Herman: Halo 1. Dat heb ik op de PC gedaan, want toen had ik nog geen XBox. Maar ik als first person shooter veteraan vond er weinig aan, vergeleken met Half-Life, Unreal, etc. Voor een console-spel is het goed, want daarop zijn weinig van deze shooters, maar op de PC waren destijds veel betere.

Sam: Ik heb het nooit gespeeld. Ik ben echt een jaren '80 spellenfanaat.

Herman: Dit soort spellen moet je eigenlijk niet op een console doen. Je moet er een muis bij gebruiken, anders speelt het voor geen meter. Maar Halo op de PC is ook kut.

Sam: Ah, Pong. Ik heb het origineel nooit gedaan. Ik mag dan wel oud zijn, maar niet zo oud. Ik heb wel heel vaak Arkanoid gespeeld. Dat is hier natuurlijk van afgeleid.

Herman: Ik had vroeger een Atari 2600. Dat was mijn eerste console, nog voordat ik van mijn ouders een Nintendo kreeg. Maar die Atari ging na 2 dagen al het raam uit, want m'n pa was hem al zat.

Sam: Was dat die met die stijve joystick, en die rooie knop?

Herman: Ja, met 1 knop. Dat ding was mateloos populair.

Sam: Wat voor band zou hierbij passen? Iets simpels, maar aanstekelijks.

Herman: Hier past iets bij dat iets opnieuw uitgevonden heeft. Een die nog altijd hetzelfde doet. Je moet wel bedenken dat je vroeger veel minder mogelijkheden had. Ah ik heb 'm. Uriah Heep. Die zijn net als Tetris, dat blijft ook maar doorgaan.

Herman: Dit is Double Dragon.

Sam: Met de doos van de NES.

Herman: Nee volgens mij van de ZX Spectrum versie, of de Commodore 64. Ik heb dit spel voor het eerst op de ZX Spectrum gespeeld, met die groen en oranje kleuren. Als je de arcade-versie speelt gebruik je alleen de elleboog. Op de Spectrum was 'ie veel moeilijker.

Sam: En wij hebben zelfs wat Double Dragon in een van onze nummers. Niemand heeft dat gehoord, maar ik noem het toch maar even.

Herman: Dit is echt een spel voor ons. Dragonforce, Double Dragon....

Sam: Ah, dit is een makkelijke. Mortal Kombat 1. Die speelde ik veel op de arcadekast, toen 'ie net uit was.

Herman: Ik op de Megadrive.

Sam: Arcade is veel cooler.

Herman: Jaja dat weet ik. Ik had consoles, jij niet.

Sam: Ik ook! Maar wij gingen altijd naar de arcadehallen. Dat was veel gaver. Dan kwamen er van die ventjes die er heel goed in waren, en die gingen we dan uitdagen. En dan sloegen we ze een paar keer zodat ze niet meer durfden te winnen. Dat vonden wij cool, want dan wonnen wij met het spel. Ik weet nog dat dit spel vlak na Streetfighter 2 uitkwam...

Herman: Weet je nog die lastige vijand in Double Dragon, net na die brug, waar je moet springen?

Sam: Ja daar val ik altijd in het water.

Herman: Daarbij had ik een keer zoiemand als jij, die tegen mijn joystick begon te rammen toen ik daar was. Als ik die gast nu tegenkom sla ik 'm op z'n bek.

Sam: Operation Wolf!

Herman: Deze had ik ook op de Spectrum. En later kocht ik de re-release op de Playstation 2, maar dat viel erg tegen. Je kan niet eens die gun gebruiken! Ik kocht 'm omdat ik het spel vroeger zo gaaf vond op de arcadekast, met die Uzi er op, dus ik dacht dat je dat op de Playstation ook wel kon gebruiken. Maar nee, je moet de joypad gebruiken.

Sam: Ik speelde deze ook altijd op de arcadekast. Alle spellen waren toen twintig of veertig cent, maar dit spel was vijftig cent. Maar ja, het was wel het eerste spel met zo'n geweer er op. Het was zo cool.

Herman: Ik heb er ook voor betaald. Maar dan voor zo'n grote doos met daarin de tape voor op de Spectrum. En er zaten echte stemmen in dat spel, wat echt ongelofelijk was destijds. In ieder geval voor een spel op de Spectrum.

Sam: Dus jij ging niet zoveel naar de arcadehal?

Herman: Jawel, vooral in Hong Kong. In Engeland is het erg duur, maar in Hong Kong niet. In Engeland laten ze kinderen niet toe in arcadehallen, maar in Hong Kong wel. Welke band past hier nou wel goed bij?

Sam: Sabaton. Zij zingen alleen maar over de oorlog.

Herman: Ja, Sabaton inderdaad.

Sam: Ik vind ze wel cool.

Herman: Dit is Grand Theft Auto. De eerste, op de PC. Ik heb het eigenlijk nooit gespeeld.

Sam: Ik vind het ook niks.

Herman: Het is niet eens zo heel groot, maar 144 megabyte ofzoiets. Ik weet nog dat ik het eens gedownload had, maar ik vond er niet veel aan.

Sam: De anderen in de serie ook niet. Zo'n beetje elke droplul speelt GTA, en daardoor lijkt het mij juist niets.

Herman: Inderdaad. Zelfs mensen die amper spellen spelen, spelen GTA. Ik vond GTA: Vice City best leuk, maar toen begon onze zanger het ook te spelen. Hij speelt normaal nooit spellen, maar toen begon hij het ineens constant te spelen, op tour. Toen kreeg ik er zo'n hekel aan, want hij kan er geen reet van. Hij zit maar wat op de controller te rammen, en op een of andere manier komt hij nog door de missies. Het was echt frustrerend om te zien. Dus toen heb ik het weggegooid.

Sam: Het is net als bij muziek. Als je jong bent wil je eigenlijk de bands die je luistert voor jezelf houden. Maar dan worden ze populair, en dan vind je ze niet meer zo leuk. Het is eigenlijk heel stom, ik weet het. Maar zoiets heb ik met GTA.

Herman: Ik hou wel van nieuwe spellen, hoor. Ik heb de nieuwe GTA wel, op de XBox 360. Ik had hem eigenlijk op de Playstation 3 moeten kopen, want die is minder luidruchtig. Je hoort de disc constant ronddraaien. De Playstation zit veel beter in elkaar.

Herman: Command & Conquer. Die had ik op de PC, en heb 'm helemaal uitgespeeld. Op mijn 66 megahertz PC. Dat was een van de eerste Pentium pc's. Het was ook het eerste realtime strategy spel waar ik me echt mee vermaakt heb. Iedereen begint dan altijd over Dune 2, ook vrienden van me die al langer een PC hadden. Maar toen dat spel er was mocht ik van mijn ouders geen spellen meer doen. Ik mocht niet in de buurt komen van een PC. Ik was helemaal verslaafd, en ze vonden dat ik moest minderen, en mijn huiswerk maken. Toen ben ik begonnen met gitaarspelen.

Sam: Wat voor band zou hierbij passen?

Herman: Een progband.

Sam: Ja, dat wou ik net zeggen.

Herman: Iets als Dream Theater. Je moet meer nadenken hierbij, en toch snel zijn met je beslissingen. Echt iets voor Dream Theater.

Herman: Mario. Maar ik heb nooit een Mario spel gedaan.

Sam: Ik ook niet. Ik vind er geen reet aan. Ik vind het nogal gay. Zelfs die eerste al, met die schildpadden.

Herman: Dit was op de NES, en die had ik niet. Ik had een PC Engine, en vond de NES bagger.

Sam: De enige Mario die ik gehad heb was Mario's Cement Factory, op zo'n handheld-geval.

Herman: Ik heb Super Mario Galaxy op de Wii, maar Mario is geowon niet echt mijn ding.

Sam: Dit verdient zelfs geen associatie met een band. Of misschien een hele gaye band, zoals Green Day.

Herman: Dit is Warcraft. Ik denk de eerste. Die heb ik nooit gedaan. Starcraft wel, maar die kwam pas later, toen ik meer met PC spellen bezig was.

Sam: Starcraft heb ik wel gedaan, maar Warcraft niet. Starcraft was denk ik zelfs het eerste spel dat ik op de PC gedaan heb. Ik ben meer van de consoles.

Herman: Toch wel grappig om te zien dat de generaties steeds veranderen. Eerst waren het de consoles die alles deden versnellen, zoals de Atari en Amiga. Toen kwam de PC opzetten, maar die is nu weer dood. Nu zijn het weer de consoles die de dienst uitmaken. PCs vreten veel teveel stroom. En vooral nu je met een XBox ook goed online kan. Maar dat deed ik met Starcraft op de PC wel al. Dat speelde ik online tegen vrienden. Gewoon zo snel mogelijk vanalles bouwen en de rest vernietigen.

Sam: Ik heb nooit tegen anderen gespeeld. Dan ga ik altijd gelijk dood. Ik weet nooit wat ik moet doen. Dan ga ik gebouwtjes bouwen, op het gemakje, zodat alles er cool uitziet.

Herman: Pas als je het online gaat doen ga je leren hoe je het het beste kan spelen. Ik vind de cover van Warcraft er wel uitzien als iets van een Italiaanse powermetalband. Domine, bijvoorbeeld.

Herman: Dit is Wolfenstein 3D.

Sam: Die heb ik op de Gameboy Advance.

Herman: Dat zal wel ja. Daar brengen ze veel oude spellen op uit. In Duitsland zouden we deze vraag niet krijgen, daar is dit spel verboden volgens mij. Maar ik heb Wolfenstein nooit gespeeld, ik was toen te jong. Dit soort spellen begonnen voor mij met Duke Nukem 3D. Wel heb ik Return To Castle Wolfenstein gespeeld, maar dat is toch heel anders. Welke band past wel bij dit spel? Edguy?

Sam: Ja, want dat is de opa van de zanger die daar wordt neergeschoten.

Herman: Dat is natuurlijk Guitar Hero. Deze speelde ik met een controller, niet met zo'n gitaartje. Ik had het spel geleend, maar niet de gitaar. Eigenlijk was het best makkelijk om daarmee te spelen. Toen ik een keer die gitaar erbij pakte ging het gewoon klote. Ik bakte er niks van.

Sam: En nu staan we er zelf op, maar ik vind er nog steeds niks aan.

Herman: Het is voor mensen die geen gitaar kunnen spelen. Maar doordat wij er op staan lijkt het alsof wij ook geen gitaar kunnen spelen. En jij hebt mij een keer er in verslagen, toen tegen die vent van dat Duitse spellenblad.

Sam: Ja dat is waar. Dat was de eerste keer dat ik het speelde.

Herman: Voor mij was dat de eerste keer dat ik het met een gitaar speelde.

Hoe zijn jullie eigenlijk in Guitar Hero 3 beland?

Herman: Ze hebben ons ervoor gevraagd, en ze vroegen ons of we de ProTools bestanden ervoor konden aanleveren, want ze konden het nummer niet naspelen. Voordat het spel uitkwam ben ik in de studio langsgeweest, om te kijken hoe het ging. Dat was best leuk om te zien. Sam heeft het spel nog bijna niet gedaan, want hij heeft geen moderne console. En ik vind eigenlijk dat er een bezopen-mode in moet komen, als je multiplayer doet. Dan is het veel realistischer. En dan moet je meer fouten kunnen maken.

Sam: Is dat Populous? Of in ieder geval zo'n soort spel.

Herman: Nee, dat is een van de Sim City spellen. Dat vind ik van die wijvenspellen. Ik heb ze nooit gedaan.

Sam: Ik ook niet.

Herman: Dat spel kreeg fantastische reviews, maar ik vond er nooit wat aan. Ook Black & White en The Sims niet. The Sims is helemaal belachelijk. Allemaal dingen die je in het dagelijks leven ook doet... waarom zou je die in godsnaam dan ook nog in je spel willen doen?

Sam: Dit is echt zo'n spel voor zo'n wijvenband.

Herman: Nee, dat is The Sims. Sim City is meer voor van zo'n nerdband. Pink Floyd ofzo. Het is zo'n spel dat mensen spelen die normaal niet van spellen houden.

Sam: Dat is een makkie. Outrun.

Herman: Daar heb ik heel wat geld aan verspild in de arcadehallen. Die eerste bocht, als je die mist ben je al de lul.

Sam: Alleen als je constant vol gas gaat, en niet crasht, kun je 'm halen. En dit spel was altijd net iets duurder dan de andere spellen, op de arcadekast. Maar ik wilde het niet spelen, want ik wist al dat een spelletje daarvan korter zou duren dan van andere spellen, omdat ik toch ergens crashte en dan de level niet meer kon halen. Dan ben je in een paar minuten klaar. Maar toen ik ouder was heb ik het wel vaker gedaan. Toen wist ik ook beter hoe het moest. Je had er twee versies van, eentje waarin je in een auto kon gaan zitten en dan racen, of zo'n goedkope met alleen een stuurtje. Daar waar ik kwam stond natuurlijk die goedkope. Stelletje zuinige bastards.

Herman: De versie op de PC Engine vond ik wel beter dan de Megadrive versie. Die van de Megadrive was kut. Ik had een Megadrive en een PC Engine, en ik had Outrun voor de PC Engine gekocht. Maar een vriend van me had de Megadrive versie gekocht, dus speelde ik het spel bij hem ook. Het geluid en de muziek daarop waren wel beter, maar het spel zelf was kut daarop. Het liep voor geen meter.

Sam: Ik had een Amstrad 64, en daar had ik 'm op. Maar dat was echt lelijk. Die was veel erger dan die op de Megadrive.

Herman: Ik heb 'm nu op de Playstation Portable. Outrun: Coast To Coast heet 'ie. En ik heb ook een versie op de Playstation 2. Dat is een remake van het origineel. Daarin hebben ze de muziek ook opnieuw opgenomen, maar nu op gitaar.

Sam: Ik speel de originele nog best wel eens, op een emulator. Maar dan is het minder spannend als vroeger, want dan geeft het niet als je af gaat. Het kost je toch geen geld. En die nieuwe die ik ook nog best vaak. Dat was een van de eerste spellen die ik op de PSP had.

Sam: Is dat Baldur's Gate? Of die andere, hoe heet 'ie nou ook alweer? Diablo.

Herman: Dat heb ik ook nooit gespeeld.

Sam: Ik had het eerste deel wel eens gedaan. Die vond ik in de budget-bakken van een gameshop, en ik wist niet zo goed wat ik eens moest kopen. De cover was wel cool, dus kocht ik die. Maar ik heb het niet zo heel veel gedaan.

Herman: Ik hou niet zo van die dungeon-spellen. Ik hou meer van futuristische settings.

Sam: Ik hou gewoon niet zo van dit soort spellen, die je op deze manier bestuurt en ziet.

Herman: Die is te makkelijk. Doom.

Sam: Dat is ook zo'n spel die ik echt nooit gespeeld heeft. Toen zat ik echt in zo'n periode dat ik niet bijhield wat er zoal aan nieuwe speleln uitkwam, en eigenlijk alleen maar oude spellen speelde.

Herman: Ik heb Rise Of The Triad gespeeld voordat ik Doom speelde. Die vond ik veel gaver. Maar Doom is nog steeds een klassieker. Deze is veel leuker dan die nieuwe Doom, die een paar jaar terug uitkwam. Daar was geen reet aan.

Sam: En Quake dan?

Herman: Quake had dan misschien wel de 3D engine, maar het spel zelf was kut. Doom was leuker. En origineler.

Sam: Welke band past erbij?

Herman: Iron Maiden.

Sam: Leisure Suit Larry.

Herman: Deze is van de Amiga? Of van de PC. PC zo te zien.

Sam: Nooit gedaan. Ik weet nog wel dat ik het in een catalogus zag, maar vanwege dat het nogal een domme naam had, had ik geen zin om het te bestellen.

Herman: Voor mij is het zo'n spel waar je altijd veel over hoort, maar eigenlijk niet kent. Net als zo'n cockrock band, zoals Slaughter.

Sam: Of Uriah Heep. Ik zou geen nummer van Uriah Heep kunnen noemen.

Herman: Deze ken ik niet.

Sam: Er staat LucasArts op, dus het zal wel zo'n adventure van ze zijn.

Herman: Kom op, tot nu toe hebben we ze allemaal goed. Hoe kan het nou dat we er dan nu een niet weten? Lucasarts maakt toch alleen maar Star Wars spellen?

Sam: Dan is het net zoiets als Leisure Suit Larry. Maar ik ken 'm ook niet.

Herman: Dit was vast op de PC. Ik kocht nooit van die PC bladen, dus ik ken die oude spellen daarop niet allemaal.

Sam: Shit, hebben we er toch nog een fout. Het ging net zo goed! Argh!

Sam: Jaaaa Street Fighter 2! Daarvan hebben we de muziek nog gebruikt bij de intro van onze concerten. Ook van deze level.

Herman: Dat hadden we rechtstreeks van een emulator opgenomen.

Sam: En de outro van het spel hebben we ook nog gebruikt bij de shows, als we klaar waren. Als het publiek wegging hoorden ze de laatste muziek van Street Fighter 2. Maar die kreeg je in het spel alleen te horen als je het spel uitspeelt zonder een ronde te verliezen. Dan krijg je zo'n filmpje waarin alle characters getoond worden, met hele catchy muziek.

Herman: Gelukkig had ik op de Playstation 2 een versie waarin je ook alle muziek kon luisteren.

Sam: Ja, gelukkig wel zeg, want het was nogal moeilijk om niet één keer te verliezen. Toch was het me een paar keer gelukt, en toen hoorde ik die muziek. En zo kwamen we op het idee om die muziek te gebruiken.

Sam: Golden Axe. Die was heel gaaf.

Herman: Die had ik op de Megadrive.

Sam: Bij ons stond die in de arcadehal.

Herman: Jij was wel heel cool toen. Bij ons stond 'ie niet. Nou ja, of misschien ook wel, maar toen ging ik daar nog niet naar toe.

Sam: Ik speelde altijd als die meid, want als je dan naar boven loopt zie je haar kont hehehe. Nee, ze was veel gaver om te spelen. Dat ventje ziet er nogal dom uit. Die meid heeft ook veel betere magische drankjes.

Herman: Had jij die drankjes nodig om te winnen? Mietje. Net als in Shinobi, daarin ben je een coole ninja, dan ga je toch geen magie gebruiken?

Sam: Op de arcadekast had je zo'n hele gave sfeer, door de muziek. Op de Megadrive en Amiga had je dat helemaal niet.

Herman: Inderdaad. Destijds waren de consoles lang niet zo goed als de arcadekasten. Toch was dit spel op de consoles wel een van de betere spellen.

Sam: Lemmings. Ik had die op de Amiga.

Herman: Ik heb het nooit gespeeld.

Sam: Ik ook pas lang nadat het uitgekomen was, hoor. Ooit toen ik me eens verveelde heb ik een tweedehands Amiga gekocht, en daarop heb ik Lemmings ook gespeeld.

Herman: De Amiga was destijds wel een stuk gaver dan een PC. En een stuk krachtiger. Vette kleuren, veel betere joysticks enzo. De PC was toen gewoon kut.

Sam: Toen op school had iedereen een Commodore 64, en dat vonden we dan wel leuk, maar als je een Amiga had keek iedereen tegen je op. Die was zoveel gaver.

Herman: Je had toen ook de Atari ST. Die had ook veel betere graphics dan een Commodore 64 of ZX Spectrum. Maar een Amiga was inderdaad nog gaver. En daarna kwamen de consoles opzetten, die hadden nog mooiere graphics.

Negentien van de twintig goed. Dat valt me wat tegen.

Herman: Ja die rare adventurespellen heb ik eigenlijk niet veel gespeeld. M'n zus heeft Sam And Max wel veel gedaan, maar ik niet.

Sam: Jammer dat we die niet kenden, inderdaad.