Ja, dat is zeker moeilijk. Maar je moet het zo zien; alle afwijkende ideen worden gaandeweg het schrijfproces door de Dead Head-pers gehaald, zodat alles uiteindelijk toch als Dead Head-thrash klinkt. Dat komt omdat als je iets geforceerds probeert, het na een tijdje zodanig wordt gevormd dat het weer natuurlijk is. Ik vind dat overigens geen nadeel; als ik iets totaal anders zou willen doen, dan zou dat onder een andere naam moeten gebeuren. Ik heb wel veel bewondering voor bands zoals Queen of U2, of bijvoorbeeld Pestilence, die radicaal een ander soort muziek kunnen spelen, zonder dat het kunstmatig klinkt.
Zanger/bassist Tom is er terug bij. Hoe was het voor hem n voor de band om na jaren terug met elkaar op het podium te staan?
Alsof er niks veranderd was. Goed, na 15 jaar is de feeling misschien wel wat anders. De intentie in ieder geval niet. Ikzelf ben een voorstander van bands met originele bezettingen. Als je naar Altar kijkt, waar geen enkel origineel bandlid over is. dan is het geen Altar meer eigenlijk. Neem dan een andere naam zou ik zeggen. Maar om op Tom terug te komen zijn stem hoort gewoon bij Dead Head. En een stem is nogal belangrijk voor het totaalgeluid en daarnaast vind ik het nogal onzinnig om niet in de originele bezetting te spelen. Tenzij er zwaarwegende argumenten of redenen zijn om het niet te doen natuurlijk.
Jullie hebben gekozen voor Extremity/GMR voor de goede distributiemogelijkheden. Ben je tot nu toe tevreden en heb je de cd al in de grotere winkels zien liggen?
Ik ben persoonlijk zeer tevreden met GMR omdat het een cool Zweeds label is met professionele mensen in the office. Ik heb de Haatland CD wel her en der zien liggen. Maar daar krijg ik geen stijve plasser meer van. Ik vind het belangrijker dat de oprechte Peruaanse thrashfanaat ook onze CD in handen kan krijgen. Daar doe ik het namelijk voor. Ik realiseer me tevens dat de CD verkoop op alle niveaus dramatisch is gedaald. Ik vind dat jammer, maar het is simpel een gevolg van de moderne digitale tijd. Ik vind het trouwens net goed dat de grote winkels nu achter het net vissen, daar de detailhandel (die wl 50% van de totale verkoopprijs van een CD pakt tegen nog geen 10% voor de band) buitenspel wordt gezet door internet.
En van jullie bandleden zei op ons forum dat het voor hem niet veel uitmaakt als er mensen Haatland downloaden. Het belangrijkste is dat mensen de muziek kennen, naar de shows komen en eens een t-shirtje kopen. Wordt deze filosofie door de hele band gedeeld?
Het liefst zou ik hebben dat iedereen die onze muziek goed vindt een CD koopt. Dat is eigenlijk wel een eerlijk principe. Aan de andere kant vind ik het belachelijk dat een CD (in Nederland) zeventien of achttien euro moet kosten. Dat is gewoon niet reel. Ik ga dat zelf ook niet voor een CD betalen. Tsja, en als er dan de mogelijkheid bestaat om voor weinig of niks ook aan de muziek te komen, dan zal geen weldenkend mens dat nalaten. Volgens mij is Robbie, de andere gitarist, een andere mening toegedaan. Persoonlijk zou ik onze CDs voor bijvoorbeeld 10 euro in de winkel willen hebben liggen. Als bandlid en zelfs als platenmaatschappij heb je echter geen enkele invloed op de verkoopprijs die de detailhandel ervoor vraagt.
Jullie kennen Jacob Hansen nog van vroeger. Wat maakt deze Deen eigenlijk tot een goede producer?
Ik zal je een lijstje geven. Jacob is goed omdat:
1) Hij goede oren heeft
2) Hij van nature relaxed om mede te werken is
3) Hij de muzikant ruimte laat om zijn of haar gekkigheden te botvieren
4) Hij geen ego heeft, maar zijn stempel drukt middels een vette productie
5) Hij allround ervaring als muzikant heeft
6) Hij een Deen is
Vroeger hebben jullie best vaak opgetreden in de grotere clubs. Valt het niet een beetje tegen dat jullie nu in de kleinere clubs moeten spelen?
Het is allemaal nogal relatief. Vroeger (zei opa) speelden we inderdaad wel in zalen als Paradiso, het Lido in Leuven (Belgi) of de IJsselhallen in Zwolle. Maar dat waren de omstandigheden. Hetzij als voorprogramma, of als deel van een festival-package. Voor hetzelfde geld spelen we over een tijdje weer in een dergelijke zaal, als de gelegenheid zich aandient. Natuurlijk is het ook zo dat onze metalstijl niet echt een booming business is, zoals begin jaren 90 van de vorige eeuw. Daarvoor lopen er vandaag de dag net iets teveel R&B-negers rond. Ter illustratie: vroeger speelde er elke vrijdagavond een metalband in Hedon te Zwolle Tegenwoordig is er elke week homofiele negermuziek te beluisteren, waar kennelijk genoeg belangstelling voor bestaat. Dat is jammer, maar wel een kenmerk van de huidige zielloze maatschappij, waarin dit soort mainstream de boel heeft overgenomen en de jeugd wordt gehersenspoeld met allerlei shit waarop de media het etiket muziek plakken.
Jullie no-nonsense instelling (enkel muziek telt) verdient respect. Ergeren jullie je niet aan nieuwe kleine bandjes die nog niets hebben bereikt, maar die wel denken dat ze d man zijn en die bijvoorbeeld durven zeuren als er geen fles whisky backstage te vinden is?
Ik denk dat bands met echte muzikanten uiteindelijk degenen zijn die zullen overleven. De wannabesworden vroeg of laat wel ontmaskerd. In die zin is de muziek inderdaad het enige dat belangrijk is. Ik erger me wel eens aan allerlei bijzaken die ik om mij heen aantref. Zaken die niets met de essentie van een band te maken hebben, maar waarop wel de nadruk wordt gelegd. Alsof het drom zou gaan. Verder merk ik erg weinig van nieuwe bandjes en muzikanten die er een arrogante opvatting op na houden. Een beetje arrogantie vind ik zelf altijd wel gezond. Hetzij vermakelijk. Wijzelf hebben al heel wat stront moeten vreten, en dat is ook gezond voor je relativeringsvermogen.
Er is nog materiaal over de Haatland sessie en er is inmiddels ook al wat nieuws geschreven. Wanneer kunnen we dat verwachten en gaat het om volwaardige songs of over kwalitatief minder materiaal?
Dat nieuwe spul zal uiteindelijk wel op een CD worden geperst. Wanneer weten we nog niet. Zeer waarschijnlijk komen de drie overgebleven nummers van de Haatland sessie samen met iets nieuws alsmede experimenteels op een mini CD met in totaal vijf of zes nummers. Daarnaast komen de nieuwe geschreven nummers op de volgende CD en dat volgende album wordt overigens voortzetting van de laatste. Het zal beduidend catchier worden, maar wel met veel gitaarsolos en maffe dubbelstemmige stukken. Qua tempos zullen we meer variaties gebruiken. Een beetje in de stijl van Mercyful Fates Dont Break The Oath, maar dan heavier. En mt speedtempos natuurlijk. Kwalitatief minder materiaal hebben we niet en dat komt door onze democratische (zelf)censuur.
De cover is erg geslaagd en het straalt m.i. agressiviteit uit. Ik las dat de basis van de hoes een foto is van een glasraam van een oud Engels kerkje. Wat is er nog aan die foto toegevoegd?
Ik vind de hoes ook wel geslaagd. Die foto is een beetje bewerkt met een computer. Maar in grote lijnen is het gewoon een foto van een glas-in-lood kerkraam. In essentie is elke hoes natuurlijk gewoon een plaatje met een bandlogo en een titel.
Het cd-boekje is van glossy waterafstotend papier. Wie kwam er met dat idee op de proppen?
Is het waterafstotend? Dat heb ik nog niet geprobeerd. Volgens mij heeft iemand van GMR (dus zon professionele en klaarblijkelijk degelijke Zweedse waarschijnlijk een vrouw) dat bedacht. Hopelijk zijn er dus over een paar honderd jaar nog boekjes in goede staat in omloop.
Wat vindt je eigenlijk anno 2005 van jullie drie (ik doel enkel op de volledig albums) vorige werkjes? Wat zou je nu verbeteren aan deze platen?
Ik luister er nooit naar. Het is in die tijd gemaakt, met de beste bedoeling en naar beste kunnen. Daarna neem ik er afstand van. Ik ben sowieso geen fan van terugkijken en beschouwen wat er toen is gedaan. Als muzikant wil ik wat nieuws maken. Als ik wou herkauwen was ik wel een kameel geworden. Ik bedoel ook dat je er toch niks meer aan kunt veranderen. Bovendien moet muziek iets spontaans zijn. Niet teveel gecalculeer. Elke plaat heeft zijn eigen karakter en stemming. En ze zijn af. Klaar dus. Maar nogmaals, ik kijk liever vooruit, want er valt nog genoeg te doen op het gebied van zieke muziek.
Laatste vraag. Wat vinden jullie eigenlijk nu echt van The Monolith Deathcult?
Ik kan alleen voor mezelf spreken. Ik vind dat hun in korte tijd een gigantische berg zoden aan de dijk hebben gezet. Die gasten komen bij ons uit de buurt, dus dat is wel geinig. Hun muziek is gewoon een bombastische brute bende. En dat doen ze goed. Af en toe vind ik dat de snaredrum niet helemaal duidelijk genoeg doorkomt, dat is een minpuntje. Maar voor de rest beukt en dendert het als een Jagdpanzer, dus niks dan lof. Qua thematiek (dat gedoe met de recente en minder recente oorlogsgeschiedenis) vind ik het ook wel redelijk origineel. Bolt Thrower heeft het ook wel, maar bij TMDC ademt het toch een sfeer van Siberi. Bij Bolt Thrower zie ik meer die Britse dophelmpjes voor me, wat toch minder impact heeft. Tot zover.
