In ieder geval over ons debuutalbum en Slave To The Grind. Degene waar ik eigenlijk niet van houd is Subhuman Race. Maar die eerste twee, daar heeft Michael Wagener als producer mooi werk afgeleverd, het klinkt goed, de nummers zijn goed en hebben de tand des tijds doorstaan. Het is mooi dat we die nummers nog kunnen spelen en dat men die graag hoort, en dat ze goed tussen het nieuwe materiaal passen.

Ik moet bekennen dat ik Subhuman Race niet heb. De eerste twee wel, Thickskin ook, net als de nieuwe, maar Subhuman Race niet.

Nou, je mist er niets aan hoor, hahaha.

Is het dan echt zo slecht?

Haha nou, ik vind de nummers gewoon, tsja... ehm... ja het is echt zo slecht.

Okay, laten we het verleden dan maar rusten. Jullie hebben een nieuwe cd, Revolutions Per Minute, wat alweer de tweede is sinds jullie Skid Row opnieuw gestart zijn, en dus ook jullie tweede met zanger Johnny Solinger. Het album klinkt alsof jullie veel plezier in de studio gehad hebben.

Dank je. Dat was inderdaad het geval. We werkten weer samen met Michael Wagener, die ook onze eerste albums produceerde. Met hem is het altijd leuk in de studio. Hij haalt het saaie weg, zoals dat je dingen duizenden keren moet herhalen. Hij maakt het gewoon prettig. Het schrijven van de nummers was ook leuk om te doen. We hadden voor onszelf geen beperkingen gesteld, behalve dat we een goed rock & roll album wilden maken. Gewoon, wat in ons opkwam hebben we geprobeerd. En ik denk dat het goed heeft uitgepakt. We zijn er allemaal erg tevreden mee, want het rockt aan alle kanten, en het was leuk om te maken.

Je noemde Michael Wagener al. Hoe komt het dat hij nu weer bij jullie terug is als producer?

Michael en ik zijn door de jaren heen altijd vrienden gebleven. Bij ons vorige album Thickskin wilden we ook al met hem samenwerken, maar hij had het toen te druk, en wij zaten met een deadline. Maar we wilden al lang samen weer muziek maken, en nu was de kans er. We zijn naar zijn studio in Nashville gegaan om het een en ander op te nemen, en het resultaat heb je gehoord. Het was weer net als vroeger, met hem in de studio.

Was de sfeer in de studio echt net als vijftien jaar terug?

Ja. Nou ja, het was nog iets leuker, om eerlijk te zijn. We zijn nu allemaal wat ouder, wat wijzer, minder roekeloos. Er was nu ook geen druk op ons.

Ik kan me voorstellen dat er bij Slave To The Grind destijds wel veel druk op jullie stond om weer een mega album zoals jullie debuut te maken.

Dat was inderdaad zo. En toen liep het in de band ook niet zo lekker, hoor. We waren toen niet zo vrolijk als we hadden moeten zijn.

Hoe zat dat toen bij Thickskin? Gingen jullie zonder verwachtingen de studio in, om gewoon een leuk album te maken? Of wilden jullie dezelfde impact met de songs maken als vroeger?

Nee, gewoon een album maken wat we zelf leuk vinden, en trots op zijn. We hebben dat album zelfs twee keer opgenomen.

Oh, was het zo leuk om te doen?

Hahaha nee juist helemaal niet. We waren niet tevreden met het eerste resultaat, en hebben het toen nog een keer opgenomen. Het was ons eerste album met Johnny, en de eerste keer dat we met schrijvers van buiten de band gewerkt hebben. Voor ons was het dus ook anders dan de vorige albums. Maar nu zijn we enkele jaren verder en hebben we weer een nieuwe cd, dus nu zijn we blij hoor.

Zijn er nu ook weer schrijvers van buitenaf bij betrokken geweest?

Nee. Het enige nummer wat we niet zelf geschreven hebben is Strenght, dat is een cover van The Alarm.

Heb jij weer aan elk nummer meegeschreven? Want ik heb m'n oude cds nog eens nagekeken en jouw naam staat echt bij elk nummer.

Ja.. ja.. en dat is nu weer het geval, ben ik bang. Ik heb twee nummers samen met Snake geschreven, een samen met Scotti, en de rest heb ik alleen geschreven.

Je bent dus bij alles van Skid Row betrokken.

Dat probeer ik wel, ja.

Er staat geen nummer op dat Revolutions Per Minute heet, dus kun je de albumtitel eens verklaren?

De zin Revolutions Per Minute heeft te maken met auto's, snelheid, en daarom staat er ook een wiel op de voorkant. Maar een revolutie is ook een abrupte verandering. Daar staat het bij dit album ook voor. Bij elk nummer krijg je wat nieuws.

Dave Gara zit tegenwoordig achter jullie drumkit. Wat is er met Phil gebeurd, die op Thickskin meespeelde?

Hij had wat persoonlijke zaken waar hij vrede mee wilde sluiten, die niet goed combineerden met de rock & roll levensstijl. Daarom heeft hij destijds de band verlaten.

Is de rock & roll levensstijl voor jou nog net zo heftig als pak 'm beet vijftien jaar terug?

Het is er nog wel. Maar ik heb nooit drugs gebruikt toen we met Skid Row aan de top stonden, hoe verleidelijk het ook was. Ik hou wel van m'n Jack en Coke, dat wel. Coca Cola, voor alle duidelijkheid, en Jack Daniels. We bouwen wel altijd een feestje op tour hoor, want we zijn nog lang niet dood.

Toen jullie opeens wereldberoemd werden, zijn er anderen binnen Skid Row toen wel aan de drugs geraakt?

Sommigen wel, sommigen niet. Degenen die het niet deden zitten nog altijd in de band. Het was gewoon niet iets voor mij, of Scotti of Snake. Voor ons ging het om de muziek en de lol, en wij zagen de lol daar niet van in. Drank, jahoor, maar drugs toch niet. Ik snap best dat mensen er naar pakken, hoor. Het leven op tour kan erg vervelend zijn, als je constant in een tourbus zit, of op een hotelkamer waar je niet vanaf kunt. Je raakt gewend aan het snelle leven van succes, en de show op het podium, maar als je dan in een bus of hotelkamer zit ga je je heel snel vervelen.

Terug naar het album. Je zal vast de meeste vragen krijgen over het nummer You Lie, want die is erg opvallend. Maar wat mij betreft is When God Can't Wait net zo opvallend. Waarom staat er een punkrock nummer op jullie cd????

Dat was dat nummer dat ik samen met Scotti geschreven heb. We zaten in Texas op een hotelkamer, en hij kwam naar me toe: "ik heb een idee voor een nummer; misschien vind je het wat. Het is in de stijl van Flogging Molly en Dropkick Murphys, en dat soort dingen." Ik vind die bands te gek, dus ik zag het wel zitten. Het is net een Iers dranklied. Ik vind het een van de leukste nummers op het album. En wat You Lie betreft, toen ik dat voorstelde aan de rest was ik bang dat ze door het lint zouden gaan, want het was echt weer iets totaal anders dan we normaal doen. Maar ze vonden het heel cool. We hebben een demo ervan opgenomen, en dat klonk goed. Johnny vond het te gek, want hij komt uit Texas, dus hij kon nu echt de redneck zijn die hij is. Hij was in z'n nopjes. Dus we hebben het op het album gezet.

En jullie hebben het in Tennessee opgenomen, waar men ook nogal erg van country houdt.

Ja, want daar is Michael Wagener z'n studio. Wat wel grappig is, is dat dat een van de weinige rockstudios is daar in Nashville. Hij neemt daar geen country op, maar alleen rock. En toen kwamen wij langs, en daar ging dus z'n reputatie... We hebben vier versies van het nummer You Lie liggen. Twee staan er op het album. Nou ja, één normaal, en één als bonustrack. Daarop hebben we dan zo'n gast die de mondharmonica komt spelen. Jellyrole Johnson heet hij, en hij is wereldberoemd in Nashville. Hij heeft op honderden country albums gespeeld. Het leek ons leuk om hem ook op ons album te hebben. We hadden zoiets van "als we iets geks doen, laten we dan ook echt iets geks doen."

Gaan jullie dat nummer ook live spelen?

Ik denk het wel. We gaan alle nummers live uitproberen, en zien hoe het uitpakt.

En als het toch over live spelen gaat: ik geloof niet dat jullie veel in Europa geweest zijn sinds de wedergeboorte.

Nee, niet echt. We zijn een paar keer in Engeland geweest, en een tourtje met Def Leppard door Duitsland, maar veel meer niet geloof ik. We komen hopelijk in het voorjaar wel naar Europa, voor wat festivals, en tussendoor willen we dan nog wat eigen shows doen. Want we willen toch graag ook bij jullie onze nummers komen spelen.

Maar is er al iets bevestigd?

Nee, nog niet. We zijn nog druk bezig met onze Amerikaanse tour op te zetten. Die begint op 1 november, met King's X en Nashville Pussy. Misschien dat we met deze package naar Europa komen, maar dat weet ik dus ook nog niet.