf ondermeer in Decrepit Birth en Dying Fetus en heb een technische achtergrond. Decrepit Birth bijvoorbeeld is helemaal verdraaid, over the top en snel. Ik was daar altijd heel trots op, maar als ik vervolgens naar Suffocation luisterde hoorde ik meer structuur en meer een echt nummer. Het was complex, maar het zorgde er niet voor dat de luisteraar af zou haken. Ik ging altijd helemaal los, gaf niets om de luisteraar. Toen ik bij Suffocation belandde werd me duidelijk dat ik nog steeds technische nummers kon spelen, maar er tegelijkertijd voor moest zorgen dat ik de luisteraar niet kwijt mocht raken. Ik zou de muziek van Suffocation willen omschrijven als gestructureerd complex.

Jullie vieren jullie twintigste verjaardag deze zomer met een uitgebreide tour door Amerika, samen met onder andere Necrophagist, Origin en Dying Fetus. Verheug je je daar al op?

Zeker weten! We hebben besloten om zes nieuwe nummers te spelen, aangevuld met het complete Effigy Of The Forgotten-album. We gaan het publiek duidelijk maken waar het allemaal mee is begonnen. Catatonia, het eerste Suffocation-nummer ooit, opent de set. Wat daarna volgt is een spervuur van Jesus Wept, Seeds Of The Suffering, Habitual Infamy, Infecting The Crypts, Effigy Of The Forgotten en Liege Of Inveracity, de vroege nummers van Suffocation. Later volgens nieuwe nummers als Dismal Dream, Come Hell Or High Priest en Cataclysmic Purification. We gaan iedereen gek maken tijdens deze tour, ik heb er heel veel zin in. Met bands als Necrophagist, Origin, Dying Fetus en Decrepit Birth is deze tour op voorhand al een succes.

Ga je nog een nummer met Decrepit Birth meespelen?

Het is geweldig om die band aan het werk te zien, maar het is 700 shows geleden dat ik er deel van uitmaakte. Het lijkt alweer zo lang geleden. Mentaal kan ik niet de energie opbrengen om ook nog één of twee ingewikkelde Decrepit Birth-nummers te spelen.

Jullie zouden ook met de Summer Slaughter Tour naar Europa komen. Waarom is het hele feest afgelast?

Ik probeer me niet in de politieke kant van de business te mengen. Optreden, opnemen en produceren vind ik geweldig, maar ik hekel de zakelijke kant van het vak. Iedereen wil wat van je. Het komt er op neer dat Necrophagist niet kon en daarvoor Suicide Silence in de plaats zou komen. Gevolg hiervan was dat ze ons minder speeltijd aanboden, de helft minder. Als ze je zo gaan beledigen en hun zaakjes niet op orde hebben omdat iemand het verknald heeft, kunnen wij niet voor jullie komen spelen. Maar ik beloof dat we spoedig jullie kant op komen.

Drie jaar geleden stonden jullie op het ‘controversiële’ Elsrock, een festival in een religieus stadje. Na veel geklaag van de inwoners kwam de burgemeester destijds een kijkje nemen bij jullie optreden en gaf jullie een compliment: hij wist niet dat vijf mensen zoveel herrie konden maken.

Hahaha. Ik begrijp wel dat religieuze groeperingen niets van Suffocation moeten hebben, ook al zijn we geen satanistische band. We zijn meer psychologisch en analytisch ingestelde band, we houden meer van doordachte teksten. Iedereen die niet van dit soort muziek houdt kan makkelijk zeggen dat het herrie is. Ik ben er echter van overtuigd dat om het even welke muzikant, death metal of een andere vorm, respect zal hebben voor de kunde van Terrance en Mike. Ben je van mening dat we herrie maken? Prima. Mensen die er verstand van hebben weten wel beter.

Heb je wel eens meegemaakt dat je om een of andere vage reden niet mocht optreden op een festival?

Niet met Suffocation, wel met Vital Remains. Ik weet dat Cannibal Corpse daar ook veel problemen mee heeft gehad in het verleden, maar nogmaals, we zijn geen satanistische band die het enkel over bloed en gore heeft. Ik vind Cannibal Corpse geweldig hoor, daar niet van. Toch houd ik meer van teksten die je aan het denken zetten.

De laatste woorden zijn voor jou.

Ik ben vooral dankbaar en blij dat men nog steeds geïnteresseerd is in Suffocation. We boeken nog altijd vooruitgang en vinden het te gek dat we straks weer op tour kunnen. We kijken er naar uit om iedereen terug te zien tijdens onze optredens. Luister in de tussentijd eens naar Blood Oath, je zult niet teleurgesteld zijn.