Ik weet het eigenlijk ook niet. We hadden gewoon niet zoveel speeltijd, denk ik. Dat hing altijd af van het tijdsschema van die dag. Soms hadden we 25 minuten, soms 30.

Maar vanavond gaan jullie het goedmaken?

Dat is wel de bedoeling.

Krijgen we nog iets speciaals?

Dat zul je straks horen haha. Ik weet ook nog niet eens wat we gaan spelen. Dat bepalen we meestal pas in de kleedkamer, voor de show. Natuurlijk zitten er een aantal songs vast in de setlist, maar zometeen pas gaan we echt beslissen wat we gaan spelen.

Je hebt er wel zin in?

Jazeker. We spelen eindelijk weer met onze eigen spullen. Hiervoor hebben we enkele shows in Rusland gespeeld, en daar hadden we de backline gehuurd. Dat is dan toch altijd wennen. Met onze eigen backline voelt het toch net wat lekkerder.

Hoe was het in Rusland?

Erg leuk. Het was onze eerste keer daar. We hebben in St. Petersburg en Moskou gespeeld. Als je in zulk soort streken voor het eerst komt is het erg spannend. Wij wisten ook niet wat we zouden aantreffen, qua zaal, qua voorzieningen, en qua fans. De fans daar zijn heel erg enthousiast. Ik bedoel niet dat de fans hier in Nederland dat niet zijn, maar in Rusland zijn ze meer zoals in Zuid-Amerika. Hier in West-Europa worden de fans eigenlijk teveel verwend. Je kan in een jaar tijd ongeveer elke band die je wilt wel een keer zien. In Rusland is dat een stuk lastiger, dus is het voor de fans nog specialer. En dat zie je in hun ogen.

Nu is Rusland dus van het lijstje van "nog te spelen regio's" geschrapt. Dat lijstje zal nu wel heel kort zijn, want jullie hebben bijna alle uithoeken van de wereld wel gehad.

Hahaha ja bijna. Alleen in Afrika zijn we nog niet geweest. De andere continenten hebben we allemaal gezien. Maar in Afrika is het voor bands echt compleet anders dan in andere continenten. We zouden naar Zuid-Afrika kunnen gaan, maar de paar steden daar waar we zouden kunnen optreden zijn dan weer erg als West-Europa. Dat is dus nog niet echt Afrika. Misschien gaan we daar nog wel eens naar toe.

Rise Of The Tyrant kreeg overal goede reviews. Begint dat niet te vervelen?

Gelukkig niet.

Lees je ze überhaupt wel?

Nee ik besteed er zelf niet zoveel aandacht aan. Want mijn mening is dat als je de goede reviews moet geloven, moet je ook de slechte geloven. Natuurlijk zijn er altijd ook wat minder goede reviews, en waarschijnlijk ook wel met kritiek waar we wat mee kunnen. Als de tour begint dan zie ik aan de fans wat ze er van vinden, en dat is voor mij de beste graadmeter. Begrijp me niet verkeerd, reviews in bladen, op sites, op de radio, die worden ook gewaardeerd, maar vooral door de mensen om ons heen. Het label, het management, de crew. Die reviews geven voor hun de indicatie welke kant het op gaat, wat ze moeten gaan doen. Maar voor ons persoonlijk gaat het meer om of wij er blij mee zijn, en of de mensen in de zaal er blij mee zijn.

Op het album werkten jullie weer samen met Fredrik Nordström. Hij was ook de producer van jullie eerste albums, maar bij Anthems Of Rebellion schakelden jullie over naar Andy Sneap. Voelde het weer als vanouds met hem erbij in de studio?

Nee, want het was een andere studio. Dat maakt toch wel veel verschil. Maar met hem als persoon was het wel weer als vanouds. Het voelde bekend, maar toch ook weer nieuw.

Na de release van het vorige album Doomsday Machine verliet je broer Chris de band. Had je altijd het gevoel dat hij wel weer terug zou komen? Of wist je dat al, en hebben jullie gewacht met het album tot hij terug was?

Nee. Ook ik was best verbaasd toen we elkaar erover spraken. Het was nooit echt het plan. Goed, ik had ook nooit uitgesloten dat hij weer terug zou komen, maar ik had ook zeker niet verwacht dat het al bij dit album zou zijn.

Het was dus wel eigenlijk jullie bedoeling om met Fredrik Åkesson, zijn vervanger, Rise Of The Tyrant op te nemen?

In eerste instantie was Fredrik ingehuurd voor mee op tour. Dat klinkt oneerbiedig, maar zo was het wel. Maar na achttien maanden op tour waren we zo op elkaar ingespeeld, dus zou het ook logisch zijn om met hem de studio in te gaan. Maar toen kwam m'n broer terug, en tsja, het is toch m'n broer he... het was niet leuk om dat aan Fredrik mede te delen, maar hij had er begrip voor. Of we hadden het zo moeten doen als bij Iron Maiden, en hem ook erbij houden. Maar wij wilden niet met drie gitaristen verder, daar leent onze muziek zich niet voor denk ik. Fredrik is gelukkig wel erg goed terecht gekomen, nu hij bij Opeth speelt. En met Opeth spelen we deze week in Groot-Brittannië.

Komende zomer zouden jullie op het Fields Of Rock festival staan hier in Nederland, maar heel het festival is afgelast. Komt er voor jullie een vervangende show, of staan jullie alleen op festivals?

Ik weet niet eens precies op welke festivals we staan, maar we doen deze zomer voor zover ik weet alleen festivals. In totaal speel ik op ongeveer 25 festivals, met Carcass of met Arch Enemy. Met Arch Enemy op een stuk of tien. Op één festival sta ik met beide bands. Dat is op Brutal Assault. Dat wordt dus een leuke dag hahaha.

Ik zag nog geen show voor Nederland, bij de Carcass tourdata.

Er komen nog wat shows bij, dus er is grote kans dat er voor Nederland ook nog een show komt. We staan heel veel in Oost-Europa. Daar zijn ze blijkbaar gek op Carcass.