Wij zijn Tiberius uit Edinburgh, Schotland en we maken progressieve metal. De band ontstond in 2014 toen Chris Foster en Jahan Tabrizi (beide gitaar) zichzelf wilden verbeteren. Grant Barclay (zang) was een huisgenoot van Chris en Ryan Anderson (basgitaar) was een studiegenoot van Jahan. Nick Kelly (drums) kennen we via een gemeenschappelijke vriend.

Hadden jullie een doel voor ogen met de band?

In eerste instantie willen we onszelf verbeteren en simpelweg muziek maken waar we zelf graag naar luisteren. Als we daarmee ook nog eens toffe shows kunnen spelen en gave mensen leren kennen, dan zijn we meer dan tevreden. Daarnaast wil Grant met zijn teksten ook een boodschap overbrengen. Hij behandelt onder andere sociaal-maatschappelijke en politieke thema's. Afgaande op de reviews en shows zijn we goed bezig. Maar plezier staat bij ons altijd op de eerste plaats.

Waar komt de bandnaam vandaan?

Wie dacht dat het een verwijzing was naar de Romeinse keizer of naar het Star Trek-personage heeft het mis. Het is de naam van de overleden kat van Grant. Het klinkt zowel groots als enigszins lachwekkend en dat past wel bij ons.

Wie zijn jullie grootste invloeden?

Jahan: Rush, Coheed And Cambria, Iron Maiden, Protest The Hero, Twelve Foot Ninja, Arianna Grande, Carpenter Brut, Phil Collins, 22 en alles daartussenin.

Chris: Ik ben opgegroeid met The Who en Killswitch Engage. Verder hou ik van dramatische muziek. Ook als het wat meer mainstream is. Als het gaat om de compositie dan hou ik van bands als Iron Maiden en The Dillinger Escape Plan, maar ik luister bijvoorbeeld ook naar Amigo The Devil, Heilung en Zeal & Ardor.

Grant: Dat gaat van hot naar her en verandert veel. Stevie Wonder was de directe aanleiding dat ik ben gaan zingen en sindsdien ben ik gefascineerd door alle manieren waarop je je stem kunt gebruiken. Denk daarbij aan bijvoorbeeld Bruce Dickinson (Iron Maiden), Rody Walker (Protest The Hero), George Watsky (Watsky), Adam Lambert en Tatiana Shmaylyuk (Jinjer).

Ryan: Toen ik opgroeide, stonden er thuis vaak bands als Average White Band, David Bowie en Danny Wilson aan. Toen ik de bas oppakte, kwamen daar Bon Jovi, Red Hot Chili Peppers en ZZ Top bij. Tijdens mijn studie aan het conservatorium luisterde ik veel naar bands als Dream Theater, Slipknot en Karnivool.

Nick: Van alles en nog wat. Qua rock schieten System Of A Down, Protest The Hero, Mastodon, Iron Maiden, Carpenter Brut en Vola als eerste bij me te binnen.

Hoewel de band al in 2015 werd opgericht, is dit pas de eerste full-length. Waarom heeft het zo lang geduurd?

Het heeft best een tijdje geduurd voordat we een stabiele bezetting hadden. Daarnaast hebben we de beginjaren vooral gebruikt om onszelf te ontwikkelen en uit te zoeken wat voor muziek we wilden maken. Je hoort dat ook terug als je naar onze eerdere singles en ep's luistert. Daar komt bij dat we hoge standaarden hebben. Het duurde even voordat we genoeg van dat soort materiaal hadden voor een heel album. Dit album is dan ook het resultaat van die zoektocht en laat horen waar Tiberius voor staat.

Ter promotie van het nieuwe album brachten jullie drie videoclips uit. Waarom precies die drie?

Het doel was om een doorsnee van het album geven, zodat je een beetje weet wat je kunt verwachten. Swansong heeft een echte eighties popvibe en is daarnaast een echte oorwurm. Dat maakt het nummer natuurlijk uitermate geschikt als single.

Met het oog op de fans van het eerste uur hebben we voor Mechanical Messiah gekozen. Dat nummer ligt meer in de lijn van onze eerdere releases, maar dan in verbeterde vorm.

Leviathan laat verschillende kanten van de band horen en heeft ook een erg catchy refrein.

De video bij Swansong is nogal expliciet. Hoe is dat allemaal zo tot stand gekomen?

In eerste instantie was het helemaal niet de bedoeling, maar gaandeweg de shoot zijn we hierop uitgekomen. Dat Chris een horrorfan is, kun je duidelijk terugzien, maar uiteindelijk vonden we een balans tussen horror en humor.

Het mooie is dat Ryan ook helemaal niet tegen bloed kan. Het was dan ook geweldig om Grant zo ongemakkelijk te zien. Je kunt wel zeggen dat we een naargeestige soort humor hebben.

Er zit trouwens ook een verwijzing in naar de muziekindustrie in zijn algemeenheid, maar ik ben benieuwd of mensen dat eruit halen.

De tweede en derde videoclip zijn totaal anders. Was dat de bedoeling, of is dat vooral het gevolg van de corona-situatie?

Hoewel we de tweede video volledig omgegooid hebben, was het oorspronkelijk een humoristisch bedoelde video. Dat was overigens niet per se het doel, maar dat liep toevallig zo. Het laat ook zien dat wij onszelf over het algemeen niet al te serieus nemen. Tegelijkertijd is er toch ook altijd wel een serieuze ondertoon. Die combi van humor en ernst karakteriseert onze clips.

Gegeven de diversiteit van de video's is A Peaceful Annihilation dan een conceptalbum of een toevallige verzameling nummers. Hoe verhoudt zich dat tot de albumtitel?

Het zit er ergens tussenin. In grote lijnen gaat het album over onderstaande onderwerpen en thema's:

• Zelfgenoegzaamheid zie je in het uitsterven van de flora en fauna op onze planeet (Skylark).
• Er heerst overal enorme politieke verdeeldheid. Het lijkt vrijwel onmogelijk om een gemeenschappelijke visie te formuleren (The New Subjugation en Republican).
• We gaan welhaast blindelings relaties aan zonder na te denken of dat nou wel zo'n goed idee is voor onszelf (Fidelity Lost en Dissipate).
• We leven in een consumptiemaatschappij en alles wat ook maar een klein beetje irritant is, wordt uitvergroot en uitgelicht (Mechanical Messiah).
• De generatiekloof is groter dan ooit (Mechanical Messiah en Anchor).
• Onze zelfgenoegzaamheid en blindheid is een gewilde prooi voor monsters (The New Subjugation, Swansong en Kaituma).

Het is een tekst uit Mechanical Messiah en Chris kwam met het idee om dit als albumtitel te gebruiken. Hoewel het specifiek uit dat nummer komt, slaat het ook op de rest van het album. Daarnaast is het gewoon een coole titel.

Een van de meer opvallende titels is precies dat nummer, Mechanical Messiah. Waar gaat het over? Is het geïnspireerd door het gelijknamige boek van Robert Rankin?

De titel heeft niks met dat boek te maken. We kwamen er later pas achter dat er ook een boek bestaat met die titel. Bij ons is het een verwijzing naar de spiritualist John Murray Spear, die halverwege de negentiende eeuw een mechanische reïncarnatie van Jezus wilde maken.

Met dat thema in het achterhoofd hebben we de muziek geschreven. De teksten kwamen later pas. Hoewel Mechanical Messiah in eerste instantie alleen een werktitel was, ging de compositie al wel over dit onderwerp. Uiteindelijk besloten we om die naam te houden, omdat het lekker catchy is en daarnaast ook op de tekst slaat.

Inhoudelijk gaat het nummer over de generatiekloof ten aanzien van moderne technologieën. Oudere mensen zijn veelal terughoudend met nieuwe technieken en apparaten. De jongere generatie gaat er vaak zonder nadenken mee aan de slag. Het nummer begint met de luchtvaart en gaat over op onze snel toegenomen globale mobiliteit. De coronacrisis niet meegeteld, is het doodnormaal om de halve wereld over te vliegen.

Het artwork van al jullie releases is gemaakt door Alex Spencer. Vanwaar die keuze?

Alex komt net als wij uit Edinburgh. We kennen haar van haar website Alexhibition en van de shows die ze onder de naam Old Bones organiseert. We zijn fan van haar werk. We hebben bijna allemaal wel iets van haar thuis hangen. Daar komt bij dat haar stijl bij onze muziek past. Haar werk zit vol detail en lijnwerk. In zekere zin is ze ons zesde bandlid.

Hoe verloopt die samenwerking?

We laten haar eigenlijk volledig haar eigen gang gaan. Meestal luistert ze eerst naar de muziek en leest dan ook de teksten. Daarna bespreken we de onderwerpen en thema's en wat we graag willen vertellen. Daar gaat ze mee aan de slag en na enkele feedbackrondes komen we dan tot het eindproduct.

De promofoto's zijn gemaakt in een haven en in een dure jacht. Wat is het verhaal daarachter?

Dat is natuurlijk de boot voor onze wereldtour! Nee, geintje. Geen van ons had zin in van die standaard promofoto's. Je kent ze wel; in het bos of op een industrieterrein. Juist omdat het totaal nergens op slaat, past een shoot in een jachthaven bij ons.

De reviews druppelen langzaam binnen en zijn stuk voor stuk lovend. Hadden jullie dat aan zien komen?

Dit album voldoet in ieder geval aan onze kwaliteitseisen. Wat dat betreft is het geen grote verrassing dat mensen die van deze muziek houden onze plaat waarderen. Maar we zijn eerlijk gezegd nogal overrompeld door alle positieve reacties; ook van mensen buiten onze niche. We hadden ook meer kritiek verwacht op onze poppy elementen, maar dat valt allemaal reuze mee.

De tour met jullie vrienden van Novena (die met Eleventh Hour ook net een nieuw album uit hebben gebracht) moest helaas geannuleerd worden vanwege corona. Heeft dat geleid tot onvoorziene kosten?

Integendeel! Touren in de UK is best duur. De kans is groot dat we geld uitgespaard hebben door thuis te blijven. Natuurlijk keken we ontzettend uit naar deze tour. Zodra het weer kan, gaan we dat goedmaken.

Ondanks de gecancelde tour hebben jullie de release uiteindelijk gewoon door laten gaan. Gegeven dat jullie het album in eigen beheer uitbrengen, is dat een geheel eigen keuze geweest. Hoe zit dat?

De promotie was al in volle gang en de releasedatum was ook al naar de media gecommuniceerd. Toen de crisis net uitbrak wist niemand hoe heftig het allemaal zou worden en we hebben toen de knoop doorgehakt om gewoon door te gaan. Het enige dat we aangepast hebben is de releasedatum van Swansong. Om niet volledig door het corona-nieuws weggedrukt te worden, kwam de single iets later uit.

Daarbij wilden we mensen ook iets geven om naar toe te leven. Afgezien van dat we zelf ook echt niet langer wilden wachten. Nu het album uit is, kunnen we verder met onze tourplannen en beginnen aan het tweede album.

Zijn er nog andere dingen die jullie hebben moeten uitstellen?

Alle feestjes voor onze dertigste verjaardagen!

UK TechFest werd omgezet in een streaming event en jullie waren ook van de partij. Hoe ging het?

We maakten ons wat zorgen over het geluid. We hebben geprobeerd om een live-sound neer te zetten. Dat is aardig gelukt. Het was erg cool om te horen dat onze niet al te serieuze aanpak in de smaak viel. Wat dat betreft is het een geslaagde grap. Nu ik erover nadenk, weet ik eigenlijk niet wat ze van de muziek zelf vonden, haha.

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

We hebben nog wat leuke plannen in het verschiet om de release te vieren. Verder kijken we er ernaar uit om op tour te gaan en zoals gezegd gaan we aan de slag met de opvolger van dit album.

Het beroemde laatste woord is aan jullie.

We zijn iedereen erg dankbaar voor alle aandacht. Er komt tegenwoordig zo ontzettend veel muziek uit. Het is tof om te zien dat we gezien worden.

In bredere zin: Let op jezelf en op elkaar in deze internationale crisis.